Kies voor een correct product

Investeren in een Luxemburgse verzekeringspolis die belegt in aandelenfondsen, is perfect wettelijk. Elke Belg heeft het recht om dat te doen. Zwart geld blijft echter illegale belastingontduiking, ook al is het kapitaal belegd in een legaal product.

Paul Baekeland, lector Levensverzekeringen en Beleggingen aan de Xios Hogeschool in Hasselt: “Ik maak mij wel soms zenuwachtig over de belastingdiscussie in verband met levensverzekeringen. De spaarder moet vermijden dat de eventuele legale fiscale voordelen (directe belastingen of successierechten) niet wegvloeien via te hoge productkosten. Alles staat of valt met een goed product. Tot 1993 verkochten veel makelaars polissen louter op fiscale gronden. Fiscaal mogen de premies namelijk tot een bepaald bedrag gaan (2080 euro per persoon, min de kapitaalaflossingen woonkrediet en min de bijdrage schuldsaldoverzekering, 870 euro in het pensioensparen). Dat mag echter niet de enige motivatie zijn om een dergelijk product te onderschrijven. Zo betaalden veel spaarders in het verleden te veel kosten voor het betrokken contract. Gelukkig komt daar nu een kentering in.”

CASH. Toch worden langetermijnsparen en pensioenspaarplannen nog te vaak als fiscale producten verkocht?

PAUL BAEKELAND. Dat is fout. Daarom raad ik de spaarders alleen correcte polissen aan, waarbij de consument vooraf de juiste kostprijs kent en de prestaties op basis van het verleden kan inschatten. Zo hoeft hij zich geen zorgen te maken over veranderingen in de fiscaliteit. Elk belastingvoordeel is dan een welgekomen extraatje. Als er dan onverwacht een nieuwe heffing ingevoerd wordt of een vermindering van de fiscale voordelen, is dat geen catastrofe, de consument heeft immers een correct product. Op die manier komt ook de reputatie van de tussenpersoon niet in het gedrang als er nieuwe regels komen.

Hoe weten we of een product correct is?

BAEKELAND. Dat heeft alles te maken met transparantie. Op dit ogenblik is de Europese Commissie bezig met nieuwe regels voor verpakte beleggingsproducten ( packaged retail investement products, of PRIPS) waarbij de MiFID-reglementering de benchmark is. Zo zouden de PRIPS-regels de beleggers beter moeten beschermen tegen misleiding. De discussie over de concrete invulling woedt nog volop. Dat die maatregel er ooit komt, staat buiten kijf, maar onder welke vorm, blijft onduidelijk. Op zich is het geen slechte zaak dat er meer transparantie komt. Toch bestaan er al financiële infofiches Leven voor verzekeringspolissen in België. Het systeem bevat echter niet alle gegevens en kosten, zodat een verbetering zich opdringt. Ook moeten alle individuele levensverzekeringen, dus ook tweedepijlerproducten zoals een individuele pensioentoezegging en vrij aanvullend pensioen voor zelfstandigen (VAPZ), in het toepassingsgebied van de gedragscode betreffende reclame en informatieverstrekking over individuele levensverzekeringen vallen. Verder ben ik van mening dat elke marktspeler die levensverzekeringsproducten verpakt, verplicht een financiële infofiche moet opmaken.

Waar moet de belegger op letten?

BAEKELAND. Naast de eenmalige in- en uitstapkosten van het product spelen de jaarlijkse beheers- en transactiekosten een belangrijke rol. Zo investeren veel Tak 23-producten in dakfondsen, die zelf in fondsen beleggen. Per onderdeel worden er kosten gemaakt. In dat kluwen van vergoedingen ziet de gemiddelde consument door de bomen het bos niet meer. Nu kiest hij op basis van een gewaarborgd rendement of op basis van de prestaties uit het verleden. Beide criteria geven echter geen zekerheid voor de toekomst. Daarom ben ik een grote voorstander van de publicatie van de totale kostprijs ( total expenses ratio), zoals sommige beleggingsfondsen nu al doen. Jammer genoeg worden niet alle kosten op de financiële infofiches van Tak 23 vermeld.