“Ich bin ein Wiener”

Er zijn plaatsen waar het minder aangenaam toeven is dan in Wenen. In de stad van Mozart vond Willy Van Riet, behalve een aardig professioneel leven, zowaar zichzelf en ook zijn eigen vrouw een beetje terug. Toen Van Riet voor Wienerberger in Engeland aan de slag was, tekende het koppel voor een latrelatie. “Maar nu zijn we al 365 dagen lang weer helemaal samen”, lacht Van Riet.

Hij vierde in de Oostenrijkse hoofdstad zijn vijftigste verjaardag en heeft er als CFO van Wienerberger een fantastisch eerste jaar achter de rug. Of wat kan je anders zeggen als financieel directeur van een groep die expansief groeit en daartoe ook de middelen heeft. “Onze kapitaalronde van september vorig jaar was in dat opzicht cruciaal”, zegt Van Riet. “Via de beurs haalden we toen 420 miljoen euro vers geld op. Ik denk dat het nog net op het goede moment gebeurde.”

De financiële crisis op de internationale markten ging grotendeels aan Wienerberger voorbij. “We zijn dus ook niet afhankelijk van geldschieters of bankiers”, zegt hij. “De enige keerzijde is de koers van het beursaandeel: die is volatiel. De economische logica is daarbij ver zoek. Het voorbije jaar steeg onze operationele nettowinst met 17 %, terwijl de waarde van het aandeel afgleed met ongeveer evenveel procent.”

Willy Van Riet maakte vorig jaar de fieldmanagers uit zijn omgeving maar wat gelukkig. Zijn statement van een jaar geleden – “We zitten nog lang niet aan ons plafond” – werd helemaal bewaarheid. In India (Bangalore) werd de eerste steen gelegd van een gloednieuwe baksteenfabriek, goed voor een waarde van 25 miljoen euro. In 2009 moet de fabriek er staan. “De markt trekt er aan”, heeft Van Riet geleerd uit de hem voorgelegde studierapporten. Maar in de internationale bouwwereld komt de tsunami vooral uit Oost-Europa. “In de komende drie jaar zal Wienerberger 25 nieuwe fabrieken neerpoten in Oost-Europa, waarvan acht in Rusland.”

Voor het eerst in zijn carrière leert Willy Van Riet ook de geur kennen van de bestuurskamer van een multinational. “Ik heb de Oostenrijkers leren waarderen als een soort Vlamingen”, zegt hij. “Het zijn mensen die er ook graag voor gaan, Er moet altijd actie zijn. Overigens heb ik rond de bestuurstafel ook mijn kennis van het Duits aardig kunnen opkrikken.”

En of hij het voorbije jaar nog een beetje meer workaholic is geworden? “Ik denk het niet. Met tien uur per dag op het werk kom ik toe; ‘s avonds ben ik omzeggens altijd thuis. In de wondermooie omgeving van het Wienerwald, is er tijdens de weekends ook altijd tijd voor wat wandelen of fietsen. Ook files van en naar het werk zijn amper aan mij besteed. Een mens kan het heus wel slechter treffen.”

Willy Van Riet (50 )

IS: CFO van Wienerberger in Wenen

VRIJE TIJD: fietsen, wandelen

K.C.