Personeelsbeleid is al een aantal jaren booming business. Human resources is in veel bedrijven een centraal element van de strategie geworden. De taak van de personeelschef gaat allang verder dan het beheer van de loonadministratie. Hr-managers treden toe tot het directiecomité en worden zelfs CEO. Peter Leyman, tot voor kort topman van Volvo Gent, komt uit de hr-wereld. Door die evolutie worden steeds meer personeelstaken uitbesteed. Niet alleen het loonbeheer, maar ook de trainingen en werving en selectie. Sommige bedrijven hebben van hr-outsourcing hun kernactiviteit gemaakt.
Hr-dienstverlener Arinso, dat vorige week werd overgenomen door het Britse Northgate, is die weg ingeslagen. De voorbije jaren heeft het trouwens sterk kunnen profiteren van die stijgende vraag naar hr-diensten. Ook andere spelers hebben dat gezien en werpen zich op die markt. Randstad, in België het grootste uitzendbureau, nam twee jaar geleden een sociaal secretariaat over. En omgekeerd gaan sociale secretariaten als SD Worx en Securex zich profileren als een globale hr-dienstverlener.
Deze groeimarkt is in België echter nog te gesloten. De sociale secretariaten beschikken over een bevoorrecht statuut. Ze moeten een vzw-structuur aanhouden en niet iedereen kan zomaar beslissen om zich met zijn bedrijf op het terrein van de loonadministratie te begeven.
Gezien de kansen die de hr-markt biedt, is het eigenlijk verwonderlijk dat er nog niemand naar de Europese Commissie is gestapt om die toestand aan te klagen. Het vzw-statuut voor de sociale secretariaten kan best worden opgeheven om de hr-markt verder open te breken. Dat zou hen ook meer speelruimte geven op de internationale markt. En het zou een duidelijke concurrentie tussen spelers mogelijk maken, waar ook de klanten van profiteren.
Dat er niets gebeurt, heeft twee redenen. Een: bij het openbreken van de markt worden sociale secretariaten interessante prooien. Zij doen eigenlijk het omgekeerde van bedrijven als Arinso: ze zitten op een grote hoop geld en doen er weinig mee. Op lange termijn zijn ze gedoemd om opgeslokt te worden, vooral door private-equityfondsen, zo stellen experts. Bij Arinso geven ze toe dat ze een tijdje nagedacht hebben hoe ze op die positie van de sociale secretariaten moesten reageren. Maar al snel kwam men tot de conclusie dat het weinig zin had hierover te lobbyen bij de overheid. Overigens kregen spelers als Arinso en Accenture ook de mogelijkheid om dezelfde diensten aan te bieden als de sociale secretariaten. Geen probleem dus? Er wordt toch toegegeven dat de huidige situatie concurrentiebelemmerend werkt.
Ten tweede: de status-quo is eigenlijk te verklaren door een aloude Belgische corporatistische consensus. De vakbonden halen zoals bekend veel geld uit het uitbetalen van de werkloosheidsuitkeringen. Van werkgeverszijde wordt daar amper tegen geprotesteerd. Niet verwonderlijk, want vele sociale secretariaten zijn onrechtstreeks verbonden met werkgeversorganisaties (SD Worx, Partena…) en zorgen voor een aardig spaarpotje dat best niet zomaar verdwijnt. Te veel betrokken partijen hebben dus belang bij de status-quo.
Alain Mouton
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier