Er duiken verhalen op over banken die weinig mededogen toonden voor ondernemers in moeilijkheden. Suggereren dat ze eerst maar de spaarrekening van de kinderen moeten leegmaken, dat doe je toch niet? Het is moeilijk om te oordelen over individuele dossiers, maar het grotere plaatje is wel glashelder. In de coronacrisis zijn de banken geen deel van het probleem, wel een deel van de oplossing. Dankzij hun ruime kapitaalbuffers blijft de kredietverlening aan de gezonde bedrijven op peil. Als er minder krediet stroomt, komt dat omdat de bedrijven minder krediet vragen zolang de onzekerheid over corona de investeringsprojecten in de koelkast houdt.
Het is niet aan de banken om de geldstroom naar de ongezonde bedrijven op peil te houden. Zij mógen zelfs geen krediet geven aan ondernemingen die dat geld niet kunnen terugbetalen. De banken moeten selectief zijn om het spaargeld van de Belgen en hun kapitaalbuffers te beschermen. We willen de coronacrisis toch niet inruilen voor een bankencrisis? De coronacrisis is hard en brutaal, maar een krachtig herstel is mogelijk. Een bankencrisis is een venijniger beest, dat veel lelijkere littekens maakt.
De banken zijn ook het best geplaatst om de triage te doen tussen de gezonde en de zieke bedrijven. Zij kennen die dossiers het best en zijn dankzij hun kapitaalbuffers in staat om de verliezen te nemen. Dat is een goede zaak, want een gezonde economie heeft voldoende creatieve destructie nodig. De coronacrisis dreigt ook gezonde ondernemingen de kop te kosten, maar de overheid heeft dat proces terecht afgeremd met vrij royale steunmaatregelen. Nu de economie herneemt, mag het steunbeleid selectiever worden. De banken zijn daarin een bondgenoot, geen boeman.
Lees ook verder.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier