Evenementen in zwart en wit

Met de uitbreiding van het vergadercentrum ALM heeft Antwerpen er een volwaardige evenementenlocatie bij. Crepain Binst Architecture stond in voor het ontwerp. Het is een van de laatste projecten met de stempel van de overleden Jo Crepain.

ALM ligt in de wijk Pulhof, een opvallend rustige plek op geen 700 meter van de ring. Een nieuw, volledig in glas opgetrokken entree leidt naar de onthaalruimte. De rode travertinsteen zorgt voor een warm onthaal terwijl het spiegeleffect van de zwart gelakte glasstructuur de ruimte groter laat lijken. “Eenvoud stond voorop in het ontwerp. En dat vertaalt zich inderdaad in een duurzame, tijdloze en rustige sfeer. Het zijn ontwerpkenmerken die bij Jo hoog in het vaandel stonden”, zegt architect Ulrich Matthys die samen met Evi Van Schooneveld het project leidde.

ALM, onderdeel van de sectorfederatie voor de technologische industrie Agoria, verhuisde al in 1992 van het centrum van Antwerpen naar dit imposante pand, een voormalig privéziekenhuis. De eerste plannen voor de omvorming naar een volwaardig congrescentrum dateren van 2006. In dat jaar organiseerde ALM een architectuurwedstrijd.

“Oorspronkelijk was het de bedoeling uit te breiden op het braakliggend terrein naast ons oud gebouw”, vertelt Luc Allaerts, directeur van ALM. “Jo ging daar radicaal tegenin. Hij kwam met het idee om een dwarse doorsteek te maken in het oude gebouw naar het nieuwe gebouw dat hij in de achterliggende tuin positioneerde. ‘Die tuin levert u geen fluit op’, zei hij. Het voordeel is ook dat we nu één onthaalruimte hebben. Met twee naast elkaar gelegen gebouwen zouden we twee onthaalruimtes moeten hebben. Dat is niet erg logisch en praktisch.”

Zwart-witcontrast

In het nieuwe gedeelte heeft de keuken een centrale plaats gekregen. Aan de voorkant geeft hij uit op het loungerestaurant. Links bevindt zich een cateringruimte waar plaats is voor een banket voor 250 gasten. Aan de rechterkant staat de keuken in verbinding met de eventruimte. Ondanks een hoogte van 6,5 meter met en een oppervlakte van 426 vierkante meter is dit geen kille plek. De volledige witte sokkel contrasteert met het bovenliggende zwarte lattenwerk dat voor een intieme sfeer zorgt en ook een akoestische functie heeft. Het zwart-witcontrast is een constante in het gebouw.

Een aardigheidje zijn de lage deurkrukken. “Dat is typisch voor het bureau Crepain Binst”, zegt Ulrich Matthys. “Ze plaatsen de schakelaars en krukken altijd op 90 centimeter in plaats van op de gebruikelijke 105. Dat heeft een esthetisch/ruimtelijk effect: de plafonds lijken daardoor hoger. Maar het is ook gewoon een praktische hoogte.”

Hij wijst er nog op dat achter de esthetische eenvoud van het gebouw een complexe constructie schuilgaat. “Die strakke lijnen die voor de eenvoud en rust zorgen, krijg je niet zomaar. Elk materiaal heeft een eigen dikte en techniciteit die je dus moet aflijnen. Het ziet er wel allemaal heel simpel en rechtlijnig uit, maar de complexiteit zit achter de scher- men.”

LAURENZ VERLEDENS