Escape from L.A.

In “Escape from L.A.” maakt genreregisseur John Carpenter een uitstekende remake van zijn uit 1981 daterende “Escape from New York”.

Vijftien jaar nadat Snake Plissken de Amerikaanse president uit de superbeveiligde gevangenis Manhattan heeft gered, wordt hij anno 2013 door de Amerikaanse regering opnieuw opgevist. Na een gewelddadige aardschok in 1998 is Los Angeles losgescheurd van het vasteland. Vijftien jaar later worden de Verenigde Staten geregeerd door een fundamentalistische en despotische president, die tekeer gaat tegen seks buiten het huwelijk, het eten van rood vlees, roken en politiek engagement. Iedereen die zich niet naar deze Nieuwe Moraal schikt, wordt verbannen naar de gevangenis van Los Angeles. Dit oord wordt gecontroleerd door een Zuid-Amerikaanse anarchist, Cuervo Jones. Jones heeft de dochter van de president ( Utopia !) kunnen overhalen om de zwarte doos, waarmee de volledige energievoorziening van de aarde kan worden stilgelegd, binnen de gevangenismuren te smokkelen. Er is natuurlijk maar één man op de hele aardbol die de wereld van de totale vernietiging kan redden : de norse, a-emotionele, met een ooglap getooide en ultieme anti-held Snake Plissken.

De machtigste man ter aarde is nog steeds een arrogante lafaard, de technische snufjes zijn opnieuw van die aard dat elke ontsnapping uit L.A. onmogelijk wordt, en Snake is met een dodelijk virus ingeënt dat hem maar enkele uren de tijd geeft om zijn job te klaren. Het klinkt allemaal vertrouwd. Enige logica moet in deze kopie van John Carpenters ” Escape from New York” niet worden gezocht. ” Escape from L.A.” laat zich lezen als een stripverhaal. Carpenter, die samen met Debra Hill en hoofdacteur Kurt Russell het scenario schreef, heeft echter nooit zijn voorliefde voor trash en pulp verborgen. Wat hem niet heeft verhinderd om een reeks genreklassiekers bij elkaar te filmen : ” Dark Star“, ” Assault on Precinct 13“, ” Halloween“, ” The Fog“, ” The Thing“, ” Prince of Darkness“, ” They Live” en ” In the Mouth of Darkness“.

Carpenters pessimistische visie op de Amerikaanse samenleving uit zich in zijn steeds terugkerende kritiek op de consumptiemaatschappij en een samenleving die gedomineerd dreigt te worden door technologie en fanatici. In de Escape-films vertaalt zich dit in de extreem duistere en apocalyptische sfeerschepping, het cynische fatalisme waarmee Snake zich door de actie beweegt en het totaal uitzichtloze einde. De speciale effecten en de herkenbare retro-sfeer relativeren en zorgen voor de humor. Het gesmeerde verteltempo laat trouwens weinig ruimte tot nadenken. Het nodigt gewoon uit tot pretentieloze, maar intelligente ontspanning.

PIET GOETHALS

John Carpenters Escape from L.A. Pretentieloze, maar intelligente ontspanning.