Maserati staat vooral bekend om zijn sportieve berlines, zoals de grote Quattroporte en de kleine Ghibli. De voorbije jaren heeft de autobouwer zijn gamma uitgebreid met de ondertussen obligate SUV, de Levante. Met de Grecale is nog een tweede SUV op komst. Maar dat de Italiaanse constructeur nu uitpakt met een echte sportwagen waarvoor je anders moet gaan shoppen bij Ferrari, Lamborghini of McLaren, dat kwam toch wel als een verrassing in de autowereld. Te meer omdat ook het segment va...
Maserati staat vooral bekend om zijn sportieve berlines, zoals de grote Quattroporte en de kleine Ghibli. De voorbije jaren heeft de autobouwer zijn gamma uitgebreid met de ondertussen obligate SUV, de Levante. Met de Grecale is nog een tweede SUV op komst. Maar dat de Italiaanse constructeur nu uitpakt met een echte sportwagen waarvoor je anders moet gaan shoppen bij Ferrari, Lamborghini of McLaren, dat kwam toch wel als een verrassing in de autowereld. Te meer omdat ook het segment van de exclusieve sportwagen in volle transitie is, met almaar meer hybride aandrijving en zelfs plannen om volledig elektrisch te gaan. Niets daarvan hier: de MC20 komt met een zescilinder waarop twee turbo's gemonteerd zijn. Helemaal klaar om op een klassieke manier te knallen. In minder dan 3 seconden vanuit stilstand naar 100 kilometer per uur gaan en een topsnelheid van meer dan 320 kilometer per uur halen: dat soort frivoliteiten. Ondanks die behoorlijk intimiderende prestaties is de MC20 een makkelijke auto om mee te rijden. Het weggedrag is erg vergevingsgezind en boezemt al snel vertrouwen in. Ga je wat uitbundiger scheuren, dan blijft de auto in alle omstandigheden tegen het asfalt kleven. Heerlijk. Het zicht naar voren is opvallend goed. De ophanging doet het meer dan aardig als je over putten en bulten rijdt: in normale rijmodi zal de MC20 je rug niet bij de eerste de beste oneffenheid in het wegdek geselen. Zelfs instappen is vrij eenvoudig voor dit type auto: de vlinderdeur onthult een smalle dorpel, zodat het geen gymnastiek vereist om aan boord te klimmen. En zoals je van dit soort voertuigen verwacht, blijft het interieur beperkt tot twee zitjes en is er amper ruimte voor bagage die naam waardig. Normaal. De MC20 is geen gezinswagen. De Italianen bouwen auto's met een ziel, maar ook met hun - soms charmante - tekortkomingen. Zoals een navigatiesysteem dat je maar niet aan de praat krijgt, of een automaat met selectieknoppen, maar helaas zonder knop voor de parkeerrem. "Niet nodig," zei de productmanager ons, "want zodra je de deur opent of de motor uitzet gaat de parkeerrem vanzelf aan." Tot we 30 kilometer verderop naast de auto stonden met de motor uit en de deur open, en de MC20 een eigen leven ging leiden.
