Een familiebedrijf achter een familiebedrijf

Sinds 2018 heeft de groep D’Ieteren haar belang in de autoruitkoning Belron afgebouwd. Toch is ze meer dan ooit afhankelijk van de groei van het wereldwijde familiebedrijf, dat ruim 30.000 mensen tewerkstelt.

Belron is bij ons bekend onder de merknaam Carglass. Wie wil begrijpen wat de groep doet, moet een kijkje nemen in Bilzen. Negen maanden geleden heeft ze daar een enorm distributiecentrum in gebruik genomen: een hightechkathedraal van 4 hectare, die tot de nok gevuld is met ruiten voor de meest uiteenlopende auto’s – zelfs van modellen die tien à vijftien jaar oud zijn. Alle ruiten kunnen binnen de 24 uur worden geleverd in een straal van duizend kilometer. “Het is ons grootste distributiecentrum ter wereld”, vertelde CEO Gary Lubner toen hij begin mei in België was voor de inhuldiging. “Zelfs in de Verenigde Staten, onze grootste markt, hebben we niet zo’n groot centrum.”

Autoruiten vervangen is een gespecialiseerde activiteit. Belron, dat is gevestigd in Groot-Brittannië en deel uitmaakt van de groep D’Ieteren, is actief op vijf continenten. Het opereert onder verschillende merknamen, zoals Carglass in continentaal Europa, Safelite in de Verenigde Staten en Autoglass in Groot-Brittannië. Het is niet aanwezig in Brazilië en China.

Morrie Lubner, de grootvader van Gary Lubner, was een van de Zuid-Afrikaanse oprichters van het bedrijf. Ronnie Lubner, de vader van de huidige CEO die vorig jaar overleed, zorgde voor de internationale doorbraak. Tot zijn wapenfeiten behoren de aankoop van het Limburgse bedrijf Carglass in 1987 en de overname van het Amerikaanse Glass Medic. Het concept van de reparatie van kleine ruitschade is door dat laatste bedrijf ontwikkeld. Gary Lubner nam de leiding over in 2000, meteen na de overname van Belron door D’Ieteren, ook een familiebedrijf.

Beste eigenschappen

De CEO van Belron heeft de groep fors geconsolideerd in Europa en de Verenigde Staten. Hij heeft ook een netwerk van franchises uitgebouwd. Intussen maakt de vierde generatie haar opwachting. “Ook mijn zoon Sam werkt voor het bedrijf”, glundert Gary Lubner. “Hij doet ervaring op als projectleider.”

“We hebben de kenmerken van een familiebedrijf, hoewel we 30.000 mensen in dienst hebben, van wie 800 in België”, stelt Gary Lubner. “Maar het hangt ervan af waarover je het hebt. Als je naar het kapitaal kijkt, zijn we geen familiebedrijf meer. We zijn in handen van D’Ieteren en het private-equityfonds CD&R. Ik geloof dat we de beste eigenschappen van een familiebedrijf verenigen.”

Waarom heeft de familie haar zeggenschap over het bedrijf in 1992 afgestaan? “Om de doodeenvoudige reden dat we geen geld hadden om uit te breiden, terwijl we volop aan het groeien waren”, legt Gary Lubner uit. Om te kunnen groeien, kocht Belron in die tijd andere bedrijven op. Een beursgang of een bankfinanciering leek niet tot de mogelijkheden te behoren. “We moesten dus op zoek gaan naar partnerschappen.” Het bedrijf werd overgenomen door de brouwerij South African Breweries, het latere SABMiller.

Dat is de tegenovergestelde situatie als bij D’Ieteren. Bij Belron heeft de familie de leiding, maar ze heeft geen meerderheidsbelang. En bij D’Ieteren heeft de familie een meerderheidsbelang van 57,5 procent, maar ze leidt het bedrijf niet meer. De nieuwe generatie bestuurders van de familie bestaat alleen nog uit voorzitter Nicolas D’Ieteren en vicevoorzitter Olivier Périer.

Een wereldbedrijf

Met de komst van D’Ieteren verhuisde de zetel van Belron naar Groot-Brittannië. “Belron heeft geen rechtstreekse banden met Zuid-Afrika meer”, zegt Gary Lubner. “Het is nu een wereldbedrijf. D’Ieteren heeft bij de overname het Zuid-Afrikaanse deel aan mijn familie verkocht. Belron heeft daar geen filiaal meer, alleen nog een franchise.”

D’Ieteren, de grootste importeur van auto’s in België (zoals VW, Audi, Skoda, Seat en Porsche), was in die tijd op zoek naar meer groei. Het wilde zijn activiteiten in de autowereld uitbreiden en verder kijken dan België. Het bedrijf was sinds 1989 aandeelhouder van Avis Europa. Belron bood goede vooruitzichten, want hoe meer auto’s je verkoopt, hoe meer voorruiten kapot kunnen gaan. Bovendien had Belron sterke merken en was zijn dienstverlening eenvoudig en doeltreffend. En het had overeenkomsten afgesloten met verzekeraars om zijn markt te vergroten.

D’Ieteren laat Belron sinds de overname grotendeels zelfstandig werken. “D’Ieteren heeft geen zaakvoerders gestuurd”, bevestigt Gary Lubner. “Het is een aandeelhouder, een investeerder. Het heeft ons altijd gesteund, maar wij kennen de weg vooruit.” Belron heeft verschillende overnames gedaan in de Verenigde Staten. Met 50 procent van de verkopen is dat land uitgegroeid tot de grootste markt van de groep. Het merk Carglass raakte in Europa bekend met onweerstaanbare slogans zoals “Carglass herstelt, Carglass vervangt”.

Nadenken over de toekomst

De voorbije jaren hebben de aandeelhouders en de bestuurders van D’Ieteren nagedacht over de toekomst van de groep. Ze maakten zich zorgen over hun afhankelijkheid van Belron en de veranderende autosector. Axel Miller, de CEO van de Belgische groep, die in april 2019 wegging bij het bedrijf, besloot te diversifiëren, weg van de autosector. Hij gebruikte de opbrengst van de verkoop van Avis Europe in 2011 om van D’Ieteren een holding te maken. Begin 2017 kocht hij de Italiaanse lifestylespecialist Moleskine, bekend om zijn luxueuze notitieboekjes. In 2018 verkocht hij 40 procent van Belron aan het Britse fonds Clayton, Dubilier & Rice (CD&R). Die transactie bracht 628,7 miljoen euro cash op. “We wilden niet dat Belron D’Ieteren zou worden of dat D’Ieteren Belron zou worden”, zei Axel Miller eind 2017 in L’Echo. Hij wees erop dat die groep goed was voor 70 procent van de activa van het Belgische bedrijf.

Er is nog geen beslissing over de bestemming van de middelen die vrijkwamen na de verkoop van Belron. Naar verluidt zou daarover een confrontatie zijn geweest tussen de familiale aandeelhouders van D’Ieteren en Axel Miller. Dat zou hebben geleid tot het onverwachte vertrek van de CEO. In afwachting van een opvolger nemen twee leden van het directiecomité de functie waar: CFO Arnaud Laviolette en Francis Deprez.

D’Ieteren was bang dat het te afhankelijk van Belron zou worden, maar de ironie wil dat juist die groep er nu voor zorgt dat het moederbedrijf in goeden doen is. De verwachting is dat haar resultaten dit jaar aanzienlijk verbeteren. Ondanks de verkoop van het 40 procentbelang zullen de resultaten van Belron dit jaar waarschijnlijk nog altijd een groot aandeel hebben in de winst van de Belgische groep. In het eerste kwartaal “heeft Belron duidelijk buitengewoon goed gepresteerd”, schrijft Cédric Duinslaeger, analist bij KBC Securities. Dat komt vooral door de Amerikaanse activiteiten.

Het is dus aan de autoruiten te danken dat D’Ieteren voor 2019 betere vooruitzichten kan voorleggen op zijn resultaat vóór belasting. Dat verwachte resultaat klimt van minstens 10 procent naar minstens 25 procent. Dat is hoofdzakelijk te danken aan de verbetering van de verwachte resultaten van Belron (+30% in plaats van +10%). “Die vooruitzichten voor 2019 zijn volledig te verklaren door Belron”, bevestigde David Vagman, analist bij ING.

Consumenten in nood

De rekening van Belron is nochtans niet zo gemakkelijk te maken, want de groep is actief op een markt waar de volumes stagneren. Het bedrijf kan blijven groeien omdat het zijn marktaandeel vergroot en profiteert van de ontwikkelingen in autoruiten. Die worden almaar vaker uitgerust met sensoren en zelfs camera’s. “Hun waarde is flink toegenomen”, merkt Gary Lubner op. Die trend heeft nieuwe diensten en omzetten met zich gebracht. Zo biedt Belron nu ook een kalibratiedienst aan voor camera’s in voertuigen die zijn uitgerust met een rijhulpsysteem. Tussen 2017 en 2018 is het aantal kalibraties gestegen van 165.000 tot 404.000.

Gary Lubner wil het concept van Belron ook uitbreiden naar andere sectoren, zoals die van de autocarrosserieën en herstellingen aan huizen (elektriciteit, loodgieterij, verwarming enzovoort). Hij maakt daarbij gebruik van zijn goede relaties met de verzekeringswereld. “Dat is de methode van Belron. We testen nieuwe activiteiten uit”, glimlacht hij. “We lanceren die diensten in Frankrijk, Australië en Nieuw-Zeeland. We zien ons niet als een glasbedrijf, we zijn een dienstverleningsbedrijf dat de problemen van zijn klanten wil oplossen.” In zijn presentaties voor analisten stelt de CEO zijn activiteit voor als een dienstverlening aan consumenten in nood.

In de landen waar Belron opereert, zijn de markten voor die diensten in theorie enorm: 60 miljard euro voor carrosserieën en 130 miljard euro voor reparaties aan huis, terwijl de autoruitenmarkt minder dan 8 miljard euro waard is. In de praktijk is die activiteit nog bescheiden. In 2018 bracht de nieuwe dienstverlening 184,6 miljoen euro in het laatje (een stijging van 51%) op een totaal van 3,83 miljard euro. De groep hoopt die gefragmenteerde markten te veroveren met dezelfde aanpak en organisatie die van de autoruitenactiviteit zo’n groot succes hebben gemaakt.