Digitale armband zet Rombit op weg naar winst: hoe de anderhalvemetereconomie ook kansen biedt

Het Antwerpse techbedrijf Rombit haalde de afgelopen weken het wereldnieuws met zijn slimme armband. Die speelt op het juiste moment in op de anderhalvemetereconomie die ontstaat door covid-19.

De armband van Rombit, de Romware Covid Radius, trilt wanneer je dichter dan anderhalve meter komt bij iemand die er ook een draagt. Een internetverbinding is daarvoor niet nodig. Medewerkers van industriële ondernemingen in havens en de petrochemie – het doelpubliek van Rombit – kunnen de slimme armband om hun pols dragen. Het VIL, het innovatieagentschap van de logistieke sector, bezorgt 250 Vlaamse bedrijven een gratis testkit met producten die werknemers afstand kunnen helpen houden. In elke kit steken twee armbanden van Rombit. De internationale media pikten het nieuwe product op. Behalve een beeldverslag door Reuters en aandacht in The New York Times leverde de armband Rombit duizenden geïnteresseerde klanten op.

Terwijl veel bedrijven door covid-19 strijden om te overleven of zich moeten heruitvinden, behoort Rombit tot de ondernemingen die door de crisis net kunnen versnellen. Het bedrijf was al aan het veranderen. Op 1 april gaf oprichter Jorik Rombouts, zoals hij voor covid-19 al van plan was, zijn functie als CEO en voorzitter van de raad van bestuur op om als chief evangelist op zoek te gaan naar nieuwe klanten en partnerschappen in het buitenland. Rombouts richtte het bedrijf in 2012 op en bouwde het uit tot een kmo van 65 werknemers, met in 2018 een omzet van 6,2 miljoen euro. John Baekelmans (ex-imec en ex-Cisco) is de nieuwe CEO en Wouter De Geest (ex-BASF Antwerpen) zit de raad van bestuur voor.

Wearable

Op 1 april, zijn eerste werkdag, kreeg John Baekelmans een nieuw product te zien. Rombit wilde er in juli mee naar de markt gaan. De digitale armband zou bedrijven helpen industriële sites veiliger te maken voor hun werknemers. “We waren al lang bezig met wearables om industriële omgevingen veiliger te maken”, zegt John Baekelmans. Nog die avond besliste het bedrijf met de armband ook in te spelen op de anderhalvemetereconomie die aan het ontstaan was. Rombit stripte de armband van alle functies en ontwikkelde software om er een corona-app op te zetten die werknemers afstand helpt te houden. Daarnaast ontwikkelde Rombit een traceerfunctie, die een werkgever kan activeren op de armband, met inachtneming van de privacy van de werknemers.

Multinationals zoals Atlas Copco Rental en Tata Steel testen enkele tientallen armbanden in België en het Verenigd Koninkrijk. Rombit drijft ondertussen zijn productie op. De armbanden worden in Taiwan gemaakt door de lokale vestiging van imec, het Vlaamse onderzoekscentrum voor nano-elektronica en digitale technologie. “We leveren in mei 1000 armbanden, in juni gaan we naar 5000 en daarna naar 10.000 à 20.000 per maand”, zegt John Baekelmans. “Voldoende componenten vinden is op dit moment een probleem. Er zijn ook andere spelers die een toestel willen maken.” Dat is een understatement, want heel wat bedrijven storten zich op zo’n app. De concurrentie wordt ongetwijfeld stevig, maar Rombit heeft een voorsprong genomen.

‘Het kan snel gaan’

De uitdaging voor John Baekelmans is zijn managementervaring te gebruiken om van Rombit een bedrijf te maken dat minder leeft van projecten op maat en meer wederkerende inkomsten haalt. “Toen ik me kandidaat stelde om Rombit te leiden, was mijn doel ervoor te zorgen dat in 2023 de helft van onze business uit recurrente inkomsten komt. Nu komt de omzet voor 90 procent uit projecten”, zegt John Baekelmans. “Ik wil dat we tegen 2023 meer productgedreven werken. Als we 20.000 à 30.000 armbanden per maand kunnen verkopen, zullen we sneller dan verwacht dat doel halen.”

De recurrente inkomsten komen van het activeren en het onderhouden van de software op de armband. Want behalve de corona-applicaties kan Rombit nog andere software op de armband plaatsen. De meeste toepassingen hebben te maken met veiligheid, zoals valdetectie, botswaarschuwingen, evacuatie of een SOS-functie. “Het doel is volgend jaar winstgevend te zijn en dan door te groeien. Het kan snel gaan”, zegt Baekelmans.

Met oprichter Jorik Rombouts als CEO deed Rombit twee naar Belgische normen grote kapitaalrondes. In 2016 investeerde Michel Akkermans (ex-Clear2Pay) 10 miljoen euro in het bedrijf. Akkermans verkocht zijn aandelen vorig jaar aan het investeringsfonds InvestLink, Vic Swerts (Soudal) en enkele andere investeerders. Naast die aandelentransactie haalde Rombit bij die partijen ook geld op. Alles samen was die ronde ook goed voor 10 miljoen euro. Jorik Rombouts blijft de grootste aandeelhouder.

Werken op afstand

Rombit groeit op eigen kracht en met overnames. Het nam al het Antwerpse veiligheidsbedrijf Sercotec over en enkele maanden geleden rondde Rombit de overname van Drivity af. Dat bedrijf verzorgt opleidingen voor mensen die industriële voertuigen zoals vorkliften besturen. Rombit voegt daar technologie aan toe om de rapportering te verbeteren. “Jorik heeft een neus voor overnames en hij is heel proactief. Bij Cisco was ik ook bij meer dan 35 overnames betrokken”, zegt John Baekelmans. “Ik heb daar een achtergrond in, net zoals in het zoeken van partners die aan bepaalde kwaliteitseisen voldoen, zodat we zonder lokale kantoren kunnen werken.”

Nog van bij Cisco weet Baekelmans hoe hij een team kan leiden met medewerkers die allemaal op afstand werken. De Amerikaanse technologiereus heeft technologie die dat vergemakkelijkt. Pas anderhalve maand nadat John Baekelmans was begonnen als CEO, ging hij voor het eerst naar het kantoor van Rombit. “Pas vandaag (het interview vond vorige week maandag plaats, nvdr) heb ik de eerste medewerkers gezien”, zegt hij. “Tijdens mijn 21 jaar bij Cisco heb ik over de hele wereld gewoond en heb ik altijd teams gehad over de hele wereld.”

Baekelmans kende zijn nieuwe werkgever al langer als lid van de adviesraad. Het is veeleer uitzonderlijk dat de oprichter van een techbedrijf al vrij vroeg de fakkel als CEO doorgeeft. Maar vaak is dat nodig, omdat de firma meer een manager dan een ondernemer nodig heeft om door te groeien. “Ook voor mij was het een grote onzekerheid: hoe zou Jorik zijn baby loslaten? Hij moest een stap opzijzetten om iemand operationeel dingen te laten doen die hij misschien zelf niet had gedaan. Voorlopig werkt dat heel goed.”