De nieuwe eigenaar van Flanders Expo?

Alain Mouton Redacteur bij Trends

Redacteur bij Trends 23-02-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:50

Met zijn bod op beurshal Flanders Expo in Gent heeft Eric Everard, topman van vakbeursorganisator Artexis, opnieuw aangetoond wat een van zijn sterkste kwaliteiten is: zeer efficiënt onderhandelen. Ex-collega’s zijn het er trouwens unaniem over eens dat deze Franstalige Brusselaar een gewiekste dealmaker is. Wat opviel toen het bod – 15 miljoen euro in contanten – bekend werd gemaakt, was dat de raad van bestuur van Flanders Expo zich tamelijk snel bereid toonde om te onderhandelen over een overname.

“Vergeet niet dat dit een vriendelijk bod is,” legt Eric Everard (41) uit. “De eerste contacten met de aandeelhouders hebben we een jaar geleden al gelegd. We hebben veel mensen gesproken en geprobeerd hen te overtuigen van het voordeel van een overname. Toen bleek dat we voldoende garanties konden geven in verband met tewerkstelling en groei van economische activiteit, heeft de stad Gent als aandeelhouder de lead genomen in de gesprekken. De stad wil ons duidelijk bijstaan om een meerderheid te vinden. De rest zal volgen.”

Gent heeft samen met de provincie Oost-Vlaanderen en de Vlaamse overheid een derde van de aandelen in handen. Ook een aantal privé-bedrijven zoals Suez en Dexia bezit aandelen van Flanders Expo. Uiteindelijk wil Everard meer dan 50 % van de aandelen verwerven. Slaagt hij in zijn opzet – waar weinigen nog aan twijfelen – dan heeft hij na Namur Expo en Antwerp Expo een derde beurscomplex binnengerijfd. Daarmee zou hij een dominante positie op de markt weten te veroveren.

De overname van Flanders Expo zou een hoogtepunt zijn voor een man die zijn eerste stappen in de businesswereld zette met… een studentenblad. Hij stond aan de basis van de bladen Univers-Cité en Kampus, en organiseerde de Salon van de Student. Deze TEW’er van de UCL lag ook aan de basis van het in 1988 gelanceerde Student Welcome Pack, reclamestalen van bekende producten die op universiteiten verspreid werden. Het was slechts een van de vele projecten van de Brusselaar. Hij richtte bijvoorbeeld een marketingbedrijf Babyboom op, dat zich richtte op jonge moeders in kraamklinieken. Bedrijfjes en projecten die Everard allemaal na een tijdje met een meerwaarde wist te verkopen.

Het organiseren van vakbeurzen groeide echter uit tot zijn kernactiviteit. Van 1991 tot 1996 was hij topman bij Reed Exhibitions Benelux (een onderdeel van Reed El- sevier Group). In 1998 richtte hij de internationale communicatiegroep Artexis op, dat nu meer dan 250 werknemers telt (omzet: 36 miljoen euro) en gespecialiseerd is in de organisatie van beurzen, het beheer van beurshallen en communicatie. Eigenlijk was de oprichting van Artexis een onrechtstreeks gevolg van het feit dat het Britse Reed niet meer zo geïnteresseerd was in de Belgische markt. Everard nam de fakkel over.

Intussen had de onvermoeibare Eve- rard (“ik werk nochtans maar zeventig à tachtig uur per week, meer mag niet van mijn vrouw”) ook het callcenter KI opgericht. KI – geboortejaar 1997 – kende een fenomenale groei en in een mum van tijd zorgde het voor 300 jobs. Toen een Amerikaanse groep interesse toonde, moest Everard geen twee keer nadenken: hij verkocht het aan het beursgenoteerde Snyder Communications.

Dé deal van zijn leven was het nog niet. Die kwam er pas in 2001, met een bod op Best of Group, het voormalige Best of Internet. Best of Group, een combinatie van een ICT-uitgeverij en een reclamebureau, bevond zich in zware financiële problemen en Everard wist de meerderheid van de aandelen tegen een lage prijs binnen te rijven. De verlieslatende uitgeefactiviteiten werden afgestoten en er kwam daardoor ook 2 miljoen euro vers geld binnen. Twee jaar later was het marketing- en communicatiebedrijf Best of Group niet langer verlieslatend. Het maakt nog altijd 50 % van de omzet van Everards groepsactiviteiten uit.

In 2003 creëerde hij EasyFairs Group, dat gebaseerd is op het concept van wat hij zelf “tijds- en kostenefficiënte professionele Europese vakbeurzen” noemt. Everard is in de sector een ronkende naam. Vorig jaar was hij nog spreker op het International CEO Forum, een congres voor managers van beursorganisatoren. Hij sprak er over een thema dat hem al jaren na aan het hart ligt: de return on investment die beursorganisatoren kunnen realiseren.

“Al zijn deals tonen aan dat Everard een onderhandelaar is die het onderste uit de kan probeert te halen,” zegt een ex-medewerker. “Veel mensen zijn hun carrière bij hem begonnen voor een hongerloon, maar hij geeft de kans aan talentvolle mensen om zich te ontplooien. En hij motiveert mensen. Voor velen is hij een soort van mentor geworden. Al zou ik drie keer nadenken vooraleer met hem zaken te doen. Met Everard is het vaak zo: of je bent gek op hem of je haat hem. Hij weet ook wat hij wil. Zijn eerste professionele successen boekte hij in Brussel en Wallonië. Al snel besefte hij dat hij Vlaanderen niet links kon laten liggen en begon hij Nederlands te leren.”

Everard is ook een succesvolle netwerker. Tot zijn intimi behoren de beroemde chocoladeboer Pierre Marcolini, Philippe Van der Putten (Proximus) en Didier Malherbe (chief executive officer UCB en ex-VBO, een vriend uit de beginjaren). Een netwerk dat hij onder meer heeft opgebouwd via YPO (Young Professionals Organisation). Deze club van jonge CEO’s tussen 35 en 49 jaar werkt via drie fora van tien leden, die adressen uitwisselen en discussiëren over een actueel thema.