De luizen in de pels van minister Magnette

In de Kamercommissie bedrijfsleven bruist het al een tijdje. Met dank aan een nieuwe generatie Vlaamse energiespecialisten uit alle partijen. Ze zitten op ramkoers met minister Paul Magnette (PS) over kernenergie, gastransit en distributietarieven. Volgende week wordt een nieuw robbertje gevochten.

De commissie bedrijfsleven, wetenschapsbeleid, onderwijs, nationale wetenschappelijke en culturele instellingen, middenstand en landbouw – haar naam verraadt het al – fungeert als restcommissie en is bevoegd voor tal van losse puzzelstukjes van de onvoltooide staatshervorming. Niet getreurd, want het energiedebat gaf haar vorig jaar een nieuwe adem. En nieuwe gezichten konden zich met het energiedossier profileren.

Drie nieuwbakken kamerleden maken deel uit van het kransje energiespecialisten dat vorig jaar is opgestaan: Katrien Partyka (CD&V), Willem-Frederik Schiltz (Open Vld) en Tinne Van der Straeten (Groen!). Samen met vaste waarde Bruno Tobback (sp.a), ooit minister van Leefmilieu, en commissievoorzitter Bart Laeremans (Vlaams Belang) maken zij het mooie energieweer in de commissie. Onweer, vanuit minister Paul Magnettes oogpunt.

De keuze van Schiltz en Partyka om zich in het energiedossier vast te bijten, is inhoudelijk en berekend. Niemand in hun partijen had er een claim op en dus konden ze hun gang gaan. De liberaal schreef mee aan de teksten over klimaat en energie voor het congres van zijn partij in februari. “Ik zie het als een blijk van erkenning van mijn werk in het parlement en een bewijs van acceptatie in mijn partij”, zegt het blauwe kamerlid.

Schiltz geeft toe dat er vanuit de regering niet veel teksten gekomen zijn het afgelopen jaar, maar als liberaal vindt hij dat niet noodzakelijk een slechte zaak. De man stipt trouwens aan dat veel van zijn werk in de commissie erin bestond voorstellen van de coalitiepartner PS af te blokken. Een zoveelste indicatie voor hoe verziekt de verstandhouding tussen de regeringspartners is en hoe die situatie het beleid bemoeilijkt.

Het verklaart mee waarom de oppositie de regering in de commissie bedrijfsleven geen enkele keer interpelleerde vorig jaar. Er was geen aanleiding voor een inhoudelijke, breedvoerige en grondige ondervraging over het regeerwerk. Kortere vragen waren er des te meer: 567 (zie kader).

Kernenergie

Omdat er maar geen regering op de been geraakte, kreeg voorzitter Bart Laeremans (Vlaams Belang) eind 2007 zijn commissie achter het idee om hoorzittingen en plaatsbezoeken te organiseren over het rapport van de Commissie Energie 2030. De regering-Verhofstadt II had dat besteld en toen de groep onder leiding van professor William D’haeseleer haar werkstuk afleverde, veegde sp.a-kopstuk Johan Vande Lanotte er de vloer mee aan. D’haeseleer ziet het immers niet zitten dat de kerncentrales worden gesloten.

Al dat gewroet in de commissie over het rapport-D’Haeseleer heeft tot nog toe tot bitter weinig resultaten geleid. De meerderheid is er nog altijd niet in geslaagd een coherent antwoord te geven op het energievraagstuk en het voortbestaan van de kerncentrales. Dat zal ook niet gebeuren voor de verkiezingen van 7 juni. De PS zal zeker tot dan vasthouden aan de uitstap uit kernenergie omdat ze de hete electorale adem van Ecolo in haar nek voelt.

Het is wachten op de ‘studie van de studies’ die Magnette bestelde en die er tegen midden juni moet zijn. Ze moet helpen om met kennis van zaken te beslissen over de ideale energiemix voor ons land. Schiltz gaat akkoord met hen die zeggen dat het om een vertragingsmanoeuvre gaat. En Laeremans beklemtoont dat de PS de zeven miljoen heeft laten schrappen die oorspronkelijk in de begroting voor dit jaar was gezet als eerste betalingsschijf voor een onderzoeksproject over de kerncentrales van de vierde generatie. “Magnette boycot het SCK in Mol. Vlaanderen moet de zaak overnemen en betalen”, poneert de commissievoorzitter.

Gastransit en distributietarieven

Er is in de commissie vorig jaar hard gebikkeld over Magnettes teksten over de doorvoer van gas, de gastransitwet, en de distributietarieven voor energie. Partyka en Tobback vinden dat het beleid van de minister flagrant in strijd is met het beeld dat Magnette en de PS over zichzelf ophangen als behoeders van de kleine man. De regeling voor de distributietarieven verhoogt de gasfactuur van een gezin jaarlijks met tientallen, zo niet honderden euro’s en dan komt de PS groothartig vertellen dat dankzij haar de regering een korting van dertig euro betaalt om de energiefactuur draaglijker te maken, foetert Tobback. “Dit is zoals destijds Charles Woeste, die pensen uitdeelde.” Partyka beaamt dat: “Magnette deelt aalmoezen uit in plaats van structurele oplossingen uit te dokteren die ook de kwetsbaarsten helpen.

Sociaal beleid is voor hen beter gediend met een transparante en goed werkende energiemarkt, die de energiefactuur van alle mensen en bedrijven doet dalen. Magnette gebruikt de energiemarkt als een verkapt belastingsysteem, zegt Schiltz. De liberaal hekelt dat de resem sociale maatregelen een onontwarbaar kluwen maakt van de energiemarkt.

Allicht was de gastransitwet de tegenprestatie van de regering voor de 250 miljoen die de sector in de staatslade moest deponeren voor de begroting 2009. Vanuit de meerderheid vochten Partyka en Schiltz tegen Magnettes tekst. Tobback, Van der Straeten en Laeremans deden er vanuit de oppositie nog een schep bovenop. Uiteindelijk onthield Schiltz zich bij de stemming. Partyka keurde de tekst toch goed. Met lange tanden, zegt ze, maar de strijd was verloren.

Magnette ligt in het distributiedossier overigens alweer overhoop met de CREG. De energieregulator sloot een dading met de distributienetbeheerders. Dat zint de minister niet en de kwestie staat op 10 februari opnieuw op de agenda van de commissie.

Naam maken niet gemakkelijk

De nieuwe energiespecialisten hebben er zin in, maar vinden het jammer dat hun parlementair werk niet te vangen is in quotes voor ‘hap-snapberichtgeving’. Het komt hun aanwezigheid in de media niet ten goede en die hebben ze nodig als zuurstof. Laeremans heeft zijn werk in de mediagenieke commissie Justitie op een lager pitje moeten zetten waardoor zijn exposure verminderde. Tobback krijgt hoe dan ook minder aandacht van de pers sinds hij minister af is. Voor de drie nieuwbakken volksvertegenwoordigers Partyka, Schiltz en Van der Straeten maakt hun specialisatie de klus moeilijker om bekendheid te verwerven. Schiltz heeft echter zijn naam mee en Van der Straeten maakte al naam omdat ze meedraaide aan de top van de Vlaamse groenen. (T)

Door Boudewijn Vanpeteghem/Foto’s Jelle Vermeersch

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content