Charleroi gered door tabak en alcohol

D eStandaard citeerde de voorbije maandag de Europese commissaris voor Transport Loyola de Palacio: “Deze maatregelen ( nvdr – de condities in het contract tussen Charleroi en Ryanair) zijn van aard om de concurrentie te verstoren.” Haar woordvoeder kon niet bevestigen of De Palacio die uitspraak ook effectief had gedaan. Maar de jongste ontwikkelingen lijken alvast koren op de molen voor de fervente tegenstanders van de Ierse stormram.

Specialisten in mededingingsrecht reageren behoedzamer en brengen nuances aan (zie ook blz. 44). Een luchthaven mag uitzonderlijke kortingen toestaan aan luchtvaartmaatschappijen, zolang het eindresultaat maar positief is. Het zo vermaledijde businessplan van Brussels South Charleroi Airport oogt in die optiek niet zo onzinnig. Het is zelfs verbazingwekkend simpel: geef kortingen aan een luchtvaartmaatschappij en verdien die onkosten terug uit de inkomsten van de retail. En een gemiddelde opbrengst per passagier die 60% onder die van Zaventem ligt, moeten ze zelfs in le pays noir kunnen bolwerken. Want de succesproducten zijn tabak en Ierse whisky, en die vinden in Charleroi gretig aftrek bij Britten en Ieren. Op deze producten innen luchthavenuitbaters zeer ruime marges. De regionale ontwikkeling van het door massale werkloosheid fel geplaagde Charleroi staat of valt dus voor een groot deel met de consumptie van verslavende goederen.

Het onderzoek van Trends naar de kortingen die Ryanair in Charleroi kreeg, voert tot een nog belangrijkere bedenking: er bestaat een enorme kloof tussen wat als “officiële tarieven” door het leven gaat en wat een luchtvaartmaatschappij uiteindelijk betaalt. Als een maatschappij voor haar afhandeling een korting van meer dan 90% op de officieel geafficheerde prijs krijgt, klopt er iets niet. Laad de schuld niet meteen op de carrier. Want als Ryanair in Frankfurt Hahn zijn afhandeling kan klaren met een prijs van 500 euro per vliegtuig dat aankomt en vertrekt – dat is nog steeds gemiddeld driemaal duurder dan in Charleroi -, is dat ook voor de passagier via goedkopere tickets een puike zaak. Waarom zouden de afhandelaar en de luchthavenautoriteiten het driedubbele van die prijs op zak moeten steken en slapend rijk worden?

Voor Ryanair en zijn goedkope tickets is er duidelijk een markt. Hoed af voor een carrier die in twee jaar een volume van 1,3 miljoen passagiers naar Charleroi bracht. Ryanair engageert zich contractueel overigens tot een hoog volume passagiers, zo niet verliest het zijn voordelen. Brengt een (te) scherp kortingenbeleid dit Waalse sprookje in het gedrang?

Wolfgang Riepl [{ssquf}]