Antirimpelcrème voor autowegen

Bert Lauwers
Bert Lauwers redacteur bij Trends

Het Nederlandse chemiebedrijf Latexfalt wint prijzen met een verjongingscrème voor asfalt. Ook de vaak geteisterde Belgische autosnelwegen zouden er baat bij hebben, klinkt het.

Dit wordt een game changer“, zegt Bert Jan Lommerts, de algemeen directeur van het tussen Den Haag en Amsterdam gevestigde Latexfalt. Lommerts doelt op de door het bedrijf ontwikkelde technologie om de levensduur van poreuze asfaltconstructies te verlengen. Dat zeer open asfaltbeton, afgekort ZOAB, is een stuk geluidsarmer dan dicht asfaltbeton omdat het de weerkaatsing van bandengeluid op het wegdek reduceert. Maar ZOAB is vooral tijdens de winter ook extra kwetsbaar. Om dat nadeel te compenseren, heeft Latexfalt een verjongingscrème ontwikkeld. “Noem het een Oil of Olaz voor ZOAB”, zegt Lommerts. “De hoeveelheid belastinggeld die ermee wordt bespaard, is gigantisch.” Het middel maakt het beschadigde bindmiddel in het asfalt opnieuw soepeler, hecht de steentjes in het asfalt weer en herstelt de scheuren. Door het bindmiddel te sproeien en in te walsen op het ZOAB kan de levensduur ervan met minstens de helft worden verlengd tot vijftien jaar. Dat benadert de levensduur van dicht asfaltbeton.

Scepticisme

Latexfalt, niet te verwarren met zijn naamgenoot in Lokeren, werd voor zijn nieuwe asfaltemulsie bekroond met een duurzaamheidsprijs van de Nederlandse chemievereniging VNCI, en heeft ook de Responsible Care-prijs van de Europese chemiefederatie Cefic gewonnen. Nochtans botste het bedrijf uit Koudekerk aan den Rijn lang op heel wat scepticisme. “Bewijs maar eens dat je de duurzaamheid kan verlengen tot vijftien jaar, klonk het overal”, zegt Lommerts. “Maar door die prijzen is het vertrouwen gegroeid. Ook bij bijvoorbeeld Shell en ExxonMobil zijn ze wakker geworden, en vinden ze het interessant.”

Al verwacht Lommerts niet dat dit plots zal leiden tot een stroom van aanvragen op de thuismarkt. “Ik sta hier dan wel met een nieuwe technologie die kosten bespaart, maar al die ambtenaren hebben hun wegonderhoudsbudget voor de komende vier jaar al rond, en zijn daarbij politiek gedekt. Waarom zouden zij nu het risico nemen dat allemaal te veranderen? Rijkswaterstaat (het Nederlandse overheidsagentschap voor verkeersinfrastructuur, nvdr) verwacht wel dat die game changing in 2017 gaat beginnen.”

Dichtbevolkte regio’s

Lommerts verwacht dat jaarlijks 500 tot 1000 kilometer autostrade met het verjongingsproduct kan worden aangepakt. In Nederland ligt in totaal 5500 kilometer ZOAB, goed voor zowat 90 procent van het netwerk. “In het noorden heb je nog wel dichte asfaltwegen. De paar koeien die daar rondlopen, hebben ook niet zoveel last van het geluid” (lacht).

“We mikken op dichtbevolkte regio’s en steden. Als je geen geluidsreducerend asfalt legt, moet je van die hoge geluidsschermen bouwen.” Net wegens dat geluid wordt ZOAB ook veel gebruikt in Japan. In België is het voorlopig heel wat minder. Op 5 procent van de snelwegen ligt ZOAB. “Maar ook België zal met die geluidsproblematiek worden geconfronteerd”, voorspelt Lommerts, die uiteraard ook aast op opdrachten in ons land. “We zijn net begonnen bij jullie. Ik waardeer België heel hoog als land, maar in wegenbouw zit het nog in de aanvangsfase van hoe je goede ZOAB moet maken. Al is er in de buurt van Gent net een ZOAB-traject aangelegd, waar we misschien al wat kunnen betekenen.”

Ook in Duitsland heeft Latexfalt een eerste proefproject beet. “Je kan er geen wilde stappen doen. Je moet een lange adem hebben om dit soort technologie te verspreiden.” In Frankrijk was ZOAB wél populair, maar heeft het veel van zijn pluimen verloren. “Ze hadden er de strooitechniek niet op orde en regenwater bevroor in het ZOAB, wat lange files aan de péages opleverde. Ze zijn er dus weer overgestapt naar dicht asfalt”, zucht Lommerts.

Recyclage

Volgens Lommerts sluit zijn verjongende asfaltemulsie naadloos aan bij de inspanningen om minder grondstoffen te verbruiken. “Onze belangrijkste oliebron ligt hier gewoon op de weg”, zegt hij. Bitumen, de basis van asfalt, is namelijk een op aardolie gebaseerde substantie.” Daarom ook dat recyclage van een verouderd of gekwetst geasfalteerd wegdek zo belangrijk is. “Momenteel wordt in een nieuwe weg in Nederland een derde oud materiaal gerecycleerd. Wij verwachten dat dat naar twee derde, mogelijk zelfs 80 procent zal gaan. Maar technologisch kan dat nu nog niet. Vandaar dat onze techniek voor het upgraden van verouderde bitumen zo interessant is.”

En zeggen dat de vorige generatie herstelmiddelen voor asfalt nog was gebaseerd op vluchtige bestanddelen. “Toen ik hier de teugels in handen kreeg, bliezen we jaarlijks 1500 ton oplosmiddel gewoon de wereld in. We hebben die vervangen door biologische materialen waarvoor we in Denemarken een grote milieuprijs hebben gekregen. Alleen al door ons verdween jaarlijks het equivalent van 75 vrachtwagens met oplosmiddel in de lucht.”

Gekleurde fietspaden

Latexfalt, dat ook nog een zusterbedrijf heeft dat is gespecialiseerd in vloeren, houdt nog andere ijzers in het vuur. Zo maakt het ook naam met het kleuren van asfaltbeton. De grote doorbraak kwam er met een opdracht voor een Chinese wegenbouwer voor de levering van emulsieproducten voor het kleuren van onder meer fiets- en joggingpaden, parkeerplaatsen en busbanen. Een soortgelijke opdracht heeft het op zak voor de volgende Olympische Spelen in Rio de Janeiro.

Ook in België is Latexfalt actief in kleurbestrijkingen van asfalt, in samenwerking met bedrijven als Grizaco. “Veel van de gekleurde fietspaden in België komen uit onze fabriek”, zegt Lommerts. “We zijn niet de enige, maar wel veruit de bekendste. Al gaat het niet over heel grote volumes. Met een dunne laag kunnen al snel grote oppervlaktes worden bestreken. Maar het aantal toepassingsmogelijkheden is groot. Dat gaat van pretparken tot golfbanen.”

Uitbreiding

Latexfalt is klaar voor de grote expansie. “We bouwen een fabriek ten westen van Peking, en binnen zes à zeven jaar komt er misschien ook een fabriek in Brazilië. Vooral onze technologie voor waterafvoerende wegdeksystemen interesseert hen.” Maar ook voor het kleuren van asfalt is Brazilië een geschikte markt. “Zwart absorbeert heel veel warmte. Het wegdek in Sao Paulo wordt gloeiend heet als de zon erop schijnt. Door dat te kleuren, daalt de oppervlaktetemperatuur met 20 tot 30 graden.”

“Beschouw het als mijn pensioenverzekering, want Brazilië is mijn droomland. Al doen we het rustig aan voor Brazilië. Ik mag trouwens toch nog niet weg van haar”, grapt Lommerts, kijkend naar zijn directeur O&O Irina Cotiuga.

Bert Lauwers

“De hoeveelheid belastinggeld die met onze asfaltvernieuwer wordt bespaard, is gigantisch”

“De Nederlandse markt van grote wegenbouwers staat op omvallen. Ze maken elkaar helemaal kapot”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content