‘Vlaanderen wordt meer en meer een België in het klein’

Vlaanderen lijkt meer en meer een kopie van het federale malgoverno, met een te groot en vooral slecht werkend overheidsapparaat. Dat zegt Trends-redacteur Alain Mouton

De Vlaamse regering kan de PFOS-zaak missen als kiespijn. Want de ploeg-Jambon maakt al sinds haar aantreden in oktober 2019 weinig indruk. Gedomineerd door de Vlaams-nationalisten zou ze het federale niveau in de schaduw moeten stellen. Dat is niet gebeurd. Integendeel: tijdens de coronacrisis haalde de federale ploeg – tot in het najaar van 2020 in lopende zaken – de overhand.

Dat de Vlaamse regering meer dan de andere overheden de geldbeugel kon opentrekken, maatregelen nam om de solvabiliteit van de bedrijven te stutten en op tijd en stond de zo begeerde coronaversoepelingen wist af te dwingen, veranderde daar weinig aan. En toen barstte het PFOS-schandaal los. Het snelle pleidooi van minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) om een onderzoekscommissie op te richten, zette de regering-Jambon onder hoogspanning.

Vlaanderen lijkt meer en meer een kopie van het federale malgoverno, met een te groot en vooral slecht werkend overheidsapparaat. De werkgeversorganisatie Voka publiceerde een analyse van de kaduke Belgische overheidsfinanciën. Dat de sociale uitgaven voor onder meer pensioenen en gezondheidszorg hier hoger liggen dan in EU-referentielanden, is bekend. Maar ook de uitgaven voor onderwijs, vervoer en subsidies liggen meer dan 25 procent hoger dan in vergelijkbare landen. En laat dat nu net Vlaamse bevoegdheden zijn. De Vlaamse overheidsfinanciën zijn er weliswaar niet even erg aan toe als de federale, maar Vlaanderen wordt toch meer en meer een België in het klein.

Dat versterkt de indruk dat de regering-Jambon, zelfs nog voor de legislatuur halfweg is, er een van de gemiste kansen is. De vraag is op welke manier ze zich kan herpakken. Er zitten niet direct dossiers in de pijplijn waarmee deze ploeg het verschil kan maken.