'De regering van lopende zaken is een regering van slopende zaken aan het worden'

De staatsbank Belfius zou in april dan toch naar de beurs kunnen gaan, zo liet ontslagnemend vicepremier en minister van Werk Kris Peeters (CD&V) vorig weekend optekenen. Vreemd dat de christendemocraat nu plots gehaast is, want Peeters stond in dat dossier de voorbije maanden constant op de rem omdat een beursgang moest worden vastgeklikt aan een oplossing voor de Arco-coöperanten. Tegelijk bepleit Peeters nu ook de uitvoering van de arbeidsdeal met onder andere een snellere degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen. Alleen: Peeters had al eind november al met een voorstel over een versnelde degressiviteit moeten komen, maar eigenlijk ligt er nog weinig concreets op tafel.Het lijkt erop dat de communicatie van Kris Peeters enkel onderdeel uitmaakt van de verkiezingscampagne die stilaan op kruissnelheid komt. Elk voorstel van een lid van de ontslagnemende regering dient één doel: profilering. Daarbij wordt onterecht de indruk gewekt dat de minderheidsregering-Michel II de komende 4,5 maanden nog iets gedaan krijgt. Of het nu Belfius of de arbeidsdeal is, een regering in lopende zaken kan daarover geen beslissingen nemen. Door vol te houden dat wel nog een doortastend beleid kan worden gevoerd, slaan Charles Michel en zijn vicepremiers een mal figuur. De regering van lopende zaken is een regering van slopende zaken aan het worden. Wie neemt de beleidsmakers nog ernstig wanneer ze proberen een aantal restdossiers uit de vorige regeerperiode palliatief te begeleiden?De partijen uit dit minderheidskabinet zouden beter op een ander domein klare wijn schenken. Zijn ze - samen met andere coalitiepartners - bereid na 26 mei het schuchtere herstelbeleid van de regering-Michel I voort te zetten? En hoe dan wel? Wil men gaan voor een lagere fiscale druk, minder overheidsuitgaven en een gezondere begroting? Dát zijn de relevante vragen in de aanloop naar de verkiezingen.