‘De economie snel heropstarten is de beste sociale zekerheid’

Waar op het gebied van gezondheid drastische maatregelen werden genomen om een grotere coronacrisis op zeer korte termijn te voorkomen, dreigt op sociaal-economisch gebied een drama op korte en middellange termijn. Het lamleggen van de economie leidt tot een grote instabiliteit met jarenlange repercussies. De enige manier om onze economie en moderne verzorgingsstaat te vrijwaren, is door zo snel mogelijk en veilig aan de slag te gaan. Dat zegt Hans Maertens, gedelegeerd bestuurder van Voka.

De Nationale Veiligheidsraad en de overheden van ons land staan voor een grote verantwoordelijkheid. Ondanks de lekken in de pers blijft het afwachten of en hoe men de juiste combinatie maakt van maatregelen die zowel onze gezondheid als onze economie vooruithelpen.

De zware maatregelen om de gezondheidscrisis te beteugelen, waren nodig. Zelfs met de lockdown is het coronavirus nu al vele malen dodelijker gebleken dan de seizoensgriep. De maatregelen hebben ook hun beoogd effect gehad. De curve is afgevlakt en de verzorging in onze ziekenhuizen werd door de ondersteuning van velen altijd gewaarborgd.

Ook de vele steunmaatregelen voor bedrijven lijken op het eerste gezicht hun vruchten af te werpen. Het aantal bedrijven dat in acute geldnood komt, stabiliseert eveneens. Maar waar op het gebied van gezondheid drastische maatregelen werden genomen om een crisis op zeer korte termijn te voorkomen, dreigt op sociaal-economisch gebied een minstens even grote crisis op korte én middellange termijn. Als een veenbrand die wekenlang ondergronds en ongemerkt kan blijven woeden tot ze bovengronds losbarst, zorgt het lamleggen van de economie onder de oppervlakte voor een grote instabiliteit met jarenlange repercussies voor investeringen, banen en nieuwe bedrijven.

Koorddansen

Sp.a-voorzitter Conner Rousseau omschreef de keuze van de Nationale Veiligheidsraad in Villa Politica als koorddansen. Ga je te traag, dan val je eraf, ga je te snel eveneens. In zekere zin klopt dat. Ons land schuifelt wankel op een koord over een kloof.

Maar onze bedrijven hebben zich ondertussen beveiligd op het slappe koord om niet het risico lopen op een nieuwe verspreidingsgolf en een tweede lockdown. Ze investeerden massaal in nieuwe werkmethoden, extra materiaal en veiligheidsprocedures. 85 procent van de bedrijven gaf een week geleden al aan dat ze de nodige maatregelen getroffen hadden of gingen nemen. Ze overlegden met hun sector of preventiedienst, of gingen rond de tafel zitten met de werknemers in hun bedrijf, om afspraken te maken waarbij men zowel de veiligheid van het personeel als de continuïteit van de onderneming garandeert. Ze maakten van het slappe koord een strakgespannen en beveiligd lint.

Sociale schokgolf

Wie zich ooit aan koorddansen waagde, weet dat je je blik moet fixeren op een doel recht voor je uit, op het punt dat je wil bereiken. Als we te lang naar onze eigen voeten blijven staren, zien we enkel de gapende leegte onder ons en schuifelen we steeds banger vooruit. Terwijl andere landen, die ook op hun koord aan de overkant moeten geraken, wel steeds meer en sneller opschieten. Voor Vlaanderen, een exportregio bij uitstek, is die internationale achterstand verschrikkelijk. Een extra slag voor de al zwaar getroffen economie die van de export leeft.

Dankzij de corona-enquêtes, onze wekelijkse vinger aan de pols van ondernemend Vlaanderen, weten we dat het aantal bedrijven dat hun omzet zag kelderen, toegenomen is tot bijna 90 procent. Voor de start- en scale-ups, de toekomst van ons ondernemerslandschap, is de situatie nog nijpender. Sinds vorige week weten we dat 84 procent van de ondernemingen haar investeringen uitstelt, zelfs tot volgend jaar. En sinds deze week zien we ook de impact op het personeelsbestand van de ondernemingen. Eén op de vijf geeft nu al aan dat ze vaak zeer gewaardeerde medewerkers niet meer aan boord kan hijsen of houden. Tienduizenden mensen dreigen finaal en langdurig werkloos te worden. Zeker omdat nog eens één op de vier ondernemingen nog niet weet of ze wel iedereen aan boord zal kunnen houden.

Vingerknip

De economie in lockdown zetten kon in een vingerknip. Ze opnieuw openstellen vergt meer moed, tijd en middelen. Maar de tijd dringt. Hele economische kettingen moeten weer op gang getrokken worden. Onze economie is zeer verweven en kan niet zonder één koord te spannen voor de hele waardeketting: grondstoffen, producenten, vervoer, verkoop en dienstverlening moeten in elkaar passen. Voer daarom geen bric-à-bracbeleid, zoals we zagen voor de doe-het-zelfzaken. Staar je niet blind op sectoren, essentiële bedrijven of andere aspecten. Maar maak van veiligheid de enige leidraad. En zorg dat werken ook mogelijk wordt gemaakt door de juiste maatregelen te treffen voor openbaar vervoer, onderwijs en kinderopvang.

Onze economie moet nu snel heropenen, of na de lockdown dreigt voor vele bedrijven de shutdown. De ondernemingen zijn klaar, zij hebben geïnvesteerd. De medewerkers zijn klaar, zij passen zich aan in het nieuwe normaal en willen ook weer de draad oppikken.

Daarom de oproep van de ondernemingen aan de overheden: laat ons werken om te vermijden dat tienduizenden mensen straks zonder werk zitten. Laat ons aan de slag gaan om bij te dragen aan de sociale zekerheid zodat onze zorgverleners en ziekenhuizen klaar staan om de rest van de samenleving te blijven verzorgen en zelfs voorbereid zijn op een tweede golf. Laat ons weer én veilig werken, want een goed draaiende economie is de beste garantie voor onze sociale zekerheid.