De balans: vaccinatieproces wordt een vervelend politiek thema

De eerste vaccinaties in België © belga
Alain Mouton
Alain Mouton Redacteur bij Trends

De kritiek van experts en het ongenoegen bij de bevolking over de trage start van de coronavaccinaties dwongen de politici deze week tot een bijsturing. Of dat voldoende zal zijn, valt af te wachten. Ondertussen proberen de regeringen te sussen door te wijzen op de minder slechte Belgische coronacijfers. Zelfs een discussie over de impact van de bestorming van het Amerikaanse Capitool op de nationale politiek was een welkome afleiding.

“Het proces moet correct verlopen. Er is een koude keten, je moet dat even voorbereiden. Die vriezers, de bewaking, de distributie. Het is geen rocket science. Eens je dat hebt, kun je dat starten. De woon-zorgcentra zijn dat vaccineren gewoon. Dat is eigenlijk niet zo gecompliceerd.” Marc Noppe, de CEO van UZ Brusssel, verborg woensdag zijn ergernis niet, toen hij in De Afspraak op Canvas zijn licht mocht laten schijnen op de Belgische vaccinatiestrategie.

De voorbije week nam de kritiek op de trage vaccinatie in België toe. Zowel bij de experts als bij de publieke opinie is de ergernis merkbaar. Elke dag verschijnen op sociale media tabellen met de vaccinatiepercentages in verschillende westerse landen. België bengelt daar al een hele tijd onderaan. Er wordt niet alleen gekeken naar de succesvolle uitrol in Israël. Ook EU-landen als Duitsland en zelfs Griekenland gelden doen het beter.

De federale minister van Volksgezondheid, Frank Vandenbroucke (sp.a), moest begin deze week de tv-studio’s aflopen om de gemoederen te bedaren. Het bewijst dat de federale regering bij de bestrijding van de pandemie nog altijd in de cockpit zit, hoewel vaccineren deel uitmaakt van de eerstelijnszorg en dus een bevoegdheid van de regionale overheden is. De Vlaamse minister van Welzijn, Wouter Beke (CD&V), trad pas in tweede instantie op de voorgrond, en wekte niet meteen veel vertrouwen. Zijn antwoord op de kritiek dat Wallonië en Brussel sneller beginnen te vaccineren was “dat men er geen wedstrijd van moet maken”.

Die manier van communiceren houdt risico’s in. “De kritiek op de trage vaccinatiestrategie en op de volgorde van vaccineren vraagt om betere antwoorden en bijsturing. Anders wordt dit snel een vervelend politiek probleem”, waarschuwde de Gentse politicoloog Carl Devos op Twitter.

De regeringen beloven nu een snellere en een efficiëntere aanpak. De vraag is of dat volstaat. Een echt politiek probleem kan de trage vaccinatie al in maart worden, wanneer de bredere uitrol in de vaccinatiecentrales is gepland. Nu al is duidelijk dat men op het gebied van logistiek en infrastructuur sneller kon hebben gehandeld. De lokale besturen spelen in die fase een cruciale rol, maar tasten nog in het duister. Komen de vaccinatiecentra in grote sporthallen of op andere plaatsen? Dat steekt schril af tegen de situatie in Duitsland. Daar waren Belgische bedrijven, die normaal actief zijn in de standenbouw voor de evenementensector, volop bezig vaccinatiecentra op te zetten.

Verschuilen achter de cijfers

Echt problematisch kan het voor de federale regering worden, wanneer tegen de zomer blijkt dat het vaccinatiepercentage in andere EU-landen een stuk hoger ligt dan in België. De regering-De Croo koopt tijd door zich te verschuilen achter de minder slechte coronacijfers in ons land. In tegenstelling tot het Verenigd Koninkrijk en bepaalde delen van Frankrijk, is hier ook geen sprake van een harde lockdown. De komende dagen worden cruciaal. In welke mate leiden de opening van de scholen en de terugkeer van vakantiegangers of werknemers uit Centraal-Europa tot een opstoot van het aantal besmettingen en de ziekenhuisopnames? Intensivisten waarschuwen dat een nieuwe sterke stijging van het aantal besmettingen het Belgische gezondheidssysteem opnieuw richting de limiet dreigt te duwen. In de Wetstraat houden ze hun hart vast.

Zoeken naar Belgische Trumpisten

Voor de partijen van de federale coalitie waren de gebeurtenissen in de Verenigde Staten dan ook een welkome afleiding. Zo moesten ze het even niet hebben over de constante druk die het coronavirus op het beleid uitoefent. De bestorming van het Capitool in Washington was voor de regeringspartijen de aanleiding om op zoek te gaan naar Belgische Trumpisten.

Het wekelijkse vragenuurtje in de Kamer ging vooral over de mogelijke verbale ophitsers in de Belgische politiek. De regeringspartijen – Open Vld en Groen voorop – kwamen tot de conclusie die niet alleen te vinden zijn bij het Vlaams Belang maar ook bij de N-VA, in de persoon van Theo Francken. Het leidde tot een weinig verheffend welles-nietesspelletje tussen de meerderheid en de oppositie in de Kamer.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content