‘Daar is het vechtfederalisme weer’

Vlaanderen heeft bespaard, en zijn begroting is structureel in evenwicht. Dat kan niet gezegd worden van de federale begroting, zegt Trends-redacteur Alain Mouton.

Daar is het vechtfederalisme weer. Premier Charles Michel (MR) is boos op Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) omdat er geen akkoord is over de meerjarenbegroting die bij Europa wordt ingediend. Volgens Michel doet Vlaanderen te weinig om aan de Europese saneringsdoelstelling te voldoen: een jaarlijkse verbetering van de begroting met 0,6 procent van het bbp of 2,6 miljard euro.

Vlaanderen weigert echter de uitgaven voor de Oosterweelinvestering te compenseren door besparingen, en houdt die buiten te begroting. De Europese Commissie wil dat die investering wél in de begroting wordt opgenomen, en dus ziet zij slechts een sanering van 0,5 procent van het bbp.

Vlaams minister-president Geert Bourgeois voelt zich niet aangesproken. En hij heeft gelijk. Hij wijst erop dat Vlaanderen bespaard heeft en dat de Vlaamse begroting structureel in evenwicht is. Dat kan niet gezegd worden van de federale begroting, die de voorbije jaren amper structureel gesaneerd werd. Om maar over de Waalse publieke financiën te zwijgen, die al jaren in het rood gaan.

Wat dezer dagen niet gezegd wordt, is dat de kaduke meerjarenbegroting een gevolg is van de slecht ontworpen financiële staatshervormingen. De zesde staatshervorming van 2011, de jongste in haar soort, was eigenlijk een redding van Brussel en de federale overheid door de deelstaten. Het hoofdstedelijk gewest kreeg ongeveer 500 miljoen euro extra. En de deelstaten kregen wel extra bevoegdheden (voor arbeidsmarktbeleid, gezondheidszorg, kinderbijslag,…), maar de middelen werden slechts voor 85 procent overgeheveld. Dat gaf de federale overheid financiële ademruimte.

Waalse economen berekenden dat de zesde staatshervorming de federale overheid 2,374 miljard euro oplevert tegen 2025. Maar tegen dan daalt het Vlaamse primaire saldo (verschil tussen ontvangsten en uitgaven, exclusief rentelasten) met 1,7 miljard euro, bijna 4 procent. Vlaanderen nu met de vinger wijzen, is dus ongepast.