Wat zijn de mogelijkheden die de centrale banken nog hebben?

De belangrijkste centrale banken in de wereld hebben volgens Mohamed El-Erian van PIMCO de afgelopen tijd actie ondernomen om een wereldwijde depressie te voorkomen. Zij zijn, gezien hun rol en positie, echter niet bij machte om te zorgen voor zaken als economische groei, het bereiken van evenwichtiger overheidsfinanciën en het verbeteren van de arbeidsmarkt.

Politiek getouwtrek werkte verlammend

De aanpak van het aanhoudend probleem van te hoge schulden en te lage groei dient dan ook te worden aangepakt door andere spelers dan de centrale banken, zoals de private sector en regeringen. Helaas hebben het bedrijfsleven en regeringen nog weinig voortvarend opgetreden. In een aantal gevallen gaf men zich over aan politiek getouwtrek, wat een verlammende uitwerking had.

De eenheid binnen de G-20 was niet optimaal en ook de moeilijke besluitvorming binnen de eurozone en de EU vormde een belemmering: je mag van de ECB niet verwachten dat het een soms tot niets leidende discussie tussen politici beslissend kan beïnvloeden.

Een noodbrug naar nergens

Als andere actoren, onder wie regeringen, niet daadkrachtiger optreden bestaat het gevaar dat de centrale banken met hun maatregelen een noodbrug hebben geslagen naar nergens.

Tevens bestaat het risico dat deze andere actoren de centrale banken als een aangenaam substituut beschouwen voor stappen die zij zelf zouden moeten nemen maar achterwege laten. Intussen beginnen nadelige bijverschijnselen van de ingreep van de centrale banken manifester te worden, zoals het effect van de lage rentestanden op de resultaten en positie van pensioenfondsen.

De hoop is dat de centrale banken uiteindelijk onderdeel worden van een breder gesteund beleidsfront dat aanstuurt op duurzame economische groei, het creëren van werkgelegenheid, verkleinen van inkomensverschillen en het bevorderen van gezonde financiën.