Wat als Duitsland te hulp schiet om Europese schuldencrisis te helpen oplossen?

De Europese Unie is volgens Steen Jacobsen van Saxo Bank een huis zonder fundamenten. Een monetaire unie zonder politieke en fiscale unie zal nooit werken. En het is vandaag voor ieder duidelijk wat de gevolgen zijn van de afwezigheid van een Minister van Financiën van de Europese Unie.

Duitsland heeft de Unie in laatste instantie steeds gesteund en tot nu toe tegen een bijzonder voordelige prijs. Maar vandaag, om de Unie te laten overleven in haar huidige vorm, zou Duitsland zich ongelimiteerd borg moeten stellen voor de rest van de eurozone, een oplossing die Duitsland niet kan overwegen in het kader van haar huidige samenstelling en die geen enkele politieke of populaire steun geniet.

Duitsland bevindt zich in een Kafkaiaanse situatie en haar mogelijkheden zijn voortaan beperkt. Indien zij uiteindelijk onder de druk toegeeft na het uittreden van twee perifere landen, als een fiscale unie ontstaat binnen de eurozone en als de ECB de toelating krijgt om gas te geven en de eenheidsmunt te devalueren, dan pas zal de eurozone min of meer ‘gered’ zijn onder haar huidige vorm.

De waarde van de euro/dollar zou dan kunnen instorten onder de pariteit (1,00). Dit zou leiden tot de degradatie van de financiële notering van de noordelijke en centraal-Europese staten van de eurozone maar devaluatie zou het mogelijk maken deze korte termijn bezorgdheid te ‘exporteren’ en zou politici enkele jaren uitstel gunnen voor toekomstige veranderingen.

Hoe investeren in het geval van dit scenario?

Dit scenario geeft volgens Jacobsen tijd om de nodige hervormingen door te voeren en de budgettaire tekorten te verlagen op een langere en meer realistische periode.

Dit scenario is in vele opzichten beter op het risiconiveau (Jacobsen zal toch wel een oog houden op de wisselkoersrisico’s).

Dit betekent dat men 50% van zijn portefeuille kan besteden aan aandelen (door stevige bedrijven te bevoordelen van de perifere landen die duidelijk in de eurozone worden geacht te blijven en die reeds veel gezakt zijn.), 25% aan private obligaties en 25% aan Spaanse en Italiaanse staatsobligaties.

Op het vlak van valuta’s is een short-positie op de euro/dollar uiteraard een op maat geknipte optie. Binnen dit scenario is er nog werk aan de winkel, maar het is het minst pijnlijke op de korte termijn.