Tuur De Meester: “Ben ik ziek in mijn hoofd?”

Dat is zo ongeveer wat Charles Merrill vroeg aan zijn psychiater in het voorjaar van 1929. Merrill was een succesvolle investeringsbankier op Wall Street.

De markten gingen omhoog en iedereen was optimistisch over het ‘permanent hoge plateau’ dat bereikt was, maar hijzelf maakte zich zorgen over de staat van de economie.

Tuur De Meester: “Omdat de zakenbankier nergens aansluiting vond met zijn ideeën over een aankomende crash, ging hij te rade bij een psychiater: “ben ik ziek in mijn hoofd?”. Na een paar sessies vertelde de psychiater dat er met hem helemaal niets aan de hand was, en de arts ging vervolgens zelf al zijn aandelen verkopen. Merrill verkocht ook heel wat aandelen, en in maart 1929 maande hij zijn klanten aan om sterke cashposities op te bouwen. De rest is geschiedenis: in oktober crashten de markten met veel geweld, ze zouden pas 20 lange jaren later hun oude niveau’s opnieuw bereiken. En de firma van Charles Merril groeide uit tot een van de grootste investeringsbanken ter wereld, Merril Lynch. Ook vandaag lijkt er weer geen vuiltje aan de lucht: Van Rompuy verklaart dat het ergste achter de rug is en dat het herstel begonnen is, de markten tikken hoger, de wetten van de zwaartekracht hebben geen grip meer op het Apple-aandeel, en heel wat analisten zijn zo optimistisch als wat. “Ja, we krijgen inflatie door al dat geld printen, maar wat zou het, dat geld vloeit ook wel naar de markten” is de algemene teneur. Als ik naar beneden kijk, lijkt het ijs me echter heel dun, en onder de oppervlakte zie ik allerlei donkere schepsels zwemmen. Maar misschien hallucineer ik wel, ik zou een dezer dagen misschien best eens langsgaan bij mijn psycholoog.”

> Bron anekdote Merril: The Big Board: A History of the New York Stock Market