S. Casteleyn (Merit): “Slechte vooruitzichten dictators op LT goed nieuws voor beurs”

De recente revoluties in Tunesië en Egypte en de dood van Osama Bin Laden doen ons hopen op een betere wereld. Dit niet alleen op het menselijke vlak maar ook economisch. Economische vooruitgang is immers het best gebaat bij een systeem van vrijheid en democratie.

Stefaan Casteleyn (Merit): “Dictaturen hebben de neiging tot beknotting van creativiteit en vindingrijkheid. Het is nu eenmaal makkelijker om een onwetende bevolking onder de knoet te houden. Nadeel hiervan dat dergelijke bevolking ook de creativiteit en ondernemerschap mist om nieuwe initiatieven te ontplooien.”

Een aantal dictatoren kwamen recent in het nieuws, of juist niet. Fidel Castro die officieel van het toneel is verdwenen, Hugo Chaves die voor medische verzorging in hetzelfde Havanna verblijft, Khadaffi wiens aanhouding gevraagd wordt door het internationaal gerechtshof, Kim Jong Il die blijkbaar het laatste deel van zijn naam alle eer aandoet, Bashar Al Assad voor wie het steeds meer onmogelijk wordt om de schijn op te houden en zelfs de Iraniër Mahmoud Ahmadinejad die zijn recente boycot van een Opec-consensus blijkbaar dient te bekopen met extra olieproductie door Saoudi-Arabië . De lagere olieinkomsten kunnen de al woelige Iraanse bevolking verder tot verzet aanzetten.

Casteleyn: “Het zijn dus geen goede tijden voor de dictators en we mogen dromen van een wereld waarin hun rangen de volgende jaren fors worden uitgedund. Wat heeft dat nu met de aandelenmarkten te maken ? In een wereld zonder dictators kunnen de economische activa efficiënter worden ingezet. Er is minder nood aan budget voor defensie (in de V.S., Zuid-Korea, Israël, etc.) en ook minder nood aan strategische olie-reserves (deze reserves zijn immers enkel dood kapitaal). Om aan te geven dat het hier wel degelijk over grote sommen gaat; in 2009 heeft het Amerikaanse leger 13,3 miljard dollar uitgegeven aan energie, waarvan 80 % voor olie. De energieconsumptie per militair en burger personeel van de Amerikaanse leger is 35 % hoger dan de reeds hoge energieconsumptie van de gemiddelde Amerikaan. Een wereld zonder alle bovenvermelde dictators wordt dus een vrijere en veiliger wereld waarin er minder nood is aan dood kapitaal en waarin de risicopremie kan dalen. Op dit ogenblik, is uiteraard als gevolg van vele andere risico’s in de wereld, de risicopremie op aandelen gestegen tot zo’n 7 % of zowat het dubbele van de lange termijn gemiddelde. Het verdwijnen van een aantal dictators kan één element zijn in de daling van de risicopremie en dus de stijging van de aandelenmarkten in de volgende jaren.”