Kans op besmetting vanuit Cyprus is beperkt

In tegenstelling tot “size” wordt één van de voornaamste stabiliserende factoren in het financiële systeem gevormd door de spaartegoeden van de locale bevolking.

Vandaar dat volgens professor Stefan Duchateau bijvoorbeeld België het zeer substantiële debacle van zijn grootbanken nog “redelijk goed” heeft doorstaan.

Door deze spaarmiddelen te belasten ( en dit zelfs op rabiate wijze, zoals in Cyprus ) geeft men vanuit Europa een volkomen verkeerd signaal.

De uitleg ten spijt dat men in Cyprus met een zeer specifieke situatie geconfronteerd werd, worden de opgelegde maatregelen in Spanje en Ierland met de nodige argwaan gevolgd.

De situatie van de Spaanse Bankia-groep of de Ierse grootbanken is in essentie immers niet zo verschillend met deze van de Cypriotische banken.

Het enige verschil is eigenlijk dat de Spaanse banksector wel “too big to fail” is, zelfs voor Europa. Het balanstotaal van de Spaanse banksector is immers meer dan 10% van het Europese BNP.

En met de Ierse banken kan je als Europese overheid best ook niet te veel morrelen, want de precedentwaarde hiervan is zeer groot.

De kans op een besmetting vanuit Cyprus is vandaar zeer beperkt, zelfs als er een echte run op de locale banken zou zijn ontstaan.

Het (halve) land was klein genoeg om bikkelhard aan te pakken. Hun economische “model” was echter even scheefgetrokken als een aantal andere, grotere lidstaten maar deze kunnen en zullen beroep doen op hun relatieve “gewicht”.