Is Berkshire Hathaway in goede handen na vertrek van Warren Buffett?

Afgelopen weekend kondigde Warren Buffett, tot verbazing van velen, zijn vertrek aan als CEO van Berkshire Hathaway. Zijn opvolger, Greg Abel, wacht de herculestaak om de Buffett-premie van Berkshire hoog te houden.

Enkele weken terug, op het jaarlijkse congres van de Vlaamse Federatie voor Beleggers (VFB), had ik het genoegen het openingsdebat te modereren. Om het gesprek op gang te trekken, schotelde ik de twee panelleden een fotoquiz voor. De laatste foto was een doorsnee man in pak van wie geen van beiden wist wie het was. Ook in de zaal, waar een paar honderden doorgewinterde beleggers zaten, wist niemand het.

Het ging om Greg Abel, de man die afgelopen weekend door Warren Buffett, ’s werelds bekendste belegger, officieel is aangewezen als de volgende CEO van Berkshire Hathaway, de investeringsmaatschappij van Buffett die goed is voor een beurswaarde van 1.100 miljard dollar.

Tot voor afgelopen weekend was de 62-jarige Abel voor het grote publiek een nobele onbekende. Sinds afgelopen weekend heeft hij de niet te benijden taak in de voetsporen te treden van de bekendste belegger, zakenman en kapitalist die ooit heeft bestaan.

Goede manager

Abel kwam in 2000 aan boord bij Buffetts investeringsholding Berkshire Hathaway nadat die MidAmerican Energy had overgenomen, waar Abel voorzitter was. Na verloop van tijd kwam hij aan het hoofd van Berkshires energieafdeling en in 2018 werd hij de vicevoorzitter van de raad van bestuur. In die functie had hij alle niet-verzekeringsgerelateerde participaties onder zijn hoede in sectoren zoals energie, spoorwegen en retail.

Buffett prees Abel meermaals als een sterke bedrijfsleider die in staat is belangrijke strategische beslissingen succesvol uit te voeren. Zoals de The New York Times schrijft, is de sterkte van Buffett dat hij succesvolle bedrijven eruit weet te pikken en is de sterkte van Abel dat hij die goed weet te leiden. Nadat Berkshire in 2000 MidAmerican had overgenomen, groeide dat dankzij Abel uit tot een voorname Amerikaanse energiespeler.

Nog belangrijker voor Buffett is dat Abel zich de Berkshire-cultuur van gefocust investeren, tomeloze leergierigheid en algemene bescheidenheid volledig heeft eigen gemaakt. Berkshire is als investeringsmaatschappij de enige of een belangrijke aandeelhouder van zo’n 180 bedrijven, die samen meer dan 300.000 mensen tewerkstellen. Berkshire heeft de cultuur om zijn participaties redelijk veel autonomie te geven in hun zaakvoering. Daar zal Abel niet meteen verandering in brengen.

Even goede belegger?

Greg Abel zal zich vanaf nu ook moeten ontfermen over het beursgenoteerde deel van Berkshires portefeuille. Dat is met meer dan 260 miljard dollar veruit het grootste deel van de portefeuille. Tot hiertoe overzag Abel vooral de private participaties, zoals de batterijproducent Duracell, het loopschoenenmerk Brooks en de snoepgoedmaker See’s Candies.

Behalve als manager zal Abel zich ook mogen bewijzen als belegger. In dat opzicht is de cashberg van Berkshire een andere uitdaging waarop hij zijn tanden stuk mag bijten. Door de dividenden van alle investeringen dikt die jaar na jaar aan, maar door de hoge waarderingen van de laatste jaren heeft Berkshire maar weinig van die cash via significante investeringen aan het werk gezet.

Ook al zouden zich kansen aandienen, de kans is klein dat die groot genoeg zullen zijn om een verschil te maken in het geheel van Berkshire. Een investering van 5 miljard dollar op een portefeuille van 100 miljard is relevanter dan op een van 650 miljard.

In dat opzicht heeft Abel het minder voor de wind dan zijn voorganger. Ook Buffett had de laatste jaren moeite om zijn rendementen van weleer te evenaren. In zijn beginjaren zette hij met Berkshire regelmatig jaarrendementen van 50 procent of meer neer. In de afgelopen twintig jaar kwam dat niet meer voor.
In plaats van dat geld via nieuwe investeringen aan het werk te zetten, kan Abel ervoor kiezen meer ervan naar de Berkshire-aandeelhouders te laten vloeien via een dividend en de inkoop van eigen aandelen. Buffett was geen voorstander van winstuitkeringen.

Buffett-premie

Tot daar de operationele uitdagingen. De existentiële gevolgen van Buffetts vertrek dreigen nog groter te zijn. Enkele cijfers maken dat duidelijk. De grootste uitdaging die Abel zal moeten managen is de kloof tussen de beurswaarde en de boekwaarde van Berkshire Hathaway. Die eerste bedraagt 1.100 miljard dollar, terwijl de boekhoudkundige waarde van alle investeringen een goede 650 miljard dollar bedraagt, waarvan maar liefst 350 miljard dollar aan cash.

Berkshire heeft dus voor 300 miljard dollar aan beleggingen, waarvan 260 miljard beursgenoteerd, en 350 miljard dollar aan cash, en beleggers waarderen dat geheel op meer dan 1.100 miljard. Wanneer beleggers denken dat een holding of een investeringsmaatschappij zoals Berkshire meer uit zijn investeringen zal halen dan de waarde waartegen die in de boekhouding staan, dan kan zo’n holding tegen een premie van een aantal tot een tiental procenten noteren. Maar de Buffett-premie die op Berkshire kleeft, is van een andere orde. Het zal lastig zijn die structureel zo hoog te houden.

Het is niet ondenkbaar dat de premie de komende jaren stelselmatig wegsmelt als Buffett minder voor het voetlicht komt. Op de eerste handelsdag nadat Buffett zijn afscheid had aangekondigd, eindigde de koers 5 procent lager. De buitenwereld heeft de topbelegger de afgelopen decennia zodanig vereenzelvigd met zijn investeringsvehikel dat velen zich Berkshire Hathaway zonder Warren Buffett niet kunnen voorstellen.

Of Buffett de beste belegger aller tijden is, hangt af van de definitie van ‘belegger’ en is dus voer voor discussie. Maar hij is zonder twijfel de meest iconische belegger. Getuige daarvan de 40.000 mensen die afgelopen weekend van over de hele wereld afzakten naar Omaha voor Berkshires algemene vergadering. In die rol zal niemand hem kunnen vervangen of evenaren..