G20 heeft weinig andere keuzemogelijkheden

Kunnen we van de G20 een beter gecoördineerd beleid tussen de belangrijkste landen verwachten, terwijl deze landen elk met een heel andere economische situatie en een voor sommige landen moeilijke politieke situatie te maken hebben?

Dat valt volgens Carmignac te betwijfelen. De Chinezen hebben het voorstel van de Amerikaanse minister van financiën Timothy Geithner om de overschotten op de betalingsbalans tot een bepaald percentage van het bbp te beperken, van tafel geveegd; dit zou trouwens niet gunstig zou zijn voor Duitsland dat een overschot van bijna 6% van het bbp heeft.

De Chinezen blijven vasthouden aan hun koersbeleid, de Verenigde Staten streven naar een devaluatie van de dollar en Europa gaat zachtjes ten onder. Allemaal zorgen voor de middellange termijn, zo merkt Carmignac op.

Toch heeft de Fed een deel van de zekerheden die drukten op de mondiale economie weggenomen. Daarmee heeft zij, door duidelijk te streven naar een positief rijkdomseffect dat overgaat op de reële economie, het Carmignac mogelijk gemaakt om haar portefeuilles gelijkmatiger te richten op vectoren die als eerste profijt gaan trekken van deze nieuwe amfetamine-injectie.