Europese financiële crisis verandert in economische crisis

In Europa blijft de situatie buitengewoon zorgelijk, ook al hebben volgens Carmignac de maatregelen die op de Europese top van 28 en 29 juni werden genomen de marktpartijen weer hoop gegeven.

Het belangrijkste probleem van de crisis in Europa, het onvermogen groei te genereren, is niet behandeld en zelfs niet ter sprake gekomen.

De verdienste van de beoogde maatregelen is dat geprobeerd wordt de vicieuze cirkel tussen de zwakte van de banken en de ontsporing van de overheidsfinanciën te doorbreken, maar de maatregelen beogen geenszins een positieve wisselwerking tussen groei en solvabiliteit te creëren.

Bovendien lijkt de concrete tenuitvoerlegging nog ver te zoeken. De monetaire en soortgelijke maatregelen, zoals de firewall, stuiten kennelijk op hun grenzen: de Spaanse rente (bijna 7%) is hoger dan vóór de twee LTRO-transacties en de Italiaanse rente (6%) is maar weinig gedaald, ondanks de reeds doorgevoerde begrotingshervormingen.

Situatie van de banken is verslechterd

Ook de situatie van de banken is volgens Carmignac verslechterd, zeker in Spanje, waar de herkapitalisatiebehoefte op EUR 100 miljard wordt geschat, maar ook in Italië.

Gelet op de hoge bedragen aan staatsschulden op de balans van de commerciële banken, lijken de reddingsoperaties voor de banken tevergeefs als niet duidelijk eerst de overheidsfinanciën worden gesaneerd.

De recente macro-economische ontwikkelingen in Europa zijn dus bijzonder verontrustend, en niet alleen in de zuidelijke landen. Een doortastende aanpak van de groeibelemmeringen is dan ook gerechtvaardigd.

De voorspellende indicatoren, die enkele maanden vooruitlopen op de industriële bedrijvigheid, wijzen momenteel op krimp voor alle grote landen van de zone, ook al meent de consensus dat een recessie in de strikte zin van het woord dit jaar in Duitsland en Frankrijk kan worden vermeden.