Beursblog: De goudkevers hebben weer even mazzel

De goudprijs blijft de recordkoersen aaneenrijgen. En het ziet er niet meteen naar uit dat dat zal stoppen. Tot zekere ergernis van sommigen.

Om te beginnen met een persoonlijke bekentenis: ik heb een hekel aan goudkevers. Voor alle duidelijkheid, niet aan goudbeleggers, zijnde mensen die een stukje van hun vermogen in goud beleggen om rationele redenen die af te leiden zijn uit hoe de goudprijs zich doorgaans gedraagt tegenover andere financiële activa en ontwikkelingen – daar komen we dadelijk op terug.

Maar mijn maag keert wel om van de emotionele goudbeleggers, van mensen die goud kopen omdat ze de overheid of de banken wantrouwen. Soms terecht, maar goud kopen is daarvoor niet de oplossing. Of van mensen die goud kopen omdat ze nog niet doorhebben dat Nixon in 1971 de goudstandaard voor de dollar heeft afgeschaft. Niet dat dat parate kennis moet zijn voor iedereen, maar wel als je een sterke goudmening hebt en er een deel van je vermogen in belegt. Of nog erger, van de doomsday preppers die zo ver in de onlinefuik zijn gezwommen dat ze achter de kleinste hoeken de grootste samenzweringen zien die volgens hen zullen eindigen in de zombie-apocalyps. Ook dan is goud niet de oplossing, want zombies aanvaarden het niet als wisselgeld.

Los van al die dwaalredeneringen, en de gal die ze bij mij opwerpen, heeft goud er als belegging de jongste tijd wel een stevig ritje op zitten. Sinds begin dit jaar is de goudprijs met 23 procent gestegen. Dat is beter dan de 18 procent van de S&P500 en de 15 procent van de FTSE All World.

Dat heeft als ergerlijk neveneffect dat al die goudkevers zich nu parmantig op de borst kloppen en zeggen “Zie je wel”. Maar vaak gaat die “zie je wel” vooraf door een soms heel lange periode waarin ze ad nauseam “je zult wel zien” herhalen. Gelijk krijgen omwille van een foute redenering noemen ze mazzel. Gelijk krijgen omwille van de juiste redenen wijst dan weer op bekwaamheid en inzicht. Toch een belangrijke nuance.

Mijn persoonlijke ergernissen daargelaten, ziet het er niet naar uit dat de goudrally meteen zal stoppen. De goudprijs is de jongste twee jaar stevig opgelopen, ook al zaten alle macro-economische factoren tegen. De rentes stegen waardoor de reële rente van negatief naar positief ging en de dollar stond relatief hoog, allebei zaken waarop de goudprijs normaal gezien zakt.

Maar de geopolitiek stak een handje toe. Nadat Rusland Oekraïne was binnengevallen, blokkeerde de rest van de wereld al het geld dat Rusland aanhield in het buitenland en in andere munten. Andere landen die er als de dood voor zijn om ook van hun buitenlandse reserves afgesneden te worden, hebben sindsdien via hun centrale banken recordhoeveelheden goud ingeslagen.

Op zich niet de meest nobele reden, kijken hoe je een straf die een schurkenstaat opgelegd krijgt, zelf kunt ontlopen, maar geopolitiek gezien houdt het wel steek. De kooplust van die landen – moeten we ze dan schurkenstaten in spe noemen? – was groot genoeg om zelfs ondanks de tegenwind van een positieve reële rente en een sterke dollar het edelmetaal hoger te jagen.

Year-to-date changes by country

Al blijven de centrale banken van geavanceerde economieën nog steeds de grootste goudkopers.

Ondertussen is die tegenwind naar rugwind gedraaid en zijn institutionele beleggers opnieuw op de goudtrein gesprongen. Goud-ETF’s zien netto opnieuw geld binnenstromen in plaats van wegvloeien.

En met de vooruitzichten dat centrale banken de rente nog verder zullen verlagen, kan die rugwind misschien nog wat steviger blazen.

Vanuit die macro-economische en geopolitieke redenering blijft goud, voorlopig, nog wel even een goede belegging. Vertrekkend vanuit antisociaal wantrouwen en online samenzweveringsriedels blijft het een domme belegging, die af en toe wat opbrengt, maar dat is dan mazzel.