‘Beleggers moeten hun verwachtingen naar beneden bijstellen’

Suzanne Hutchins van Bank of New York Mellon stelde haar beleggingsstrategie voor op de Investment Summit van Morningstar en Trends. “We vinden de hoge waarderingen en de economische vooruitzichten niet echt bemoedigend om veel in aandelen te investeren.”

Uw fonds bestaat voor ongeveer 45 procent uit aandelen, maar meer dan de helft van die positie is afgedekt door derivaten. De blootstelling aan aandelen is ongeveer het laagste sinds de start van het fonds in 2004.

Suzanne Hutchins: “Onze klanten willen geen kapitaal verliezen. We mogen dus niet te veel risico’s nemen. We vinden de hoge waarderingen en de economische vooruitzichten niet echt bemoedigend om veel in aandelen te investeren. Wat zijn de drijvende krachten? Er zijn krachtige trends op lange termijn die het beleid van de Amerikaanse president Donald Trump niet kan stoppen. Een vertragende groei. Vergrijzing. De vertraging van de economische groei in China. De opstapeling van schulden wereldwijd. De verstoring van de activaprijzen door het goedkopegeldbeleid van de centrale banken.

“Op dit moment word je niet beloond als je veel risico neemt. We hebben ooit tot 75 procent van de middelen in aandelen geïnvesteerd, maar vandaag zitten we op 17 procent, en dat is het laagste peil ooit. Je moet veel betalen om een beetje extra rendement te krijgen. We wachten liever op een betere koopgelegenheid. We wachten op het juiste moment om cash aan het werk te zetten. We naderen het einde van de Amerikaanse business cycle. De inflatie begint door te sijpelen in de hogere lonen in de Verenigde Staten. Dat zal druk zetten op de bedrijfswinsten. De risico’s zijn gewoon groter dan het opwaartse potentieel.”

U zegt dat u wacht om uw cash aan het werk te zetten, maar er zit niet zo bijzonder veel cash in uw fonds.

Suzanne Hutchins: “We mogen van de toezichthouders enkel papier tellen met een looptijd korter dan zes maanden. Slechts 5 procent van de portefeuille valt onder die definitie, maar de liquiditeit van de portefeuille is enorm. We hebben zeer veel Amerikaanse overheidsobligaties op drie en vijf jaar die we zeer snel kunnen verkopen. We zitten voor 22 procent in Amerikaans overheidspapier, en voor 7 procent in overheidsobligaties van Australië en Nieuw-Zeeland. Dat is een tactische keuze. We hebben de rentegevoeligheid van de portefeuille wel ingedekt met derivaten. Maar als je Amerikaanse overheidsobligaties vergelijkt met de Europes, waarop je als belegger geld verliest, dan is dat weinige rendement dat Amerikaanse overheidsobligaties bieden nog aantrekkelijk. Ik heb nog altijd een bias naar de Amerikaanse dollar, maar er zit al heel veel optimisme in de markt. Omdat de Fed de rente dit jaar naar verwachting nog drie keer zal optrekken, is de dollar al sterk gestegen.”

Wat is voor u een nachtmerriescenario?

Suzanne Hutchins: “Het worstcasescenario is stagflatie: stijgende inflatie, zonder economische groei. Aandelen zullen het dan niet goed doen, omdat de winsten dalen. Obligaties zullen het niet goed doen, en ook goud zal dan niets opleveren. Cash is dan de beste plaats om in te vertoeven. Maar in Europa kost het natuurlijk geld om cash te bezitten. Ik denk in ieder geval niet dat er veel kans toe is in 2017. Het risico is er wel voor 2018 en 2019, maar het is niet ons basisscenario.”

Moeten beleggers hun verwachtingen voor het rendement naar beneden bijstellen?

Suzanne Hutchins: “Absoluut. Kijk naar het waarderingsniveau waarop we nu zitten. De Case-Shiller-koers-winstverhouding voor de Amerikaanse S&P500 zegt dat beleggers bereid zijn meer dan 20 keer de winst te betalen. Toen de koers-winstverhouding in het verleden op 10 stond, haalde de beursindex de daaropvolgende tien jaar een gemiddeld rendement van 10 procent. Als de koers-winstverhouding op 28 stond, mag je gemiddeld misschien nog 1 à 2 procent verwachten elk jaar. Vandaag aandelen kopen is als een huis kopen op de top van de markt. De werkende populatie verkleint en de productiviteit daalt. Dat is allemaal niet zo gunstig voor aandelen.

“Er is ook de lagerenteomgeving. Door het beleid van de centrale banken en alle schulden die er zijn aangegaan, is de toekomstige vraag naar voren geschoven in de tijd. We hebben er allemaal van geprofiteerd, maar die consumptie is voorbij en dat moeten we uitzweten.”

Dat klinkt redelijk deprimerend.

Suzanne Hutchins: “Het is een realistisch beeld. Je moet enkel depressief zijn als je volledig geïnvesteerd bent. Als je veel liquiditeit hebt om aan het werk te zetten, zijn het boeiende tijden. We zijn bijvoorbeeld niet verplicht elk jaar een positieve return te genereren. Maar we hebben het met ons fonds tot nu wel gedaan, zelfs in 2008. Er zullen veel kansen opduiken. Als je geduld kunt opbrengen, ga je wel gelukkig zijn.

“We kijken bijvoorbeeld naar gezondheidszorg, infrastructuur en nutsbedrijven, en we wachten tot ze goedkoper noteren. In de technologiesector hebben we een oogje op producenten van elektrische wagens en batterijen. Zodra de waarderingen redelijker zijn, zullen er veel kansen voor beleggers opduiken.

“We kunnen met ons fonds overal naartoe gaan en zo kunnen we navigeren door deze uitdagende omstandigheden. Er is veel volatiliteit en onzekerheid. Een gediversifieerde portefeuille van inkomensstromen is dan iets goed om te bezitten.”