Alarmlichtjes gingen te snel flikkeren

De markten hebben de afgelopen zomer volgens Carmignac fel gereageerd toen Ben Bernanke voor het eerst zinspeelde op een eventuele vermindering van de liquiditeiten die de Federal Reserve in de markten pompt.

Uit deze felheid blijkt dat degenen die meenden dat het afblazen van de ‘quantitative easing’ veel lastiger zou zijn dan het opstarten, gelijk hadden.

Zoals al vermeld in de nieuwsbrief van juli (“Het klimaat is omgeslagen”), beginnen de negatieve neveneffecten van de kunstmatig laag gehouden lange rente, een situatie die nu al vijf jaar aanhoudt, de overhand te krijgen op de positieve gevolgen voor de Amerikaanse economie.

De FED heeft dan ook geen andere keuze dan haar liquiditeitsinjecties geleidelijk af te bouwen zodra de economische groei aan de andere kant van de Atlantische Oceaan dat aankan.

Maar kunnen we in het basisscenario uitgaan van een robuust economisch herstel, dat een snelle afbouw van de steun van de Federal Reserve zou rechtvaardigen, en bijgevolg ook een forse stijging van de financieringskosten?

De economen van Carmignac menen van niet. Het is natuurlijk mogelijk en de fondsbeheerder moet daar rekening mee houden in de vermogensbeheerstrategie, maar in het basisscenario blijft men uitgaan van een traag, aarzelend economisch herstel dat nog lang zal worden gehinderd door de schuldenafbouw, waardoor de onvermijdelijke stijging van de rente gecontroleerd zal verlopen.

Een goed aangepast vermogensbeheer heeft volgens Carmignac dan ook uitstekende vooruitzichten.