Kleine en middelgrote ondernemingen nemen in Wallonië nu een belangrijker aandeel van de totale werkgelegenheid voor zich dan in Vlaanderen. Eind 2008 waren bedrijven met minder dan 200 werknemers in Wallonië goed voor 72 procent van de werkgelegenheid.
In Vlaanderen was dat 70 procent. Daarmee is de verhouding tussen de twee regio’s in amper vier jaar omgekeerd. Dat berekende De Tijd op basis van de statistieken van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ).
Eind vorige week meldde de hr-dienstverlener SD Worx al dat de jobgroei de afgelopen vijf jaar het sterkst was in de Waalse kmo’s. Tussen 2006 en 2010 kwamen er 11,5 procent arbeidsplaatsen bij in de Waalse kmo’s. In Vlaanderen bedroeg de groei 7,3 procent, in Brussel 6,3 procent.
Om het aandeel van de kmo’s in de totale werkgelegenheid te berekenen, zijn de statistieken van de RSZ nodig. De recentste cijfers die uitgesplitst zijn naar regio én bedrijfsgrootte slaan op eind 2008. Maar een vergelijking met 2004 illustreert de snelle mutatie die vooral in Wallonië doorzet. De totale werkgelegenheid groeide in die vier jaar in Vlaanderen en Wallonië even snel (met respectievelijk 7,2 en 7,1 procent).
In de drie regio’s is er sprake van een proces van kmo’isering. De bedrijven met 200 of meer werknemers boeten overal relatief gezien aan belang in ten opzichte van de kleine en middelgrote bedrijven. Maar in Vlaanderen is de verschuiving eerder beperkt. In Brussel en vooral Wallonië voltrekt de evolutie zich veel sneller.
