Elke dag hetzelfde parfum, wie doet dat nog? Deze drie mannen illustreren de belangrijkste trend in beautyland: de geurgarderobe. Een kleerkast dus, maar dan met parfums.
Hervé Seeuws
‘Soms gebruik ik zelfs vijf geuren boven elkaar’
In de zomer en zeker tijdens zijn vakanties draagt Hervé Seeuws, oprichter van communicatiebureau Monsieur PR, helemaal geen parfum. “Dan verkies ik de geur van de zon, de zee of zonnecrème op het lichaam”, vertelt Hervé. “Zonder daarbij de geur van zweet te vergeten. Voor mij de meest sexy geur die er is. Eigenlijk associeer ik geuren niet zozeer met zomer of winter, maar wel met bepaalde periodes in mijn leven. Ik kan me nog goed mijn eerste parfumervaring herinneren. Op het Collège Sainte-Gertrude in Nijvel – ik moet toen vijftien zijn geweest – droegen de jongens Millet-jassen, Sebago-schoenen, Façonnable-shirts én Azzaro pour Homme. Ik vond die geur te penetrant, té nouveau riche. Zelf verkoos ik Cacharel pour L’Homme, een discretere, houtachtige en kruidige geur die ik jarenlang heb gedragen. Ik was toen best een klassiek en romantisch type. Daarna passeerden nog enkele commerciële klassiekers de revue: Dior Fahrenheit, L’Eau d’Issey van Issey Miyake en af en toe Le Mâle van Jean Paul Gaultier. Heel mijn garderobe rook dan naar die respectievelijke geuren. Ik gebruik namelijk nooit parfum op mijn huid. Alleen op mijn kleding. Ooit probeerde ik het wel eens op mijn lichaam, maar dat was geen succes. Ik rook toen naar mijn schoonmoeder, tot grote ergernis van mijn toenmalige partner.
“Rond mijn dertigste werd ik geprikkeld door de geur van een man die me in een Londense discotheek voorbijdanste. Het was Bois d’Argent, een uniseks geur van Dior op basis van iris en wierook. Ik herinner me nog dat ik de geur toen erg duur vond, maar heb hem toch gekocht en zeker tien jaar lang gedragen. Daarna volgde de amberachtige en florale geur Ambre Nuit, ook van Dior. In die periode begon ik ook geuren te combineren. Telkens doe ik maar wat en laat ik me door het resultaat verrassen. Ik maak me nooit zorgen over de finale combinatie. Met kleding doe ik precies hetzelfde. Ik combineer vintage met nieuw, dure met goedkope merken.
“Daarna ontdekte ik de parfumcollectie van Salle Privée, een Nederlands label van uniseks nicheparfums met focus op layeren. Ik combineer de laatste tijd vaak Ambre Nuit van Dior met de twee nieuwste geuren van Salle Privée: het houtachtige, kruidige eau de parfum Legal en het houtachtige, aromatische extrait de parfum Illegal, dat ook wat CBD bevat. Ik vind het best grappig dat een van mijn parfums cannabidiol bevat. Legal en Illegal bevatten daarnaast een zoete topnoot van absint, terwijl vetiver de twee geuren verankert met een sensueel rokerige basisnoot.
“Dezer dagen doe ik echt aan megalayering. Soms gebruik ik zelfs vijf geuren boven elkaar: Legal en Illegal van Salle Privée, Ambre Nuit van Dior, L’Essence de Présence van YVRA, Watch Oud van Fugazzi en echt sinds kort Orange Mauresque en Miel d’Arabie, beide van Chopard. Miel d’Arabie is extreem sterk… één spray is genoeg! De ene keer combineer ik drie geuren, de andere keer vijf geuren boven elkaar. Ik gebruik ze evenwel nooit bewust in dezelfde volgorde, alleen Ambre Nuit van Dior hanteer ik wel elke keer als basis. Voor mij dus in mijn garerobe graag veel kleur en geur want life should be colourfull all year around.”
Nick Vanderhaeghe
‘Mijn geur moet persoonlijkheid en enige exclusiviteit uitstralen’
Nick Vanderhaeghe, de oprichter van de interieuradvieszaak MHB Interior Consulting, heeft altijd en overal parfum bij zich. “Vanuit de badkamer gaat mijn parfum naar de auto, vervolgens in mijn aktetas naar de locatie van afspraak om ’s avonds weer in de badkamer te belanden”, vertelt Nick. “Het idee alleen al dat ik zweterig zou kunnen overkomen, omdat de klimaatregeling op locatie niet naar behoren werkt… ik wil me te allen tijde kunnen parfumeren en ga ook nooit ongeparfumeerd de deur uit. Zelfs thuis draag ik parfum. Maar altijd slechts één weloverwogen geur.”
Sinds het begin van zijn tienerjaren laat Nick zich voor zijn parfums adviseren door een team van specialisten. “Mijn moeder, een uiterst verzorgde dame die spijtig genoeg veel te vroeg is overleden, nam me op mijn twaalfde mee naar haar favoriete parfumerie Plâce Vendôme in Wevelgem. Ik mocht er mijn eerste geur uitkiezen en opteerde voor Hanae Mori Butterfly, een eau de parfum met een karakteristieke toon van aardbeien en amandel, die de indruk geeft dat er veel vanille in zit. Nadien kocht ik onder invloed van de reclames vooral commerciële geuren van modehuizen als N°7 Violette van Prada, One Million van Paco Rabanne… Tot David en Steven, de zaakvoerders van Plâce Vendôme, me op het verschil wezen met de geuren van échte parfumhuizen. Die specialiseren namelijk in parfums terwijl modehuizen zich veeleer op de mode focussen.
“Rond mijn 26ste maakte ik de overstap naar zwaardere nichegeuren en ben ik onder invloed van mijn moeder, die altijd Shalimar droeg, grote Guerlain-fan geworden. Elke geur uit de Les Absolus d’Orient-collectie van Guerlain heb ik in mijn badkamer staan en vaak draag ik Santal Royal uit datzelfde gamma. Werk ik van thuis uit dan opteer ik voor Habit Rouge, ook van Guerlain, een geur die het eerste gebruik in de westerse parfumindustrie van de zeer kostbare harsgeur ‘oudh’ markeerde.
“Binnen mijn assortiment ervaar ik de geur als een frisser exemplaar, ideaal wanneer ik weinig mensen zie. Nog voor ik me aankleed, parfumeer ik me ’s ochtends in de hals, op de borst en de polsen, die ik vervolgens tegen elkaar duw. Net voor ik de locatie van afspraak binnenga, zal ik nog even een pols parfumeren en vervolgens tegen de andere deppen. Nooit wrijven!
“Ik kies mijn geur van de dag uit in functie van mijn gemoedstoestand en de gelegenheid: formeel of informeel, professioneel of privé. Bij klanten ben ik graag neutraal qua geur, in die zin dat mijn parfum niet overheerst maar wel merkbaar is. Bij een belangrijk event zorg ik ervoor dat mijn geur wel aanwezig is maar niet storend werkt. Ga ik privé ergens heen dan draag ik graag een geur die prominent aanwezig is. Heb ik eenzelfde dag een businessmeeting en nadien een gala, dan zal de geur worden bepaald door wat in mijn ogen het belangrijkste moment van de dag is.
“Morgen ga ik bijvoorbeeld naar de BRAFA Art Fair en nu weet ik al welke geur ik zal dragen: Oud Nude uit de L’Art & la Matière collectie van Guerlain, een complexe maar elegante geur die voor iedereen past. Black Orchid van Tom Ford, mijn signatuurgeur, vind ik in dat geval té zwaar. Deze krachtige sensuele geur leent zich meer voor een date of een feest en is me op het lijf geschreven. Ik draag altijd zwart, een bewuste keuze om neutraal te blijven ten opzichte van de klant, de architect en inrichting. Mijn geur daarentegen moet persoonlijkheid en enige exclusiviteit uitstralen. Ik vergelijk een geur graag met een juweel alleen dat hij nog persoonlijker is, omdat elke huid anders reageert. Geuren hebben bovendien het grote voordeel dat ze niet zichtbaar zijn en aldus niet gestolen kunnen worden.”
Mathias Heinrichs
‘Parfum geeft me joie de vivre’
“Net zozeer als ik soms aan power dressingdoe, doe ik ook aan power perfuming”, vertelt Mathias Heinrichs, partner & chief operations bij het marketing en communication agency Nightingale. “In mijn badkamer prijken geuren waarin ik me goed voel, maar evenzeer geuren die een statement zijn. Voor een businessmeeting waarin ik mijn persoonlijkheid naar voren wil schuiven, kies ik bewust een andere geur dan bij een meeting waarin ik de tweede viool speel. In het eerste geval opteer ik voor veel muskus, oudh, leder zoals bijvoorbeeld Rock The Myrrh van Dries Van Noten. In het tweede geval mag het wat meer zeperig of zoet zijn. Denk daarbij aan Oud Affair van Vilhelm Parfumerie of 1996 van Byredo.
“Die laatste is trouwens mijn go-to geur, noem het mijn veiligheidsdeken. Ik ontdekte de geur jaren geleden bij Necessities, de Antwerpse parfumerie van nichegeuren. Ik houd van het papier dat erin zit, het subtiele zoete, maar ook van het verhaal achter het parfum dat geïnspireerd is door een foto die Inez Van Lamsweerde en Vinoodh Matadin in 1996 namen van een bleek meisje met vuurrode lippen. De geur is subtiel, elegant, maar nooit vrijblijvend.
“Ik ben eigenlijk een emo-parfumeur. Welk parfum ik draag, hangt af van hoe ik me voel. Er zijn een paar signature smells die ik eigenlijk altijd graag draag en die me, volgens intimi, typeren. Ze zijn niet bepaald van het lichte type, want oudh, palo santo, muskus, amber en leder zijn best aanwezige ingrediënten. Er zijn ook parfums die ik kies op basis van mijn outfit. In kostuum zal ik nooit hetzelfde ruiken als in jeans of vrijetijdsoutfit.
“Ik houd van complexe geuren die lang blijven hangen en die evolueren. Dan kom je al snel uit bij de categorie van eaux de parfum en elixirs. Nous sommes amants. M.D. van D’Orsay met veel leder en tabak evolueert zodanig op mijn huid dat wanneer ik hem ’s ochtends aanbreng hij na een tijdje ruikt alsof ik even een sigaretje ben gaan roken, terwijl ik helemaal niet rook. Sterker nog, ik heb een hekel aan sigarettenrook en toch houd ik van dat parfum. Omdat het anders is.
“Mijn parfums hoeven niet noodzakelijk duur te zijn. Solid cream van Unifrom, een Scandinavisch merk, is bijvoorbeeld helemaal niet duur en toch niche. Ik gebruik de parfumbalsem graag tijdens een relaxte zondag thuis. Maar vaak volstaat zo’n balsem niet. Dan combineer ik hem met een eau de parfum. De deur uitgaan zonder parfum is als buitengaan zonder broek voor mij. Dan ben ik niet klaar voor de dag en voel ik me naakt. Geuren zijn een vast onderdeel van mijn garderobe, van mijn zijn.
“Al op jonge leeftijd vond ik dat ik een geur nodig had die voor een zekere herkenbaarheid zorgt. Ik vond het namelijk nooit leuk wanneer twee mensen die ik kende dezelfde geur droegen. Dat creëerde voor mij een soort van onduidelijkheid. Mijn moeder droeg altijd Dune van Dior. Ik wist dat als ik die geur rook wanneer ik thuiskwam van school dat ze er was. Toen ik voor mezelf een keuze maakte, wilde ik ook een parfum dat mij typeerde, dat ik niet snel ergens anders zou vinden en dan kom je al gauw bij nicheparfums terecht. Ik moet zo’n zeventien zijn geweest toen ik voor het eerst op designbeurs Maison & Objet in Parijs was en een specifiek parfum mij overviel. Nooit eerder had een geur mij zo begeesterd, maar een geur is zo persoonlijk dus ik vroeg me af of ik het wel kon maken om die onbekende over zijn parfum aan te spreken. Maar ik voelde dat ik die geur nodig had in mijn leven dus dit keer ging ik de wetenschap niet laten ontsnappen. Het was Musc Ravageur van Frederic Malle en meteen mijn introductie tot nicheparfums.
“Mijn eerste bezoek aan Necessities was een echte openbaring. Elke geur die ik daar ontdekte, kon ik bij niemand anders thuisbrengen. Tobacco Mandarin Extrait de Parfum van Byredo, Saffron Superfluide vanLes eaux primordiales…soms kom ik de parfumerie uit en moet ik als het ware een nier verkopen, maar het zijn cadeautjes voor mezelf waar ik me financieel graag een beetje pijn voor doe. Het gaat niet om de prijs maar om het feit dat ik er elke ochtend blij van word en doorheen de dag kracht en zelfzekerheid uit put. Ik ben ook het type dat ‘s ochtends heel veel zelfmedelijden heeft en denkt ‘ik ben de enige die zo vroeg moet opstaan’.
“Parfum geeft me dan net dat duwtje in de rug, die joie de vivre. Ik brengt het aan licht op de pols en in de hals, op de punten waar je lichaamstemperatuur hoger is – en nooit wrijven uiteraard, want dan maak je de geurmoleculen kapot – en voel me klaar voor de dag. Veel meer nog dan met kleding. Een parfum is toch voor mij dat tikkeltje meer emotie. Als ik opnieuw zou kunnen beginnen, dan zou ik trouwens neus worden – of advocaat. Ik vind de parfumerie een enorm boeiende wereld en als advocaat moet je ook goed kunnen neuzen.”
www.necessities-antwerp.be, www.nightingale.world
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier