Hoge pieken diepe dalen: Op ontdekking in het wonderlijke Cappadocië

travel STYLE

Cappadocië is genesteld in het hart van Turkije, ten zuiden van de hoofdstad Ankara. Het gebied staat bekend om zijn verbluffende rotsformaties, oude steden diep ­onder de grond, adembenemende luchtballonvaarten én een liefdesvallei.

Tekst / Veerle Symoens
Foto’s / Veerle Symoens & GoTürkiye

Luchtballonvaart bij zonsopgang

“Kijk daar! Het lijken wel gigantische theelichten die tussen de rotsen opduiken!” Het is half zes ’s morgens en we rijden in het donker door het glooiende landschap in hartje Cappadocië. In de verte lichten grote luchtballonnen op die worden klaargemaakt voor vertrek. Telkens wanneer er vuur ingebracht wordt, ontvouwt zich een magisch lichttafereel in het donkere landschap. Terwijl de ochtendnevel zich ­langzaam terugtrekt, nemen we plaats in de mand van een luchtballon en stijgen we op.

De lucht kleurt voorzichtig blauw en al snel zweven we hoog boven de unieke ­rotsformaties die zich als een sculpturaal landschap rondom ons ontvouwen. De ­stilte wordt alleen doorbroken door het suizen van de branders en door onze piloot die hier en daar een grap maakt en uitleg geeft. Een luchtballonvaart is de ultieme bucketlist-ervaring om de sprookjesachtige schoonheid van Cappadocië te ervaren. De regels om op te stijgen zijn echter streng vanwege de wind, dus is het telkens weer spannend afwachten of de trip kan doorgaan. Maar als de condities goed ­zitten, is het feest in Göreme en stijgen er bij zonsopgang tientallen gigantische luchtballonnen op: zo’n 170, toen wij er in de lucht hingen. Je wordt dus niet
alleen getrakteerd op een waanzinnig ­uitzicht over de rotsvallei, maar ook op alle kleurrijke luchtballonnen die daar ­tussen vliegen.

Rotslandschap te paard

Cappadocië betekent ‘het land van mooie paarden’, dus het ligt voor de hand de streek vanuit het zadel te verkennen. Gids Zia wijst me Caramel toe, een prachtige grote lichtbruine merrie. Dit is ongetwijfeld de meest speciale manier om de intrigerende rotsformaties van heel dichtbij te ontdekken. Lucky Luke-vibes gegarandeerd. De late namiddag blijkt ook een ideaal ­moment omdat het zonlicht zachter wordt en de rotsen dan in een mooi gouden licht baden. Wat verderop zien we jeeps zich ­offroad een weg banen doorheen de vallei. Een avontuurlijke optie mocht je liever ­sturen in plaats van de teugels vieren.

Vallei met feeën-­schoorstenen

Ondanks de prachtige verwijzingen naar feeën-schoorstenen zie ik in de lange rotsformaties vooral een enorm bos met stenen fallussymbolen. In een van de vele valleien vlakbij zijn het smalle losstaande rotsen van zo’n dertig meter hoog met spitse en soms afgeronde toppen. “Ik kan toch niet de enige zijn die dit erin ziet?”, vraag ik verbaasd luidop. Onze gids lacht: “Nee hoor. Liefdesvallei, heet die bedding; ook al verkiezen sommigen liever de gekuiste benaming ‘feeën-schoorstenen’ voor dat soort rotsen.” In de archeologische vindplaats Paşabağı lijken het dan weer eerder gigantische dikke stenen paddenstoelen. Nooit gedacht dat stenen zo konden blijven verwonderen.

Ondergrondse stad

“Vanaf nu kan je niet meer terug. De enige manier om de ondergrondse stad verder te verkennen én er weer uit te raken is te blijven doorlopen. We gaan nog tot dertig meter naar beneden”, kondigt gids Harun aan wanneer we in het schemerdonker al tot twee verdiepingen onder de grond afgedaald zijn. Voel ik daar een lichte claustrofobie ­opkomen?

Kaymakli en Derinkuyu zijn twee van de meest fascinerende ondergrondse steden: niet alleen de natuur maar ook de mens zorgde voor het speciale landschap. Tussen de achtste en zevende eeuw voor Christus groeven de bewoners van Cappadocië zich een weg in de rotsen en ook steeds dieper de grond in. Ze deden dat om te ­ontsnappen aan invasies en natuurrampen. Ze holden niet alleen ondergrondse kamers en huizen uit als schuilplaats; ze beitelden zelfs wijnkelders, tempels en winkels uit de rotsen. Al deze ruimtes zijn verbonden met elkaar via ondergrondse gangen die bij momenten bijzonder smal en laag zijn waardoor je soms enkel gehurkt verder kan. Een uitdaging wanneer je het snel benauwd hebt.

Göreme openlucht­museum

Het Göreme Openluchtmuseum is Unesco Werelderfgoed. Je ontdekt er vroeg­christelijke kloosters en kerken, uitgehouwen in de rotsen en versierd met prachtig bewaard gebleven fresco’s geïnspireerd op verschillende heiligen. De setting en de natuurlijke kleurpigmenten van de fresco’s zijn verbluffend. Een andere must see in de buurt? Dat is het Ortahisar-kasteel. Ook dit bouwwerk werd in de rosten uitgehold, al steekt het tientallen meters boven de ­omliggende huizen uit. Het kasteel is een van ’s werelds eerste gebouwen met meer­dere verdiepingen, wat het monument extra uniek maakt.

Turkse keuken

“Eet en drink met vrienden, maar doe geen ­zaken met hen”, luidt een Turks gezegde. ­Business of niet, in Cappadocië is de lokale ­keuken een must. Probeer specialiteiten zoals nevşehir mantisı (Turkse ravioli), traditionele lange pizza, sehriye corbasi (een vermicellisoep), gevulde druivenbladen en testi kebab (mals kebabvlees, urenlang gegaard in een ­aardewerken pot). Kun je niet kiezen? Start dan met een mezze waarmee je verschillende gerechtjes combineert. Wij aten heerlijk in het stijlvolle Millocal-restaurant met zicht over de Göreme- en Pidgin-vallei, in de huiskamer van Meral Sultan in Avanos, op het dakterras van Ziggy in Urgüp en een mix van traditionele Turkse specialiteiten bij Bala Per in Çavuşin.

Wijn proeven

Emir is de sappige witte druivensoort van Cappadocië. Ze wordt aangeplant op vulkanische bodem en groeit zeer laag bij de grond. Turkse wijnen mogen misschien niet zo bekend zijn, dat komt vooral omdat ze er in het land geen reclame voor mogen maken. Jammer want de regio levert uitstekende droge wijnen op. Benieuwd? Boek dan een proeverij bij ­boetiekwijnmakerij Gülor in Ürgüp.

Imagination Valley

“Do you see the camel?” Onze gids tikt enthou­siast op het raampje wanneer we de Devrent-­vallei naderen, ook bekend als Imagination ­Valley. Ze is als een openluchtmuseum van bizarre rotsformaties die lijken op een kameel, een koppeltje, een vis op een paal, enzovoort. Het klinkt misschien wat kinderlijk, maar de tot dertig meter hoge rotsen in deze vallei zijn enorm imposant. Daarnaast word je er ook getrakteerd op verbluffende uitzichten. De rotsen hebben witte, groenachtige en geel-oranje schakeringen, door de verschillende mineralen in het gesteente. Een wandeling doorheen de sculpturale ­rotsen zorgt voor instant inspiratie. Deze gesteenten en uitzichten blijven verwonderen.