Ondernemer Peter Vercaemst over succes: ‘Niemand moet me de les lezen’

Als twintiger legde Peter Vercaemst de funderingen voor Biover, een bedrijf dat hij later zou verpatsen aan Omega Pharma. Acht jaar geleden besloot hij volledig opnieuw te beginnen. ‘Ik wou niet elke dag bezig zijn met cijfers.’

Wie naar de hoogtepunten van de carrière van ondernemer Peter Vercaemst kijkt, is allicht onder de indruk. Hij stond drieëntwintig jaar aan het roer van Biover – een succesvol bedrijf dat zich specialiseert in de verkoop van vitaminen en plantenextracten – en verkocht die onderneming uiteindelijk aan Omega Pharma. Acht jaar geleden besloot hij om alle zekerheid achterwege te laten en een nieuw bedrijf te starten: Keypharm.

Toch was het voor Peter Vercaemst ook een parcours van struikelen en weer rechtkrabbelen. ‘Ik heb Biover samen met mijn vader opgestart in 1985. Ik zorgde voor de creatieve input terwijl hij samen met twee vennoten financieel tussenkwam’, vertel Vercaemst. ‘Toen dat na een jaar geen overdonderend succes was, zijn de twee vennoten uit de zaak gestapt. Supplementen waren net aan een opmars bezig en die gasten dachten dat het snel groot ging worden. Het was uiteindelijk wat complexer.’

De zaken gingen gelukkig beter toen Peter Vercaemst heel toevallig iemand van Colruyt leerde kennen tijdens het voetballen. ‘Ik mocht er plots mijn producten voorstellen. Na anderhalf jaar heb ik beslist om nieuwe producten te lanceren en toen is het heel snel gegaan. Op twee jaar tijd hadden we een rayon met voedingssupplementen.’

Wanneer wist je dat je ondernemer wilde worden?

PETER VERCAEMST: Dat heeft toch een jaar of twee geduurd. Ik heb regelmatig getwijfeld of dit wel het juiste pad was of gevreesd dat het allemaal niet zou lukken, maar soms moet je gewoon geduldig zijn. Als we na een jaar de stekker uit Biover hadden getrokken, zaten we hier vandaag niet. Je moet in je product blijven geloven en het een kans op slagen geven.

Zeventien jaar na de opstart van Biover deed Omega Pharma plots een bod om het over te kopen.

VERCAEMST: Omega Pharma is een bedrijf dat vooral in full service werkt, wat betekent dat ik het bedrijf nog steeds zou beheren, maar wel deel zou uitmaken van hun groep. Na enkele voorstellen ben ik overstag gegaan.

Omdat het financieel gezien een interessante keuze was?

VERCAEMST: (Twijfelend) Ja. Na zeventien jaar zwoegen aan een bedrijf leek het me geen slechte beslissing. Na een tijd is verkoop alles wat telt. Je begrijpt dus ook dat ik nooit had gedacht dat ik weer opnieuw zou starten, maar na een halfjaar had ik door dat de visie die Omega Pharma voor ogen had niet de mijne was. Het ging altijd maar over cijfers en mijn hart ligt bij productontwikkeling.

Ik wil nieuwe evoluties en trends op de voet volgen. Discussies over een halve procent extra die aan marketing wordt uitgegeven, boeien me niet. Maar let op, ik heb mijn contract volledig uitgezeten. Ik denk niet dat veel mensen die hun bedrijf overlaten aan Omega Pharma zo lang blijven.

In een interview met De Tijd zei je dat je het liefst alleen werkt. Was fuseren met Omega Pharma dan geen vreemde keuze?

VERCAEMST: Dat was overdreven. Ik heb gezegd dat ik graag zelf de lijnen uitstippel en de volledige vrijheid heb. Niemand moet me de les komen lezen. Het is fantastisch om alles zelf te kunnen bepalen. Dat wordt natuurlijk alleen maar moeilijker als je rekening moet houden met zo’n enorme groep, maar ik weet natuurlijk ook hoe belangrijk een goed werkend team is.

De prestatiedruk was enorm. Was het moeilijk om tijdens die periode werk en privé gescheiden te houden?

VERCAEMST: Ik werk nu meer dan toen, maar nu doe ik iets wat ik graag doe. Matcha (een soort groene thee, nvdr) is nu heel erg hard aan het opkomen. Als ik daarover lees of voor vijf dagen naar Japan reis om wat dingen te bestuderen, ben ik eigenlijk dag en nacht aan het werk. Maar ik ben geen boekhouder die een hele dag met cijfers bezig moet zijn.

Ik heb ook het voordeel dat ik op vijf minuten van mijn werk woon. Ik heb vrienden die elke ochtend naar Brussel moeten rijden en die drie uur in het verkeer zitten. Ik kan ‘s middags thuis gaan eten en mijn dochter en mijn vrouw zien. Dat is een luxe.

En je kan natuurlijk wat langer slapen.

VERCAEMST: Dat dan weer niet. Vroeger was ik altijd om half negen op het werk, terwijl ik er nu al voor acht uur ben. We beginnen pas met werken om half negen, dus als ik hier toekom om kwart voor acht is het hier heel rustig. In die drie kwartier krijg ik enorm veel gedaan. Ik ben gaandeweg de voordelen van vroeg starten meer gaan appreciëren.

Maar ondernemen kan ook ontzettend hard zijn. Het gaat voortdurend over cijfers en resultaten. Heb je het daar ooit moeilijk mee gehad?

VERCAEMST:Resultaten zijn voor mij geen drijfveer. Ik hou ervan om producten op de markt te brengen en vervolgens feedback van klanten te krijgen. Door sociale media is dat proces een pak sneller geworden. Als de reacties van de mensen goed zijn, zie je dat automatisch in de resultaten.

En toch heb je ervoor gekozen om met Keypharm volledig vanaf nul te beginnen.

VERCAEMST: Het is niet vollédig vanaf nul natuurlijk. Ik heb mijn contacten en de kennis van zaken die ik de voorbije jaren heb opgebouwd is heel waardevol.

Word je onrustig als de zaken té goed gaan?

VERCAEMST: Het gaat niet over succes, maar over voldoening en de vernieuwing die je kan creëren. Vorig jaar hebben we tussen september en december dertig nieuwe producten op de markt gezet. Dat is wat ik er boeiend aan vind, dat het nooit echt stilstaat. Ik lig niet wakker van succes. Wat ik wil is dat het goed gaat met het bedrijf en dat we verder kunnen blijven evolueren.

Ik voel me pas succesvol als ik kan genieten van wat ik doe, als elke dag anders is. Het is niet dat ik anders rusteloos word, of zo, maar het is gewoon ongelofelijk leuk om bezig te zijn met vernieuwing.

Mensen omschrijven jou ook regelmatig als een serie-ondernemer. Kan je je daarin vinden?

VERCAEMST: Ik heb een vijftal bedrijven geleid, dat vind ik nog geen serie-ondernemer. (lacht) Ik probeer al mijn projecten steeds goed af te ronden en ik denk dat dat niet mogelijk is als je twintig bedrijven onder je vleugels neemt. Vorig jaar bracht De Tijd nog een lijstje met de successen en de nederlagen van Omega Pharma. Wij stonden nog steeds bij de successen. Daar ben ik trots op. Ik wil niets doorgeven en moeten vrezen dat er lijken uit de kast vallen.