My precious: Philip Kantor vertelt over zijn Jaguar

De meest gekoesterde vintage vondst van Philip Kantor (61), International Chairman Bonhams Motoring Department, is zijn Jaguar XK150 3.8 SE uit 1960.

“Ik heb in mijn leven veel oldtimers verkocht, zoals de Aston Martin DB2/4 coupé uit 1955 van koning Boudewijn of de Maserati Boomerang, een conceptauto van de Italiaanse autofabrikant Maserati naar een ontwerp van Giorgetto Giugiaro uit 1971. Ik heb soms zelfs een aantal oldtimers uit mijn eigen collectie verkocht. Maar deze Jaguar heb ik gehouden. Mijn vader schonk hem aan mijn moeder, die van Oostenrijkse origine was, voor kerst in 1959. Omdat hij pas geleverd zou worden in april van het jaar 1960, had hij een minitiatuurmodel onder de kerstboom gezet.”

“Toen hij geleverd werd, reed mijn moeder er dagelijks mee in Engeland. Vaak ook veel te snel trouwens. Ze gebruikte hem ook hier of om naar onze chalet in de Oostenrijkse bergen te rijden of naar de Festspiele in Salzburg.

“Mijn ouders hadden meerdere oldtimers. Maar als kind was ik toch vooral aangetrokken tot deze auto. Hij heeft lang gereden en stond in de garage naast de Maseratis en de Ferraris van mijn vader. Uiteindelijk belandde hij op het domein van een grootoom, waar hij op een dag in 1986 verdween… Dat was een echte ramp voor mijn moeder, die er heel erg aan gehecht was. Mijn vader maakte er niets van.

“Toen ik het nieuws van de verdwijning vernam, was ik er kapot van. Die auto had een belangrijk aandeel in wat ik vandaag doe. Decennia gingen voorbij zonder één enkel spoor. Tot die gezegende dag in 2013, toen er een bericht op mijn bureau bij Bonhams belandde. Blijkbaar was iemand op zoek naar de familie Kantor, de naam die op de originele boordpapieren van de Jaguar gevonden was.”

“Ik heb toen onmiddellijk een vlucht naar Manchester genomen om de eigenaar te ontmoeten. Bleek dat de auto sinds zijn verdwijning al twee keer verkocht was. Bij een van die twee verkopen, die van het veilinghuis Coys in 2000, was ik zelfs aanwezig, zonder te beseffen dat het over de gestolen Jaguar van mijn moeder ging.”

“Na enkele glazen en een lunch in de lokale pub was de toenmalige eigenaar bereid om me de Jaguar, die me zo dierbaar was, te verkopen. En toen ik de puzzelstukken bij elkaar legde, kwam ik erachter dat de auto destijds vermoedelijk gestolen was door een van onze mecaniciens, die hem via een tussenpersoon te koop had gezet in een klein veilinghuis. Intussen was die man al tachtig en dus besloot mijn vader hem niet te laten vervolgen.”

“Ik heb het voertuig laten opknappen, onder meer door de kuipstoelen te vervangen door de originele en het stuur naar links te laten verplaatsen om in Europa te kunnen rijden. Ik heb ook twee Heuer Monte Carlo-chronometers onder het dashboard laten zetten, die mijn moeder op mijn advies aan mijn vader had gegeven toen ik zeven was.

“Sinds zijn onverhoopte terugkeer in ons gezin heb ik met deze Jaguar, die mijn moeder zo dierbaar was, meer dan 10.000 kilometer gereden. Het was de eerste auto waar ik emotioneel verliefd op werd. Ik zal hem nooit verkopen.”