Karlien Slaets: ‘Vandaag zeggen onze ouders: het is jullie toekomst, jullie beslissen’

Dit jaar viert juwelier Slaets haar 120ste verjaardag. Het familiebedrijf is vandaag in handen van de derde en vierde generatie. Wij spraken Karlien Slaets (32), de jongste telg op de werkvloer.

“Dit is mijn eerste interview ooit,” vertelt Karlien als ze me op sneakers, in een roze kostuum van Pursuit Femmes door de strenge beveiliging van de Slaets-winkel loodst. “Drie jaar geleden verhuisde de boetiek naar een statig hoekpand op de Meir, op 500 meter van de vorige locatie. “Dit gebouw is in 1906 gebouwd door Louis Coetermans, hij werd toen ‘Prins Diamant’ genoemd. Hij heeft Antwerpen als diamantstad op de kaart gezet in Europa. In dit gebouw kwamen handelaars samen om diamanten te verkopen. Het was meant to be dat we onze winkel hier zouden vestigen. Zo’n zes jaar geleden, net voor de verhuisplannen vorm begonnen te krijgen, ben ik in het bedrijf gestapt. De jaren ervoor werkte ik voor een Belgische multinational waar ik als trader verantwoordelijk was voor de verkoop van chemische producten in Colombia. Ik ben bewust na mijn studies niet in de winkel begonnen. Ik wilde de wereld zien, dat vond ik toen heel belangrijk. Ik heb ook veel geleerd door te werken in een groot bedrijf. Toen Slaets op een keerpunt kwam, heb ik met mijn ouders en broer Maarten gesproken over mijn idee om een rol op te nemen in het bedrijf. Ik begon het mooie van een familiebedrijf in te zien, en de liefde voor juwelen en horloges is me met de paplepel ingegeven. Het is niet moeilijk om verliefd te worden op onze sector. De familie was meteen enthousiast. Ze zagen mijn komst als een versterking.”

Van alle markten thuis

“In het begin heb ik geproefd van elk aspect van het huis om te ontdekken waar ik het best pas. Ik heb een tijdje meegeholpen met de verkoop en met de boekhouding. Stilaan ben ik gegroeid naar mijn huidige rol. Ik ben het aanspreekpunt voor het personeel en de leveranciers. Daarnaast houd ik me ook bezig met de financiële kant. Het voordeel van een familiebedrijf is dat er geen vastgelegde functies zijn. Je moet een beetje van alle markten thuis zijn, want er zijn altijd dingen die moeten gebeuren. Dat maakt deze baan ook zo boeiend: de ene dag ben ik bezig met strategie, terwijl ik op een andere dag inventaris maak. We proberen ons allemaal wel te focussen op onze talenten. Als familie zijn we heel complementair. Mijn broer heeft bijvoorbeeld een enorme productkennis, is bezig met de uitstraling van het bedrijf en heeft onze eigen juwelenlijn uitgebouwd, terwijl ik graag met mensen werk en beter ben met cijfers.”

55 jaar dienst

“Ik heb het hr-gedeelte helemaal naar me toegetrokken. Iedereen die met mensen werkt, weet dat personeelsbeheer veel tijd vraagt. Onze mensen zijn een essentiële schakel in het bedrijf. Ze bouwen de relatie op met de klanten, zorgen dat onze winkel draait. Het is niet gemakkelijk de juiste mensen te vinden en ze te houden. De winkel kan een stresserende omgeving zijn met veel piekmomenten. Op het einde van de dag vind ik het belangrijk dat de sfeer goed zit en dat iedereen graag komt werken. Onlangs hebben we iemand gevierd die 55 jaar bij ons in dienst is. Er zijn mensen die bij ons blijven werken tot na hun pensioen. Ik zet heel erg in op open communicatie met het hele team. Mijn ouders hadden daar minder aandacht voor. Het is misschien ook wel een generatieverschil. Ik vind het leuk om te zien dat ik daar in relatief korte tijd mijn stempel op heb kunnen drukken. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik de meest empathische van ons gezin ben.”

Neuzen in dezelfde richting

“Mijn vader, moeder, broer en ik leiden samen het bedrijf. In het begin luisterden Maarten en ik vooral naar onze ouders. Zij doen dit al hun hele leven. Ze kennen de sector vanbinnen en vanbuiten. Toch zijn we snel gegroeid naar een echte samenwerking. Onze ouders zeggen vandaag: het is jullie toekomst, jullie beslissen. We zijn het niet altijd eens over de manier waarop we ergens moeten geraken, maar we hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen. Onze neuzen staan in dezelfde richting. Belangrijke beslissingen nemen we als team. Op momenten dat we er niet uitkomen, luisteren we naar degene met de meeste ervaring op dat vlak.”

“Zoals elke familie kibbelen wij soms ook wel eens. Tegen je broer kun je alles zeggen, dus ook dingen die je achteraf gezien beter niet had uitgesproken. Het mooie aan een broer-zusrelatie is dat je het ook sneller naast je neer kunt leggen. Mijn broer en ik zijn heel verschillend en dat zorgt er net voor dat we goed kunnen samenwerken. En ja, ook na de werkuren zien we elkaar nog vaak. Ieder jaar gaan we met het hele gezin skiën. Het is bijna onmogelijk dan niet over de zaak te praten. Mijn schoonzus werkt ook in de sector en mijn man heeft een grote interesse in horloges, gelukkig maar. Al merk ik – nu er kleinkinderen zijn – dat we het werk steeds meer loslaten wanneer we samenkomen.”

Feminist

“Ik lijk met mijn professionele interesses het meest op mijn vader, de economische kant en het totale plaatje boeien mij enorm. Mijn moeder kan zich ergens in vastbijten en is een planner, die karaktertrekken heb ik dan weer van haar. Ik bewonder haar enorm. Ze was een feminist in een tijd waarin het niet simpel was voor een vrouw om mee een bedrijf te leiden. Ze heeft het gezinsleven en haar baan altijd goed weten te combineren. Dat apprecieer ik nog meer sinds ik acht maanden geleden zelf moeder ben geworden. Ik zie nu pas hoe moeilijk het is om een carrière te combineren met moeder zijn. De samenleving is geëvolueerd, maar het systeem is nog steeds niet voorzien op voltijds werkende moeders. Ik moet vaak vroeger stoppen met werken om aan de crèche te geraken, en dan nog is mijn zoontje het laatste kindje dat opgehaald wordt.”

“De winkel was het derde kind bij ons thuis. Ik ben ermee opgegroeid. In het vorige pand was er zelfs een babykamer. Toen ik in de lagere school zat, wilde ik altijd helpen en vroeg ik om taakjes. Ik herinner me nog dat er op mijn zevende verjaardag een event in de winkel was. Daarna zijn we in de Quick naast de deur gaan eten in onze mooie feestkleren. Mijn ouders hebben hun wereld rond de winkel gebouwd. Ik probeer werk en privé meer gescheiden te houden. Thuis wil ik volop van mijn gezin genieten. Die zoektocht naar een betere work-lifebalance is iets van mijn generatie, denk ik.”

De goudprijs

“Slaets bestaat dit jaar 120 jaar. In tegenstelling tot wat mensen soms denken, moeten wij nog elke dag vechten voor ons bedrijf. Het is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. Mijn overgrootouders, grootouders, ouders en tantes hebben hard gebouwd aan de zaak die we vandaag hebben en ze hebben bijgedragen tot ons eeuwenoude DNA. Mijn ouders hebben voor een grote groei gezorgd en ze geven ons een bedrijf met een sterke positie. Dat willen wij natuurlijk ook doen: Slaets nog gezonder overlaten aan de vijfde generatie. Anderzijds kent elke generatie zijn uitdagingen. Vandaag: de oorlogen en de historisch hoge goudprijs. Maar wij hebben de luxe dat we op lange termijn kunnen kijken. Tien jaar geleden stond de goudprijs historisch laag. Tien jaar is voor ons niet lang.”

“Onze sector beweegt traag, dat is heel anders dan de modewereld. We kijken aan de zijlijn toe wat de blijvende trends zullen zijn. Soms bewegen wij als bedrijf dan weer sneller dan de sector, die luxe hebben we vandaag ook. We kunnen snel schakelen. Wij waren bijvoorbeeld in 2012 al actief op Instagram terwijl de meeste van onze merken zelf nog geen sociale media gebruikten. Er waren er zelfs die ons verboden op een ‘minderwaardig platform’ als Instagram te posten. Vandaag heeft ieder juwelenhuis een Instagrampagina. En zijn wij weer meer op zoek naar onze eigen stijl op onze sociale media.”

“Een decennium geleden hadden we ook een voorloper op een e-commerceplatform. Dat was eigenlijk een beetje te vroeg, zowel voor de klanten als voor de merken. Nu nog altijd is e-commerce maar een klein onderdeel van de juwelen- en horlogesector. We hebben momenteel een nieuwe website klaarstaan met een full blown onlinewinkel. Het blijft een evenwicht zoeken: uiteindelijk wil de klant zijn juweel of horloge nog altijd in een winkel kopen. Het is een beleving, vaak een cadeau, iets waarvoor mensen sparen. Wij hebben families die bij ons klant zijn over de generaties heen. Daarom houden we heel sterk vast aan onze kernwaarden: we zijn het huis van vertrouwen. De huidige klant wil een persoonlijke aanpak, met een goede service maak je het verschil. Er is zo’n gezegde: move fast and break things. Wij doen een beetje het tegenovergestelde: move slow and make things.”

Meer lezen

Mode

Mode

Lise Conix (Schoenen Torfs): ‘Ik heb eigenlijk niet zoveel met schoenen, wel met mensen’

Mode

Mode

De link tussen Dior en Schotland: ‘De ruit is waarschijnlijk de enige chique print die de trends zal weerstaan’

Mode

Mode

Van fake tot fabulous: het succesverhaal van Victoria Beckham