Lorin Parys: ‘Voetbal is een mindgame. Er zit een ongrijpbaar kantje aan dat zich niet laat controleren’

“Houdt iemand het tempo van zijn gezelschap niet bij, dan komt het misschien omdat hij een andere drum hoort in zijn hoofd”, schreef Henry Thoreau. Voor Lorin Parys is het een belangrijk citaat. Maar wat doet het hoofd van de nieuwe Pro League CEO nog meer bonzen?

“Wat?! Willen ze weten hoe ik tot rust kom in mijn hoofd?”

Zo reageerde Parys op dit interview – “Want ik kom niet tot rust in mijn hoofd. Ik beklaag het me niet. Mentale rust is voor mij zoiets als sneeuw in de zomer. Ik ga iedere ochtend om 7 uur sporten, maar ook dat maakt mijn gedachten niet leeg.

Gladys Knight is the empress of soul

Midnight train to Georgia van Gladys Knight is een nummer waar ik niet genoeg van kan krijgen. Alleen haar laatste concert was er te veel aan. Het was een verschrikking. Ze zong zo vals! Of nee, eigenlijk zong ze gewoon helemaal niet.

Respect is voor mij belangrijker dan alle andere overwegingen

Goede raad krijg ik het liefst van iemand waar ik respect voor heb. Soms ben je het totaal niet met iemand eens, draaien de onderhandelingen op niks uit, maar ook dan kan er respect zijn.

Als je God wilt laten lachen, moet je hem over je plannen vertellen

Van mij wordt vaak gedacht dat ik lang nadenk over de dingen, maar ik beslis heel snel en intuïtief. Ik kom uit een beschermd bourgeois milieu, ik ben advocaat geweest op Wall Street en nu doe ik pleegzorg in Leuven. Zoiets kun je op voorhand toch niet bedenken? Het heeft mijn gedachten gekleurd. Dat is de schoonheid van het leven.

Je kalmte verliezen is een zwaktebod

Professioneel ben ik altijd rustig. In een discussie mag je geen opwinding toelaten. Als je dat doet, ben je al verloren. Alleen mijn kinderen slagen daarin. ‘s Morgens moet ik honderd keer hetzelfde zeggen. Nooit krijg ik mijn haast overgedragen op de kinderen. Ze hebben altijd nog tijd om het over de balletles van gisteren te hebben (lacht).

Stress geeft me energie

Verlammende stress heb ik niet. Geef me drie dagen en een deadline en ik doe twee en een halve dag niets. Wat ik nodig heb is iemand die zegt dat iets onmogelijk is. Laat het maar moeilijk zijn. Ik zit met een verbetenheid voor altijd. In een worstenfabriek zou ik precies hetzelfde doen.

Hoe voetballers omgaan met mentale druk, is bewonderenswaardig

De ene dag krijg je een beker op de Heizel. De andere dag ga je verliezen in Eupen. En ‘s anderendaags staat je rapport in alle gazetten. Elke pas die je niet gegeven hebt wordt tegen het licht gehouden. Je kunt technisch zo goed zijn als je wil, voetbal is een mindgame. Er zit een ongrijpbaar kantje aan dat zich niet laat controleren.

Als ik in mijn baan één iemand héél gelukkig heb gemaakt, dan heb ik iets verkeerd gedaan

Dat zou willen zeggen dat ik ergens onderweg iets over het hoofd gezien. Bij de Pro League zoek ik het compromis. Het is belangrijk dat ik iederéén een klein beetje ongelukkig maak. Ik ben Zwitserland in voetballand. Ik moet alle clubs even graag zien.”