Lynn Tytgat van TheMerode: ‘In al mijn jobs voel ik dat iedereen op zoek is naar connectie’

Lynn Tytgat is de nieuwe CEO van de membersclub TheMerode in Brussel. Amper 39 jaar is ze, maar haar cv leest alsof ze er al een heel leven heeft opzitten. Van de Verenigde Naties in New York over Unesco in Parijs tot de VUB in Brussel. Altijd is er één grote gemene deler: connecteren.

Geen exclusief mannelijk publiek of alleen maar politiek geladen debatten bij TheMerode. Weg van de clichés laat de membersclub met haar focus op menselijke interactie en digitale detox een frisse wind waaien in de wereld van privé-clubs. Aan het hoofd staat sinds kort Lynn Tytgat. Ze verdiende haar strepen onder andere als onderzoeker aan de Universiteit van de Verenigde Naties en als hoofd van WeKONEKT.brussels, een project van de VUB en ULB. Vandaag geeft ze nog altijd één jaarvak aan de VUB, ze maakt deel uit van Belgium’s 40 under 40 en zetelt ze in de raden van bestuur van Ancienne Belgique, MAD en Cinematek.

Maar een spreidstand is die combinatie niet voor Tytgat, integendeel: “Er zijn veel kruisbestuivingen. Ik zie dat allemaal als kleine radars die samenkomen en ervoor zorgen dat het grote systeem waarin ik mij engageer, draait. Je komt veel te weten over nieuwe trends, over hoe andere organisaties zich ontwikkelen. En zelf deel ik ook veel informatie. In al mijn jobs voel ik één ding heel duidelijk: in deze gepolariseerde wereld, waar we in silo’s zitten, is iedereen op zoek naar verbinding. Er is nood om elkaar te ontmoeten, om naar elkaar te luisteren. De dalai lama zei het: ‘Als je praat, herhaal je alleen maar wat je al weet. Als je luistert, kan je misschien iets nieuws leren’. Dat is één van de redenen waarom ik de job als CEO heb aangenomen. In Brussel is geen enkele andere plek als TheMerode. Het is the place to be, maar ook iets wat nog niet gecreëerd werd in Brussel. De club wil bruggen bouwen, verschillende stemmen laten samenkomen. Het is makkelijk om in je echokamer te blijven met gelijkgezinden. Soms is het ook fijn om de confrontatie niet aan te gaan, maar je moet je bewust zijn van het feit dat er andere stemmen zijn. Dat je niet plots wakker wordt en denkt: hoe kan het dat we hier staan? Of dat nu op politiek of maatschappelijk vlak is. TheMerode wil een community creëren. Ik moet je de cijfers van eenzaamheid niet laten zien. Er is veel nood aan een plek waar je mensen kunt ontmoeten die ook willen verbinden. Er vinden conferenties en expo’s plaats, je kan hier lunchen of co-worken. In het Frans is daar een mooi woord voor: een boule à facette, een spiegelbal. We bieden heel veel aan.”

Brusseleir

“Ik wil mijn stempel drukken bij TheMerode door de link met Europa te versterken. Er worden in Brussel dagelijks zo’n grote beslissingen genomen die impact hebben op ons leven, het zou spijtig zijn om die stemmen niet binnen te halen bij TheMerode en in contact te laten treden met andere sectoren. Daarnaast wil ik buiten de muren van ons prachtige gebouw gaan in de vorm van excursies, maar ik wil de leden ook Brussel zelf beter laten leren kennen. Ik hou van onze hyperdiverse stad. Na Dubai is Brussel de meest diverse stad ter wereld, met zo’n 184 nationaliteiten. Iedereen is hier een minderheid en dat geeft een zekere bescheidenheid. Ik ben een ambassadeur voor Brussel en ben nauw betrokken bij de voorbereidingen voor de kandidatuur van Molenbeek om culturele hoofdstad van Europa te worden. Het aanbod van kunst en cultuur is hier werkelijk ongelofelijk. Ik zet er graag mijn schouders onder om dat verder uit te dragen.”

Leonardo da Vinci

“Mijn engagement voor Brussel is enorm gegroeid toen ik voor de VUB het project weKONEKT.brussels coördineerde. De toenmalige rector Caroline Pauwels had me gevraagd om de link tussen Brussel en de universiteit te versterken en om kunst en wetenschap dichter bij elkaar te brengen. De VUB draagt Brussel wel in haar naam, maar 70 procent van haar studenten woont hier niet en kent de stad amper. Als universiteit ligt er dan ook een opportuniteit en een verantwoordelijkheid die we moeten nemen. Over een periode van acht jaar hebben we meer dan 300 partnerschappen ontwikkeld in de stad en jaarlijks 6.000 studenten off campus gestuurd. Aan de start van elk academiejaar hielden we samen met en in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) een openingscollege dat Mindblowers heet, waar kunstenaars en wetenschappers samenkwamen rond thema’s als verzet, verbeelding of macht die ze dan vanuit hun eigen expertise benaderden. Er waren talks, maar ook muziek, dans en theater. Ik illustreer de raakvlakken tussen kunst en wetenschap vaak met een voorbeeld van Leonardo da Vinci, een kunstenaar die ook wetenschapper was. Hij zei: ‘Ik heb kennis nodig van de anatomie om sculpturen te maken, en ik heb perspectief nodig om te kunnen schilderen. Als we kijken naar de uitdagingen waar de wereld vandaag voor staat, dan moet je kunnen bruggen bouwen tussen disciplines en sectoren om antwoorden te vinden die out of the box zijn. Kunstenaars herdenken de dingen. Ze nemen niet alles voor lief.”

Mentor Caroline

“Caroline Pauwels heeft een heel belangrijke rol gespeeld in mijn carrière. Wat zij mij heeft bijgebracht, is het combineren van visie, waarden en goed bestuur. Het is niet vanzelfsprekend om die drie dingen samen te doen, maar je moet er wel naar streven, ondanks misschien de stemmen die zeggen: ‘het is altijd al zo geweest, waarom veranderen?’ Het gaat ook over durven te herdenken, met het oog op én samen met toekomstige generaties. Caroline is begonnen als mijn baas, en is daarna mijn mentor geworden. Ik denk nog iedere dag aan haar. Ik vraag me geregeld af: hoe zou Caroline dat doen? Ik ben meer gedreven dan ooit om wat zij begonnen is verder uit te dragen. Zij was heel goed in het evenwicht zoeken tussen zichtbaarheid en nederigheid, ook als leider. Caroline heeft me ook getoond dat het kan, als vrouw.”

“Er zijn trouwens ook fantastische mannen die me hebben geholpen in mijn traject. Niet alleen vrouwen moeten op de barricade staan voor andere vrouwen. We moeten het samen doen. Dat mentorschap is voor mij heel belangrijk geweest en ik wil dat zelf ook bieden aan anderen.”

Intergenerationeel

“Bruggen bouwen komt terug in alles wat ik doe. Voor mij gaat dat terug naar mijn grootvader. Hij heeft in het verzet gezeten tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar hij hield altijd contact met mensen die aan de andere kant stonden. Hij heeft de dialoog behouden. Zo is hij ook eens gewaarschuwd dat hij op de lijst stond voor deportatie. Uiteindelijk is hij opgepakt en via de gevangenis van Sint-Gillis en Vorst als politieke gevangene in het Duitse gevangenenkamp Esterwegen belandt en uiteindelijk in het beruchte kamp Dachau. Hij heeft daar meer dan anderhalf jaar heeft gezeten voor hij bevrijd werd door de Amerikanen. Je moet het niet eens zijn met mensen, maar voor hem was die dialoog openhouden en zo constructief aan de maatschappij bouwen, heel belangrijk. Ik geloof dat er trauma’s worden doorgegeven over generaties heen en dat mijn grootvader een groot aandeel heeft in mijn manier van denken. Ook de context van Brussel heeft mij zo gevormd. Als je geen goesting hebt om te verbinden met anderen, dan word je doodongelukkig in een stad als Brussel want iedereen is anders. Verschillende meningen zijn belangrijk, ook in mijn job. Ik vind het belangrijk om een visie te hebben en dan op een participatieve manier te werk te gaan. Maar als leider heb je de eindverantwoordelijkheid. Als er beslissingen genomen zijn, ben ik de verantwoordelijke.”

door Kristin Stoffels beeld Martin Pilette

Meer lezen

Kunst

Kunst

‘Mijn atelier is mijn land’: Portugese kunstenares Bela Silva over vrijheid, kunst en de kracht van het herbeginnen

Kunst

Kunst

Kunst, spieren en mythologie: beeldhouwer Florian Tomballe blaast Griekse goden en groteske figuren nieuw leven in

Sport

Sport

Hockeyspeler en Olymisch kampioen Thomas Briels: ‘Ik las onlangs een boek over creatieve generalisten. In dat rijtje pas ik wel’