Galerist Jason Poirier dit Caulier: ‘Een tip voor iedereen die een kunstverzameling wil beginnen: koop iets dat je blij maakt’

Veel zwart-wit, een marmeren keukenblad, designklassiekers, boeken en héél veel kunst: wie binnenwandelt in het Antwerpse herenhuis van de galeriehouder Jason Poirier (54) en zijn vriendin Ann ziet meteen: hier woont een kunstverzamelaar.

“Dat is beroepsmisvorming”, lacht hij. “Volgens mijn vriendin is er geen plaats meer aan onze muren, maar ik weet altijd wel een plekje te vinden voor een bijzonder werk. Ik vind het leuk om kunst te groeperen volgens thema of ik zoek een link tussen werken. In de keuken hangen verschillende kleine stuks die te maken hebben met eten, zoals een schets van een theepotje of een oester. Ik wissel veel. Als ik een werk na een tijdje mis, haal ik het uit de stock. Ik kan niks weggooien, van uitnodiging tot brochure, soms tot spijt van mijn vriendin, die het graag wat cleaner heeft. Naast een grote kunstverzameling, heb ik ook een heel grote bibliotheek. Dat verzamelen zit er al lang in. Als kind had ik een postzegelcollectie. Elke zondag ging ik met mijn grootvader naar postzegelhappenings. Een deel van het plezier was om dat enthousiasme voor die verzameling te delen met mijn grootvader. Die postzegels zijn niks waard natuurlijk, maar het zaadje is daar geplant.”

Een eigen huis

“Na het vroege overlijden van mijn vader ging ik steeds op zoek naar een ruimte om zijn werk te archiveren. Ik wou iets doen met al zijn boeken, papieren en kunstwerken. In de jaren zeventig had hij een galerie die X-ONE Gallery heette. Toen ik tijdens mijn zoektocht naar een huis en projectruimte op dit pand botste en het huisnummer op de muur zag ‘58+’, dacht ik: ik draai de X om. En zo is mijn galerie – PLUS-ONE Gallery – geboren. Het voelde meant to be. Dit huis met achterbouw was in die tijd een kantoor en een magazijn. Na een grondige renovatie hebben we de achterbouw lang gebruikt als galerie. Vandaag is het een polyvalente ruimte. Ik heb er mijn bureau en bibliotheek, de kinderen pingpongen er en hangen er rond met hun vrienden. Je moet kunnen leven en bewegen in huis, maar ik vind het wel verschrikkelijk als er iets kapotgaat. Keramiek is bijvoorbeeld zo poreus. Daarom verzamel ik de laatste tijd meer brons dan keramiek, zoals het werk van Tomoo Gokita of Genesis Belanger, uitgegeven door Case Studyo. Dat stoot je niet zo makkelijk van tafel. (lacht) Als ik erop terugkijk, waren dit huis en de uitgebreide verbouwing ervan de beste investering ooit. Als ik jongeren één investeringstip zou geven, is het dat wel: probeer een appartement of een huis te kopen. Je moet het niet zien als het huis waarin je oud gaat worden. Je kunt het altijd weer verkopen. Maar met een eigendom begin je kapitaal op te bouwen voor de toekomst.”

Een leven in kunst

“Ik verzamel het levenstraject van mijn vader in kunst. Ik probeer van al zijn tentoonstellingen een tijdlijn te maken. Hij was in die tijd veel bezig met minimal en concept art. Als vijftienjarige vond ik er niks aan, maar nu kan ik zijn oog voor kunst enorm appreciëren. Als ik dingen bijkoop, is het voor de tijdlijn van mijn vader. Daarnaast verzamel ik natuurlijk ook werk van de kunstenaars met wie ik bezig ben. Ik probeer de kinderen erbij te betrekken, maar ik wil hen niet pushen. Onlangs keek ik met mijn zoon Sam naar alle werken aan onze muur in de keuken en hij wees een werk aan dat volgens hem heel modern was. Hij zag dat het een werk uit ’23 was en dacht automatisch dat het een stuk uit 2023 was. Zijn verbazing was groot toen ik hem vertelde dat het honderd jaar oud is. Ik vind het fijn dat hij die dingen begint te ontdekken. Naast de waarde van een kunstwerk, vind ik het verhaal dat eraan vasthangt minstens even belangrijk: sommige werken waren een geschenk, andere kocht ik op een bepaalde plek of op een speciaal moment van ontmoeting. Aan alle werken in ons huis hangt emotionele waarde. Die tip geef ik ook altijd wanneer mensen beginnen met een kunstverzameling: kies iets waar je zelf blij van wordt. Ik merk dat veel mensen stress hebben om kunst te kopen: er is zoveel. Wat is écht goed? En vooral: welke werken blijven stijgen in waarde? Ik zeg vaak: koop als beginnende verzamelaar iets van een kunstenaar die je kunt ontmoeten, volg hoe zijn werk evolueert over de jaren heen. Als je kunst wil kopen puur voor de investering, dan raad ik aan om voor werken te kiezen die verankerd zijn in de musea. Dat wil meestal zeggen dat een grote groep mensen het erover eens is dat het werk van die kunstenaar interessant is voor de toekomst.”

Vriend van Keith

“Ik heb heel wat bijzondere geschenken aan mijn muur hangen. Als zeventienjarige knaap was ik goed bevriend met Keith Haring. Hij heeft me enkele werken gegeven. Ik heb hem ooit babyfoto’s gegeven en hij heeft daar een werk van gemaakt: ‘The story of Jason’. In de gang heb ik een babyfoto van mezelf hangen waar Keith een piemeltje op heeft getekend. Grappig dat dit naast een werk van Guy Mees uit 1969 hangt waar mijn ouders op staan, ik in de buik van mijn moeder. Dat soort souvenirs zijn me veel waard. Keith was toen al wereldberoemd. Zonder sociale media raakte zijn beeldtaal wijd verspreid omdat die pop-artbeweging zo krachtig was. In die tijd kon ik zijn werk uiteraard niet betalen, maar wij hingen dan met een groep vrienden rond op een opening en dan tekende hij wat. Die sociale tijd mis ik soms wel. Vandaag gebeurt alles op en rond sociale media, wat een vloek en een zegen. is. Kunstliefhebbers komen binnen en zijn geïnformeerd. Ze weten wat ze willen, want ze hebben alles al gezien op Instagram. Vroeger gingen mensen naar galeries en tentoonstellingen om kunstenaars te ontdekken. Ze lieten zich meer verrassen.”

Sneakerhead

“Ik heb de rare gewoonte om voor elke nieuwe tentoonstelling een nieuw paar sneakers te kopen. Ik heb enkele limited editions. Vroeger kocht ik veel kleurrijke sneakers, vandaag kies ik eerder voor meer sobere versies. Het merk Salomon is momenteel mijn favoriet. Er zit een evolutie in. Soms zegt mijn zoon dat ik een bepaald paar niet meer mag dragen omdat ze op een doorverkoopsite een enorme waarde hebben gekregen. Maar ook dan blijf ik ze gewoon dragen. Hoewel ik mijn sneakercollectie niet als een verzameling zie, kan ik ze toch moeilijk weggooien. Ik heb zo’n zestig paar, waarvan er heel wat in de kelder staan.”

Natuurlijke wijntjes

“Naast kunst en af en toe een paar sneakers, geef ik veel geld uit aan eten. Niet dat ik vaak in een sterrenzaak vertoef, maar ik ga geregeld op restaurant. We vormen een nieuw samengesteld gezin. De week dat de kinderen niet bij ons zijn, profiteren we ervan om nieuwe adresjes te proberen. Ik zoek graag de gezelligheid op. Smudged in Antwerpen vind ik bijvoorbeeld fantastisch. Die mensen leggen tussendoor plaatjes op. Ze serveren topgerechten en lekkere wijn. Er hangt een goeie vibe. Als ik in een andere stad ben, maak ik er ook werk van om de nieuwe restaurants te ontdekken. Ik gebruik daarvoor de app Raisin, die vertelt je waar er zaken zijn die natuurwijn serveren. Dat was een tip van de eigenaar van de Antwerpse wijnwinkel Amber Bottle Shop. In een nieuwe stad ga ik altijd op zoek naar de buurt waar de galeries en de zaken met natuurwijn zijn. Leg die twee op elkaar en je weet waar je moet zijn.”

DOOR Kristin Stoffels Beeld Charlotte Van Noten

Meer lezen

Kunst

Kunst

‘Mijn atelier is mijn land’: Portugese kunstenares Bela Silva over vrijheid, kunst en de kracht van het herbeginnen

Kunst

Kunst

Meesterlijk, miskend? De tentoonstelling ‘Paul Delvaux en zijn universum’ is een eerbetoon dat geen moment te vroeg komt

Kunst

Kunst

Kunst, spieren en mythologie: beeldhouwer Florian Tomballe blaast Griekse goden en groteske figuren nieuw leven in