Frederik Van Dessel (Winning Foods): ‘We doen te veel in functie van wat anderen over ons denken’

“Ik geloof echt dat onze planeet naar de vaantjes gaat”, aldus Frederik Van Dessel. Met zijn bedrijf Winning Foods, dat plantaardige voedseloverschotten vriesdroogt tot minutesoep, draagt hij alvast een steentje bij aan een duurzamere manier van eten. Een duurzame work-lifebalans, daar is echter nog werk aan. “Af en toe wordt het te veel, dan kruip ik in mijn schulp.”

” Health, sustainablility en convenience“, somt Frederik Van Dessel aan het einde van ons gesprek nog even op. Het is een gesprek dat, zoals het de regio Antwerpen-stad betaamt, te gepasten en te ongepasten tijde wordt verstoord door het gebrom van straatwerken. Die drie Engelse termen vormen de pijlers van zijn bedrijf, Winning Foods, waarmee hij wil bijdragen aan de strijd tegen de klimaatopwarming. De man is al van jongs af aan een energieke ondernemer. Als broekventje organiseerde hij het schoolbal en fungeerde hij als huiskamer-dj. Na zijn studie richtte hij een start-up op die de werking van Sabam transparanter zou maken – of hoe moed en naïviteit soms hard tegen elkaar aanschurken. Vervolgens werd hij de trekker van Deliveroo in Antwerpen, tot hij merkte dat het bedrijf nét iets meer geïnteresseerd was in winst dan in het redden van de planeet. En vandaag? “Op dit moment houd ik verschillende balletjes omhoog”, zegt hij, waarop zijn vriendin, de theatermaker Sofie Joan Wouters, de woonkamer doorkruist met de gevleugelde woorden: “Het is een heel ballenbad.”

Werk je van thuis uit?

“De meeste dagen wel. Eenmaal per week pendel ik naar Den Haag, waar ons kantoor gevestigd is, omdat we een Haagse vennoot hebben en de Nederlandse markt belangrijk is. Ik vind het zalig om te pendelen en vind er rust in. Hiervoor heb ik in Brussel en Gent gewerkt en genoot ik van de dagelijkse ritten op de trein. Het pendelen creëert een soort van transitiezone waarin je het werk aan of uit kunt zetten. Als ik thuis werk, merk ik dat ik meer moeite heb om te schakelaar om te draaien.”

Hoe vind je nu de rust?

“In de eerste plaats door grenzen te stellen. Ik merk dat het bijzonder belangrijk is op tijd neen te zeggen, tegen moeilijke deadlines, maar vooral in het privéleven. Ik ben een overwegend extraverte persoonlijkheid en haal energie uit interacties met anderen. Maar soms plan ik de agenda te vol. Ik ben dan ook een echte planner. Op vakanties bijvoorbeeld moet er gewoon een dagplanning zijn. En dus volgen er periodes waarin ik aanvoel dat ik op mezelf moet zijn, weg van mijn vrienden en mijn vriendin. Ik merk dat het tijd is om alleen te zijn wanneer ik een gespannenheid, een prikkelbaarheid en een lichtgeraaktheid ervaar. De beste barometer blijft Sofie Joan. Als de discussies zich steeds vaker voordoen, dan weet ik dat ik te veel prikkels ervaar en nood heb om de pauzeknop in te drukken. Dat begint in eerste instantie door het bij Sofie Joan aan te geven. Vervolgens zeg ik afspraken af. Mijn werk krijgt voorrang: vooral in mijn sociale leven schakel ik dan een tandje lager. Zo blijf ik avonden thuis en geniet ik van een boek of een film. Ik kruip dan werkelijk in mijn schulp.”

Betekenen minder sociale contacten ook minder alcohol?

“Ik ben sinds zes weken gestopt met drinken. Zonder alcohol slaap je beter en maak je automatisch gezondere keuzes – je zegt bijvoorbeeld minder snel neen tegen die ochtendloop. Ik merk soms dat mensen, door alcohol, op maandagen en dinsdagen niet on top of their game zijn. Alcoholvrij zijn maakt de geest helder. Nu heb ik het gevoel alles beter onder controle te hebben. Alcohol zet dan ook letterlijk je controleorgaan in de hersenen uit.

“Soms voel ik bepaalde zaken intenser aan. Laatst heb ik op een concert moeten huilen. Normaal drink je dan pinten en voel je je ietwat afgestompt. Alcohol is een van die weinige roesmiddelen die zowel een upper als een downer is. Het kan je verdoven of ophitsen. Aan de andere kant kunnen de emoties door alcohol dus ook onnodig snel oplopen. Die emoties zij vaak weinig authentiek en eerder een uitvergroting van kleine frustraties. In welke mate ben je tijdens die gevoelens dan nog jezelf? Dat is misschien eerder een filosofische vraag. Niettemin merk ik dat ik nu dichter bij mezelf sta.”

Ben je van plan de rest van je leven niet meer te drinken?

“Aan de andere kant is alcohol een interessant product. Het biedt veel mensen ontspanning, bijvoorbeeld na een lange werkdag. Het verbindt mensen. Het kan bepaalde gesprekken in gang zetten. Ik kan waanzinnig hard genieten van een glas wijn bij een goede maaltijd. Maar op dit moment, in combinatie met het vele werk, verkies ik niet te drinken. Ik voel me creatiever, scherper en in controle.”

Wat was de trigger om te stoppen?

“Mijn eerste sterke ervaring met een alcoholvrij leven heb ik te danken aan kanker. Ik had teelbalkanker en na de operatie volgde chemo. Die hele periode heb ik sterk op mijn voeding gelet. Ik las boeken over biohacking, aan de hand van voeding, onder anderen van Tim Ferris. Toen ben ik gestopt met drinken om mijn vruchtbaarheid te bevorderen. Dat is nu nog altijd een belangrijke reden.”

Hoe zwaar woog kanker op uw leven?

“Op zich maakte ik me er niet zo veel zorgen over. De dokter waarschuwde me zelfs dat ik het te licht zou opvatten. Ik bleef positief en dacht eerder: dit is gewoon pech, ik kan de situatie niet veranderen, dus gaan we er geen energie in steken. Mensen spreken bij kanker vaak in termen van strijden. Ik vind dat je de ziekte net moet leren aanvaarden. Omarm de situatie. Deze visie werd me aangereikt door meditatie. Veel mensen doen aan fysieke training, te weinig zijn bezig met het trainen van de geest. Dat is nochtans cruciaal.”

Wat heeft meditatie je juist geleerd?

“Het besef dat emoties vluchtig zijn. Met meditatie train je de geest om getuige te zijn van je gedachten in plaats van erin verwikkeld te raken. Als je stress ervaart, is het belangrijk daar niet in mee te gaan. Met meditatie leer je om de afstand te bewaren tot die gedachten en gevoelens. Je neemt een toeschouwersrol aan. Ik heb meditatie enkele jaren geleden ontdekt aan de hand van een app: Headspace. Door een liefdesbreuk werd ik opgeslorpt door emoties. De breuk voelde aan als rouw. Ik begon veel te drinken, wat niet hielp, en wist niet meer wat aan te vangen. Meditatie heeft me veranderd. Door dagelijks te oefenen leer je met je onzekerheden en stress omgaan. Het is op veel vlakken inzetbaar, zowel op je werk als in je persoonlijke leven. Je wordt immuun voor de mening van anderen. Ook dat is erg belangrijk. We doen zo veel in functie van wat anderen over ons zouden denken. Als je dat kunt loslaten, leer je je intuïtie beter te volgen. Eenmaal je de stap naar meditatie zet, gaat er een nieuwe wereld open. Er is niets zweverigs aan.”

Wat doe je juist?

“Heel eenvoudig: ik zoek een rustig plekje in huis, zet me neer op een stoel, sluit mijn ogen en tel mijn ademhaling. Meer is niet. Als mijn gedachten afdwalen, dan denk ik: dit is niet erg, maar als een veertje zweef je nu terug en gaan we dat tellen weer aanraken. Tijdens het mediteren besef je pas hoe snel dat je gedachten een loopje met je nemen.”

Staan de weekends in het teken van rust?

“Ik probeer werk in het weekend te vermijden. Dat is soms echt overbodig. In mijn vorige banen gebeurde het vaak dat er onnodig veel weekenduren worden gewerkt, om toch maar een bepaalde zinloze deadline te halen. Hard werken mag, weekendwerk ook, maar enkel wanneer het echt nodig is.

“Sofie Joan en ik gaan graag naar de wellness en naar de kust. Mijn ouders hebben al sinds mijn kinderjaren een zomerverblijf aan zee. Als student sprak me dat totaal niet aan, nu wel. Ik kan uren op het strand naast de branding wandelen. Daar word ik bijzonder kalm van. We hebben kleine rituelen aan zee. Zo gaan we steeds naar dezelfde bakker, Atelier Lucas, en hoewel we thuis overwegend vegetarisch eten, zondigen we aan zee met een goede sole à la meunière. We gunnen het onszelf. De wereld is niet zwart-wit, maar grijs. Ik houd van die grijswaarden.”

Je bent nochtans uitgesproken activistisch.

“Ik geloof echt dat onze planeet naar de vaantjes gaat. Als we niet handelen, zijn de gevolgen desastreus. Denk maar aan de droogte in het zuiden die een gigantische vluchtelingenstroom op gang zal brengen. Vandaar dat ik een steentje wil bijdragen. De twee meest impactvolle én haalbare maatregelen tegen de klimaatopwarming zijn: plantaardig eten en voedselverspilling tegengaan. Dat is het laaghangend fruit. 1,6 miljard ton voedsel wordt per jaar wereldwijd verspild, overigens goed voor 8 procent van alle broeikasgassen en een waarde van 1.000 miljard euro. De helft van de verspilling gebeurt bij de mensen thuis en in de winkels, de andere helft bij de productie- en verwerkingsindustrie. Als iedereen zelfs maar op een kleine schaal socio-ecologisch ingesteld zou zijn, zouden wij in een andere wereld wakker worden.”