Investeren in luxe. Wat brengt dat op?

Luxury Style
zeg niet shoppen maar investeren

Volgens een studie van The New York Times zijn handtassen van Hermès de beste investering, beter dan goud of cryptomunten. Ook luxehorloges zijn alsmaar vaker investeringsaankopen. “Merken met een lange geschiedenis stralen standvastigheid uit.”

De studie van The New York Times had het niet zomaar over eender welke handtas van Hermès, maar over de modellen Birkin en ­Kelly. De waarde van die tassen stijgt gestaag, vooral ook omdat de vraag groter is dan het aanbod. Door die schaarste ontstaat een ­parallelle markt. Pas aangekochte tassen ­worden meteen met een meerprijs verkocht aan ongeduldige klanten die hun beurt op de wachtlijst niet willen afwachten.

Een alternatief is de aankoop van een pre-loved exemplaar, een hip eufemisme voor tweedehands, via luxe-platformen die de echtheid van elk stuk controleren. Zo is er het Belgische Labellov, dat platform voor pre-loved tassen en andere items van high-endmerken ontstond elf jaar geleden en trekt ondertussen een ­internationaal publiek aan. Naast de online webshop heeft het bedrijf drie fysieke ­boetieks: in Antwerpen, Brussel en Knokke.

“De belangrijkste reden om een mooie tas te ­kopen, is voor mij nog altijd het plezier dat je ­eraan beleeft”, zegt Birgit De Jager, de oprichter en mede-eigenaar van Labellov. “Puur financieel bekeken, zijn vooral de it-bags van de grote ­merken waardevast, zoals de Lady Dior en de 2.55 van Chanel, de Brillant van Delvaux en ­uiteraard de Birkin en de Kelly van Hermès. Tijdloze modellen worden het meest gevraagd. Limited editions doen het iets minder goed, ­tenzij het gaat over de speciale edities van de Birkin of de Kelly. Ooit verkochten we een Himalaya Birkin van Hermès: in de boetiek kostte die oorspronkelijk 35.000 euro, een klant uit Hongkong had er op ons online platform 180.000 euro voor over. De mooiste en duurste stukken worden vooral aan het buitenland verkocht, dat komt ­omdat wij minder duur zijn dan de luxevintagezaken in Londen, Parijs of New York. Delvaux-­tassen verkopen we goed in ons land, mede doordat het aanbod zo groot is. Een van de redenen waarom handtassen waardevast zijn, heeft te maken met het feit dat de merken ze nooit afprijzen. Die politiek loont. Tassen van merken die zelf een outlet hebben of die geregeld afprijzingen doen, verliezen een groot deel van hun waarde op de tweedehandsmarkt. Schoenen en kleren van dure merken devalueren ook snel, tenzij het om een jasje van Chanel gaat.”

Foute cadeaus

“In elf jaar is ons cliënteel veranderd. Was er in het begin een zekere drempelvrees of schaamte om tweedehandse zaken te verkopen, dan is dat ongemakkelijke gevoel nu voorbij. We hebben klanten die hier veel om te verkopen en soms ­kopen zelf iets kopen. De reden waarom ze ­verkopen, is divers: van dames die na een echtscheiding de cadeaus van hun ex van de hand doen, over erfenissen, geschenken die ­escortes ­ontvangen en meteen weer verzilveren, tot ­vrouwen in geldnood of klanten die gewoon veel kopen en plaats willen maken voor iets nieuws. De beste periode om een kijkje te nemen in onze boetieks of op onze webshop, is alleszins januari: brengen velen hun ‘foute cadeaus’ binnen. In de kopers is er een grote variatie: van jonge mensen die sparen voor een kleinere handtas van een mooi merk tot vrouwen met een budget die puur uit principe voor vintage gaan. Tweedehands zit sowieso in de lift: volgens ­internationale studies wordt de tweedehandsmarkt steeds groter en zal ze in de toekomst de gewone retail naar de kroon steken.”

Heritage horloges

In de wereld van de luxehorloges zien we ­hetzelfde fenomeen. Voor sommige merken en modellen zijn er wachtlijsten. Die horloges worden soms om speculatieve redenen aangekocht, om ze met een forse meerprijs weer te verkopen. Die trend juichen noch de merken noch de ­verdelers toe. Tegelijk is die waardevastheid ook een belangrijk argument voor de koper. Het is altijd fijn te weten dat je mooie Reverso van Jaeger-LeCoultre of je tijdloze ­Patek Philippe een duurzaam stuk is dat zijn waarde behoudt. De publiciteitscampagne van dat laatste merk speelt daarop in met zijn bekende slogan: “Je bezit geen Patek Philippe. Je draagt er alleen zorg voor, voor de volgende generatie.”

“Onze horlogeklanten kopen vaak met een ­langetermijnvisie”, zegt Arnaud Wittmann ­van Maison De Greef in Brussel. “Grote klas­siekers doen het goed, zoals Patek Philippe, ­Jaeger-LeCoultre, Rolex, Tudor, Zenith, ­Audemars Piguet of Cartier. Waardevastheid heeft met veel factoren te maken: het imago
van een merk, de knowhow erachter, soms ook het familiale karakter van een bedrijf, dat vertrouwen wekt wegens zijn standvastigheid, en uiteraard spelen ook de vraag en het aanbod mee. Wegens het intensieve, artisanale karakter van bepaalde mechanische horloges is de ­productiecapaciteit beperkt, wat speculatie in de hand werkt. Tijdens de pandemie boomde de speculatieve markt van tophorloges: uurwerken die bij de ­juwelier 30.000 euro kostten, werden op de tweedehandsmarkt tegen een veelvoud van dat bedrag verkocht. Die prijzen zijn nu ­grotendeels genormaliseerd, al blijven de ­wachtlijsten voor ­bepaalde merken en modellen wel. Als je weet dat Patek Philippe maar 60.000 stuks per jaar produceert, is het logisch dat de vraag het aanbod overstijgt. Van sommige modellen krijgen we slechts één exemplaar per jaar binnen, wat maakt dat onze klanten geduld moeten oefenen. Om de speculatieve aankopen te counteren, proberen we de klanten in de ­mate van het mogelijke te screenen, zodat de speciale modellen hun weg vinden naar de ­echte lief­hebber.”

“Een horloge of een juweel koop je omdat je het mooi vindt en je het graag wilt”, zegt Maarten Slaets, vierde generatie van de bekende juwelenzaak in Antwerpen. “Wij zullen nooit klanten aanraden een horloge of een juweel als inves­tering te kopen. We hebben geen glazen bol: ­bepaalde merken of modellen die nu heel gewild zijn, kunnen vroeg of laat misschien minder goed in de markt liggen. Wel zien we dat horloges met een lange geschiedenis het goed blijven doen, zoals Omega, Breguet en Rolex. Het is de combinatie van historiek, esthetiek en techniek die een klant doet kiezen voor een bepaalde horloge. Wij specialiseren ons in mechanische horloges, daarachter gaat heel wat knowhow schuil. Er was een tijd dat de horlogeliefhebber vooral gefocust was op modellen met complicaties, nu ligt de nadruk meer op mechanische modellen die iets eenvoudiger zijn qua techniek maar die oerdegelijk zijn. Hoewel ‘technische’ horloges ­overwegend een mannenzaak blijven, zien we stilaan een verhoogde interesse voor het meer technische dameshorloge.”

Topstukken voor ­verzamelaars

Naast de ‘gewone’ horlogeliefhebber, die ­geduldig wacht of spaart voor zijn favoriete stuk, zijn er ook echte verzamelaars die op zoek gaan naar heel zeldzame exemplaren. Die topstukken vind je op gespecialiseerde luxeplatforms zoals het Britse A Collected Man dat heel wat uurwerken met een prijs van zes cijfers aanbiedt. Ook op veilingen halen zeldzame horloges hoge prijzen. Christie’s veilt op 26 november in Hongkong een grote collectie uitzonderlijke horloges, de OAK Collection, van een Europese verzamelaar. Die collectie werd in 2022 tentoongesteld in het Londense Design Museum en ze omvat zowel eigentijdse, bijzondere horloges als vintagestukken. Zo is er een Patek Philippe uit 1950 en een ­Audemars Piguet in 18 karaat goud met een eeuwig­durende kalender, schrikkeljaar- en maanfase-­aanduiding, waarvan er maar negen exemplaren gemaakt zijn. Geschatte prijs: ­tussen 6,5 en 13 miljoen Hongkongse dollar (800.000 à 1.600.000 euro).

Ook in het aanbod: unieke horloges van kleine, ­onafhankelijke horlogemakers zoals Akrivia en Voutilainen. Dat zijn onbekenden bij het grote publiek maar hoog aangeschreven namen bij de kenners. Akrivia is het onafhankelijke label van Rexhep Rexhepi, een man met Kosovaarse roots, die samen met zijn ouders als kind naar Zwitserland verhuisde en er op zijn vijftiende als leerjongen bij Patek Philippe aan de slag ging. In 2012, op z’n vijfentwintigste, startte hij zijn eigen horlogemerk dat vooral gespecialiseerd is in tourbillon-complicaties. Voutilainen is het merk van de Finse horlogemaker Kari Voutilainen. Als jonge kerel volgde hij in Zwitserland de gerenommeerde Wostep-opleiding (Wostep staat voor Watchmakers of Switzerland Training and Educational Program) en richtte hij er vervolgens in 2002 zijn merk op.

Vintage recht van de bron

Omdat vintagestukken zo geliefd zijn, bouwen de luxemerken stilaan zelf een aanbod uit.
Een mooi voorbeeld is de Collectibles-capsule­collectie van Jaeger-LeCoultre, die ­uitgebracht is naar aanleiding van de 190ste verjaardag van het merk. De collectie omvat iconische stukken uit de periode 1925-1974. Ze zijn helemaal op punt gezet in het eigen atelier. Waar het kan, met de originele reserve-onderdelen; waar niet, worden met de oude mallen nieuwe onder­delen gemaakt. Aan het kader en de wijzerplaat wordt zo weinig mogelijk geraakt, om het ­oorspronkelijke karakter van de horloges te ­bewaren. Daarom vertrekt het merk van horloges die nog in originele staat zijn. De gelukkige koper ontvangt bij zijn aankoop een exemplaar van het koffietafelboek The Collectibles, dat een overzicht biedt van de emblematische ­modellen van het merk uit de twintigste eeuw. Je koopt een stuk horlogegeschiedenis, wat niet alleen een investment piece is maar ook een ­gedroomd conversation piece.