June Van Thillo heeft het zelfvertrouwen van Pippi Langkous. “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan”, lijkt haar levensmotto. June is de dochter van mediamagnaat Christian Van Thillo en interieurarchitect Nathalie Van Reeth. Ze is amper 25 jaar. Na haar studie startte ze meteen haar eigen bedrijf: The TwentyFour Six, haar eigen conceptstore en online magazine in één.
June Van Thillo (25)
Oprichter van The TwentyFour Six, een online-lifestyleplatform.
Behaalde een master journalistiek aan Columbia University in New York
Liep stage bij Numéro in Parijs
De naam The TwentyFour Six is geïnspireerd op haar verjaardag (24 december), en haar naam ‘June’, de zesde maand.
Haar moeder nam haar als kind mee naar kunstbeurzen en van haar vader leerde ze de kneepjes van het mediavak. “In het weekend las papa de kranten en plakte post-its op dingen die beter konden. Ik deed hetzelfde met mijn Donald Duck-magazine. “Op haar platform interviewt ze mensen die haar inspireren. Samen met hen creëert ze een object dat ze telkens in beperkte oplage verkoopt. Voor haar eerste samenwerking strikte ze meteen een klepper, Axel Vervoordt. “Ik ken hem al mijn hele leven. Zijn eerste reactie was dat hij geen gevoel had bij websites. En dat is net wat ik wil veranderen: The TwentyFour Six moet een platform zijn dat iets met je doet en je onderdompelt in het universum van een persoon. Vandaag zitten mensen bijna altijd op hun scherm te kijken, dus daar moet je ze kunnen vangen.”
Een pendant met Axel
“Elke lancering verkoopt tot hiertoe goed”, vertelt June. “We houden de aantallen bewust klein, want het moet exclusief voelen. Ik interview mensen, duik mee in hun verhaal en we denken samen na over wat we kunnen maken. Axel en ik wilden bijvoorbeeld bewust iets kleins maken, want hij creëert zelf altijd grote objecten en meubelen. Axel raapt vaak dingen op tijdens zijn vele wandelingen, een tak of een steen die hem inspireert. Uiteindelijk hebben we van één bepaalde steen een mal gegoten en we hebben er 25 pendants van gemaakt, heel puur in brons.”
‘Na Parijs, Rotterdam en New York, had ik even genoeg van de stad’
Sinds die eerste samenwerking creëerde June verhalen met mensen uit alle sectoren, van kunstenaar Eric Croes tot de Amerikaanse actrice Kelly Rutherford en de sterrenchef Flynn McGarry uit New York. “Het was altijd mijn bedoeling een internationale community te bereiken. Ik zie het groots. Ik ben net een maand in New York geweest voor de lancering van de lepel met Flynn, maar ook om contacten te leggen voor nieuwe samenwerkingen. Ik heb daarnaast ook zoveel mogelijk posters van The TwentyFour Six geplakt in de stad.”
Oase in het groen
Thuiskomen doet ze in de natuur niet ver van Antwerpen in een cottage in de tuin van haar ouders. Wat brengt een jonge twintiger naar het platteland? “Ik heb de afgelopen jaren veel gereisd en in het buitenland gewoond. Na Parijs, Rotterdam en New York, had ik even genoeg van de stad. Als kind spendeerde ik hier de weekends met mijn ouders. En hoewel ik mezelf over een tijdje wel weer naar Antwerpen zie verhuizen, kan ik enorm genieten van het groen. Deze plek geeft me rust. Ik start mijn dag met een rondje lopen in het bos. Ik hou van ontbijten, dus ik neem ‘s ochtends mijn tijd om een yoghurt met fruit te maken met matcha erbij. Die drink ik uit mondgeblazen glazen die ik ontwierp voor Wiels in Brussel. Ik heb een zwak voor stijlvol tableware. Ik kook graag met goede pannen en mooie kommen.”
Kopen voor later
“Ik heb dit huisje net opgefrist samen met mijn moeder. De vloeren zijn getint, de badkamer hebben we volledig in malachietgroen gepleisterd en de keuken hebben we aubergine geschilderd, als een gezellig donker coconnetje. Ik hou van donker hout en organische vormen. Mijn werkruimte is volledig bestoft in raffia. Dat geeft warmte, maar houdt het ook modern. Een interieur moet leefbaar zijn. Zo denk ik ook over mijn kleren: het mag tof en uniek zijn, maar het moet wel aangenaam zijn om te dragen. Ik vind het belangrijk om te investeren in stuks die veelzijdig zijn. Als je goed kiest, kan je tafel door je leven heen met je meereizen. Voor kleding heb ik dezelfde filosofie. Ik koop met het idee om lang te dragen. Ik ben geen impulsieve shopper.”
Verzamelaar
“Mijn meest bijzondere stuks vind ik tijdens reizen. Dat gaat van mijn uitgebreide schelpencollectie tot sieraden die ik op marktjes of bij lokale juweliers vind. Zo kocht ik in Brazilië een heel speciale armband die over je hand loopt. Ik draag heel veel juwelen, verder is mijn kledingstijl best eenvoudig, en make-up draag ik amper. Ik heb veel kleren van Julie Kegels, ze heeft de juiste balans gevonden tussen elegant en speels. Daarnaast koop ik ook veel vintage, oude Margiela’s van tien of twintig jaar geleden zijn mijn favorieten.
“In Antwerpen vind ik het meeste bij Rosier 41, in Brussel koop ik bij Heterodoxa. In New York zijn mijn go-to’s Beacon’s Closet en Tokio7 in de East Village. Heel Orchard Street in de Lower East Side is trouwens gevuld met leuke vintage winkeltjes. Ik zoek niet doelbewust naar designerstuks, maar ik let tijdens het winkelen vooral op goede coupes, en die blijken dan vaak van designers te zijn.”
Aziatische kunst
Mijn moeder is een groot kunstverzamelaar. Ze heeft me altijd wel geïnspireerd om kunst te ontdekken. In mijn kamer hangt een klein werk van Eric Croes. Voor mijn verjaardag kreeg ik een mobiel van de overleden Antwerpse kunstenaar Daan Gielis, en hier hangt ook een groter werk van Otis Jones. Het is een kunstwerk van mijn ouders dat hier prachtig tot zijn recht komt. Mijn kunstsmaak is vrij klassiek, en ik hou enorm van de Japanse en Koreaanse stijl.”
Persoonlijke Pinterest
“Ik maak foto’s van alles wat me inspireert: omlijstingen, deurklinken of een mooi afgewerkt hoekje van een muur. Ik gebruik mijn smartphone-fotoalbum als mijn persoonlijke Pinterest. De pendant die ik creëerde met Kelly Rutherford en Anthony Giovanni is gebaseerd op een mooie deurknop. Ik heb ook een lijstje met items die ik graag zelf zou maken. Haakjes, lampenkappen, onderleggers: het lijstje is eindeloos. Ik ben momenteel bezig aan een lamp met een Japans bedrijf dat al tien generaties chochinlampen (van rijstpapier, nvdr) maakt. Het zijn die traditionele crafts die zo’n stuk zo bijzonder maken. Ik krijg de meeste inspiratie op reis, en die ideeën bottle ik in The TwentyFour Six.”
Meer succesverhalen
