‘Zorgplichtwet zorgt voor eerlijke productieketens’

Het is een goede zaak dat de zorgplichtwetgeving haar mars door de instellingen bijna voltooid heeft. De wetgeving is nodig om de transitie naar een circulaire economie met een nuluitstoot te realiseren.

Onder het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie bereikten de lidstaten vrijdag alsnog een akkoord over een compromis.

De zorgplichtwetgeving houdt in dat bedrijven zelf moeten controleren of de toeleveranciers in hun productieketen de basale milieu- en sociale criteria respecteren, zelfs al is zo’n toeleverancier gevestigd aan de andere kant van de wereld. Dat moet garanderen dat hun producten tot stand komen zonder kinderarbeid en andere mensonterende arbeidsomstandigheden en zonder ergens in een ver land het milieu te vervuilen.

Het bereik van de wetgeving werd wel afgezwakt. Ze zal vanaf 2027 enkel van toepassing zijn op grote bedrijven met meer dan 450 miljoen euro omzet en meer dan duizend werknemers. Slechts een paar dozijn Belgische bedrijven zullen daar meteen al onder vallen. Dergelijke grote bedrijven hebben de mensen, de kennis en de ervaring om hun processen gelijk te schakelen met nieuwe wetgeving. Al zullen die bedrijven natuurlijk kleinere toeleveranciers op de nieuwe regels aanspreken.

Over de marsrichting is weinig discussie, wel over hoe snel het moet gaan en over de mate waarin de EU voorop moet lopen. De overheden zouden bedrijven kunnen helpen door de administratieve processen en vergunningen zo efficiënt mogelijk te maken. Heel wat kleine en grote bedrijven zijn vragende partij voor een duurzame economie, en Trends steunt die inspirerende pioniers voor het derde jaar op rij met de organisatie van zijn duurzaamheidsprijzen Trends Impact Awards.