‘Zonder een sterke referentieaandeelhouder als Beauduin was Barco misschien al lang een overnameprooi’

We zijn in Vlaanderen misschien niet goed in het kweken van een Apple of een Google, maar we zijn wel goed in het kweken van zeer talentvolle ondernemers.

Beste Matthias Diependaele, beste Melissa Depraetere, beste Sammy Madhi, mag ik even uw aandacht, alstublieft? Er zijn wellicht honderden prioriteiten en nog meer moeilijke dilemma’s die jullie als onderhandelaars met elkaar moeten verzoenen. Maar er is een nieuwe, wervende visie en een sterker beleid nodig. Het Vlaamse bedrijfsleven, het fundament van onze economie, moet versterkt en beter verankerd worden. Het is misschien verleidelijk om het niet per se nog moeilijker te maken aan de onderhandelingstafel. Maar de problemen pas oplossen wanneer ze zich stellen, kan een te hoge prijs hebben. Dat hebben we al te veel mogen ervaren, kijk maar naar het stikstofdossier.

Op dit moment doet Vlaanderen het nog goed. De arbeidsmarkt, de groei van het bruto binnenlands product, de investeringen, enzovoort. De meeste macro-economische indicatoren zijn robuust en positief. Maar als we ons daarop blindstaren, dan dreigt het lot van de te optimistische statisticus die verdrinkt in een rivier met een gemiddelde diepte van 10 centimeter. Er zijn genoeg alarmsignalen. De Vlaamse industrie draait door een slabakkende vraag en te hoge energieprijzen op een veel te laag pitje, Vlaanderen verliest grote investeringen aan Noord-Frankrijk en de faillissementen in de horeca en de modesector geven aan dat ook veel consumenten het lastig hebben.

Er is een Vlaams beleid nodig om nieuwe kampioenen te krijgen, die ook echt crisisbestendig zijn. Neem Barco. De jongste resultaten waren niet goed, de producent van cinemaprojectoren en andere beeldvormingstechnologie moet de internationale conjunctuur ondergaan en trappelt al tien jaar ter plaatse. Het heeft een nieuw succesproduct nodig, dat zo goed is dat hun klanten het ook in economisch moeilijke tijden willen hebben. Het beste voorbeeld is de iPhone van Apple. Die werd net voor de financiële crisis van 2008 gelanceerd en groeide ondanks zware concurrentie en vijftien turbulente economische jaren uit tot een business van 200 miljard dollar. Barco, en andere Vlaamse bedrijven die op de zakelijke markt mikken, hebben wel een totaal andere business dan Apple.

Er is geen enkel economisch beleid mogelijk waar Vlaanderen met zekerheid een nieuw Apple of Google kan creëren, maar er is zeker nog ruimte voor verbetering. De rechtsonzekerheid bij vergunningen en investeringen had nooit zo ver mogen komen en is een blaam voor de toekomstige Vlaamse coalitiepartners. N-VA en cd&v zitten al twintig jaar onafgebroken in de Vlaamse regering, Vooruit draaide ook enkele legislaturen mee.

De volgende Vlaamse regering kan die fouten rechtzetten. Ze kan het Vlaamse bedrijfsleven ook nog op een andere manier meer crisisbestendig maken door onze bedrijven beter te verankeren. De overheid heeft een veel te wisselvallig palmares als aandeelhouder. Dat tonen de beurskoersen van bpost en Proximus. Dit is dus geen pleidooi om het Vlaamse overheidsvehikel PMV voor alles en nog wat in te zetten. PMV is broodnodig en kan zijn rol spelen als een ondersteunende investeerder. Zeker als het niet gedwongen wordt om jaarlijks koste wat het kost een hoog rendement te halen en regelmatig participaties moet verkopen, zoals een klassiek private-equityfonds. Het zijn onze ondernemers die het zullen moeten doen en daar is er veel reden tot optimisme.

We zijn in Vlaanderen misschien niet goed in het kweken van een Apple of een Google, maar we zijn wel goed in het kweken van zeer talentvolle ondernemers: Marc Coucke (Alychlo), Jonas Dhaenens (team.blue), Conny Vandendriessche (House of HR), Charles Beauduin (Barco), enzovoort. Zonder een sterke referentieaandeelhouder als Beauduin was Barco misschien al lang een overnameprooi geworden of was het bedrijf onder druk van een kortzichtige internationale investeerder op een onbesuisde manier in stukken gekapt.