Zo win je de Amerikaanse verkiezingen

Beste vrienden Democraten,

Geen mooi resultaat. Geen verdere commentaar nodig. Jullie weten wat jullie vijand allemaal durft. Ik kies opzettelijk het woord ‘vijand’, want de Republikeinse partij is geen opponent, maar een vijand. U weet dat, want onze nieuwe heilige, de heer Donald Trump, heeft het zelf gezegd: de vijand zit onder ons. Politiek zien als een gevecht tussen twee vijanden is het centrale concept van de vaak geciteerde Carl Schmitt. Vreemd genoeg wordt zelden vermeld dat die Carl Schmitt de nazi-ideoloog was. Dat wordt nu zelfs heel relevant, want beide kandidaten noemden elkaar een nazi. Of was het fascist?

Ik wil jullie helpen en geef vier adviezen. Jullie kunnen er uiteraard andere bedenken en toepassen, zoals: laten we rustig onze meningsverschillen uitpraten. Laten we vertrekken van respect. Laten we verbondenheid centraal stellen en de nadruk leggen op open dialoog. Sorry, ik was even vergeten dat uw politiek die fase al lang voorbij is en nu in naziterritorium zit.

Advies 1. Aan vleien is er geen grens. Al uw kiezers zijn uw vrienden, zij zijn in staat onafhankelijk te begrijpen dat u van hen houdt. U – en helaas u alleen – kunt hen helpen. Of het nu gaat om havermelk drinkende vrouwen, modderworstelaars, poëten, zwarten, wapenhandelaars, drugdealers, bruinen, witten, Tesla-rijders, gelen, groenen: het zijn fantàstische mensen. U houdt uiteraard van alle vrouwen, alle mannen, alle jongeren en alle oudjes. Toch even opletten dat u niet te veel houdt van transgenders. Ik zou die niet vernoemen.

Advies 2. Aan liegen is er geen grens. Laat u niet verontrusten door de feiten, tenzij die toevallig in uw kraam passen. Laat de intellectuelen, de professoren, de onderzoeksjournalisten maar leuteren, u vertelt wat uw volgelingen graag horen. Vergeet niet: het stadium dat u aan een publiek vertelt wat het nodig heeft, is al heel lang voorbij. Vertel het publiek wat het graag hoort. En sinds het eerste boek van de heer Yuval Noah Harari (heel zwaar over het paard getild) weten we dat onze luisteraars verhaaltjes willen. Niets meer. Past het in uw kraam dat de marsmannetjes geland zijn in Florida, dat de paus levende konijnen eet, dat Lance Armstrong altijd dopingvrij heeft gereden, geen probleem. Zeg het, blijf het zeggen, herhaal het desnoods vijftig keer, en als men u vervelende vragen stelt, reageer dan met: ik zal u eens een vraag stellen, zoals: twijfelt u aan God? Twijfelt u aan de goede wil van het volk? En dan laat u merken: met welk recht stelt u mij dan vragen? Er zit immers meer wijsheid en inzicht bij de kiezers dan in de dwaze hersenkronkels van al die intellectuelen.

Advies 3. Aan twijfel zaaien is er geen grens. Zaai twijfel. Dat doet u in vraagvorm. Waarom zou D. Trump geheime kelders bouwen vlak bij het Witte Huis? Hij heeft steeds meer een voorliefde voor jongetjes, of vergis ik mij? Ik hoor zoveel! Zou dat kunnen? Men geloofde dat toch ook niet van die Belgische bisschop? Vragen stellen over die kelders is heel goed. Waartoe dienen die openingen? Zie ik daar vlekken? Zijn dat sporen van kettingen? Samenzweringstheorieën doen het altijd. Wat houdt de regering-Trump verborgen? Waarom krijgen we het nieuwe rapport over ufo’s niet te lezen, of over het wrak van het schip van de Pelgrim Fathers? Waarom is er een perkament verdwenen uit de archieven?

Advies 4. Vraag aan uw vrienden economen uit Harvard of Yale (waarom zou u anders 98 procent van hun giften ontvangen?) of ze voor u drie inflatiepakketten willen klaarstomen. Kies vooral producten waarop zeker Trump-tarieven zullen komen. Wacht enkele maanden, want ook Harvard-economen vergissen zich wel eens. Toon dan de korf die het meest gestegen is. Noem die de Trump-korf. Schakel dan over naar advies 2. Bijkomende tip: lees het boek How to Lie with Statistics van Darrell Huff. Uitermate inspirerend.

De auteur is emeritus professor management aan Vlerick Business School. www.marcbuelens.com