‘Werk slimmer, en vooral harder’

Ik krijg weer eens reclame voor een nieuw boek. Ik mag zelfs een recensie-exemplaar aanvragen. Iets over slim werken, en vooral niet te hard. Het is slim van mij om dat boek niet te lezen en te recenseren. Want, zeker nu ik gepensioneerd ben, heb ik eindeloos tijd te kort. Ik heb zelfs geen baas meer, dat is jammer, want ik koester nog altijd de leukste definitie van een chef: hij/zij die je beschermt tegen de zotte gedachtekronkels van wie helemaal aan de top staat. Stel je voor, je bent een Amerikaanse ambtenaar, medisch hooggeschoold, een expert in volksgezondheid en je bereidt de volgende epidemie voor. Niemand twijfelt eraan dat die er komt. Je bestudeert wat men bij de vorige epidemie in diverse landen fout heeft gedaan, je hebt immers ooit een seminar gevolgd over ‘de lerende organisatie’. The case Belgium. Interessant, want daar hebben ze enkele dingen uitstekend gedaan, maar sommige zaken liepen helemaal fout, zoals beschimmelde mondmaskers. Heel leerzaam. Dan krijg je plots Robert Kennedy als grote baas. Wat heeft die allemaal geleerd uit meer dan een miljoen doden in de Verenigde Staten? Een beetje de verkeerde dingen blijkbaar. Hoe heet dat nu ook weer? Juist, catastrofale leerprocessen. Vraag het maar aan Groen, die zijn daar al meer dan tien jaar in gespecialiseerd.

Ik dwaal af, en dat is al een eerste advies dat ik kan toepassen op mijn werk. Blijf gefocust, dwaal niet af. Oei, ik lees net een artikel waarin staat dat we allemaal ons brein uitputten. We moeten het meer laten ronddwalen, bijvoorbeeld door te wandelen, te tuinieren, poëzie te lezen. Ik heb al een tweede advies niet gek worden van al die tegenstrijdige adviezen. Geniet meer! Maar hoe kun je genieten als je niet eerst keiharde inspanningen hebt geleverd? Kijk naar wie lang leeft. Zij leven relax, drinken een glaasje wijn, praten wat met elkaar en gebruiken olijfolie. Oei, welke bizarre reclame krijg ik nu voorgeschoteld, tussen twee YouTube-filmpjes door? Elk glas alcohol is er eentje te veel? Moet ik dat wel geloven? Les drie: drink niet te veel alcohol, die prestigieuze organisatie mocht eens gelijk hebben. Minder (of niet) drinken is zoals een verzekering. Je weet maar nooit. Stel je voor dat al die gezellige pintjes, dat kwaliteitsvol glas wijn (het leven is te kort voor slechte wijn, les vier) de weg plaveien naar kanker, dan maak ik het maar gezelliger met een sapje. Oh neen, ik lees nu dat als je lang wilt leven, je vooral hard moet werken. Zou columns schrijven ook onder ‘hard werken’ vallen? Ik zou zeggen: probeer het eens. Maar gelukkig baart oefening ook hier kunst. 10.000 uur oefenen, volgens niet-bewezen stellingen, maar het stond wel in een populair boekje.

Werk slimmer, niet harder, zegt dat nieuwe revolutionaire boek. Ik word er melancholisch van, want dat is net wat Peter Drucker in 1955 ook al stelde. Of was het al in 3000 voor Christus, door een Chinese wijsgeer? Zinloze vraag, tijdverlies. Les vijf: wentel je niet in nostalgie. Les zes: stel geen vragen waarvan je het antwoord niet echt wil horen. Zoals: kan ik niet efficiënter leven en veel tijd besparen? Moet ik niet leren de goede dingen doen, eerder dan perfectionistisch de verkeerde? Peter Drucker, kom terug, verrijs en geef advies aan ons allen. Dan moeten we dat soort dwaze boeken niet lezen.

Les zeven: de wereld wil bedrogen worden. Dat wisten de Romeinen ook al, maar in het Latijn klinkt dat hoogstaander. Wie links stemt, wordt niet bedrogen, tenzij je zwart bent of hispanic, dan wacht je al dertig jaar op tastbare verbetering. Wie nu rechts stemt, is misleid, bedrogen door mooipraters. Dat staat niet in het boek dat ik kan aanvragen. Wat staat daar wel in? Goed begrepen, proficiat! Werk niet harder, maar slimmer. Ik zou mijn bespreking als volgt beginnen: de auteur zou beter wat harder werken aan haar boek en trachten origineel uit de hoek te komen.