‘Wat een troost te beseffen dat een jonge vrouw als Taylor Swift wél de wereld verbindt’

Niet de afstompende verkiezingsstrijd tussen twee verbeten grijsaards was de afgelopen weken Amerika’s belangrijkste culturele exportproduct, maar een superprofessionele, supervriendelijke en genereuze 34-jarige zangeres.

Mijn kleindochter heeft Taylor Swift in levende lijve gezien. Tienduizenden Swifties reisden samen met haar – sommigen vanuit de VS of Australië – naar Amsterdam om hun droom waar te maken. Dichter bij een religieuze ervaring kan je volgens mij niet komen. Ik moet wel opletten, want toen John Lennon in een interview stelde dat The Beatles populairder waren dan Jezus, was dat voldoende om Beatles-platen te verbranden en de beste groep aller tijden in de ban van de christelijke gemeenschap te slaan. Ik heb mijn idolen nooit in levende lijve gezien, ik gunde mijn kleindochter het aanschouwen van de halfgod, from the bottom of my heart.

Swifties

Taylor Swift is miljardair en onwaarschijnlijk succesvol, iets wat Amerikanen ten zeerste appreciëren. Ze brengt een boodschap van verbinding, liefde, verdraagzaamheid. Wat de jeugd niet vindt bij de stokoude presidentskandidaten, leden van het Congres en diverse experts op televisie, vindt ze bij Taylor.

En onderschat de Swifties niet. Ik denk dat de Republikeinen slechts één persoon vrezen. Mocht zij zoals bij vorige gelegenheden nu expliciet haar steun uitspreken voor de Democraten, kan het tij nog keren. Toen er ‘deep nudes’ van de dame gepubliceerd werden, zorgden haar aanhangers ervoor dat nieuwe zoekopdrachten verdronken in reclame voor de nieuwste hits van de zangeres.

De Beatles werden populair in de VS na de moord op John F. Kennedy. Zij namen de fakkel over van het optimisme, de verbondenheid, de toekomst. Taylor Swift zorgt nu wereldwijd voor boodschappen van verbinding. Iedereen krijgt vriendschapsbandjes, ook wie voor de ordehandhaving zorgt. Love, peace and music. Het lijkt wel één grote liefdevolle party, liefst zonder alcohol. Het is alsof de klok teruggedraaid wordt tot in 1967.

Maar niet alleen in San Francisco draagt men nu Taylor Swift-bloemen in het haar. Niet de afstompende verkiezingsstrijd tussen twee verbeten grijsaards was de afgelopen weken Amerika’s belangrijkste culturele exportproduct, maar een superprofessionele, supervriendelijke en genereuze 34-jarige zangeres. Plots begint men wereldwijd American football serieus te nemen, wat wil je als Taylors lief speelt bij de Kansas City Chiefs?

Lees verder onder de foto

Ondertussen is de Amerikaans politiek ontaard in kooivechten. De politieke tegenstander is een vijand geworden. De dominante politieke filosofie komt van de nazi-ideoloog Carl Schmitt, die politiek niet zag als de kunst van het compromis, als de inzet voor het haalbare, maar als een oorlog, een strijd. De vijand moet verpletterd worden. Wij – onze streken hebben een uitgesproken voorkeur voor de Democratische partij – kunnen ons wel vinden in de eindeloze aanvallen op Republikeinen, en staan verbaasd dat die eveneens vinden dat de andere partij autocratisch is, vals, volkomen intolerant, en vooral: een bedreiging voor de democratie en uiteraard voor het ‘ware’ Amerika.

Ode aan kapitalisme

Taylor Swift is de grootst mogelijk denkbare ode aan het Amerikaanse kapitalisme. Zakenbladen beschrijven hoe ze haar financieel imperium uitbreidt, hoe ze sterke deals maakt en overbodige tussenpersonen uitschakelt. Hoe ze haar merk beschermt en haar positionering bewaakt. Niet dat ze overal geliefd is. Haar eerste successen kende ze in Nashville, waar anders? Ik bezocht er enkele maanden geleden de muurschildering met de lokale Hall of Fame. Ze was netjes overschilderd en vervangen door een mannelijke artiest. Dat komt ervan als je met de Democratische partij flirt.

In deze harde, cynische tijden hebben velen de mond vol van verbinding en menselijke warmte. Verder dan hun naaste buren raken ze meestal niet, en dan nog. Dat is nu eenmaal het leven. Ondertussen bereiken de slechteriken wel de andere kant van de wereld. Wat een troost te beseffen dat een jonge vrouw wél de wereld op een schattige, lieve, unieke en superprofessionele wijze verbindt. Als sommigen in de VS Donald Trump heilig verklaren, weet ik echt niet welke woorden ik moet gebruiken voor dit hartverwarmende fenomeen.