‘Tegendraads beleggen met Trump, niet vanzelfsprekend’

Sinds het voor Joe Biden catastrofale tv-debat wordt gewag gemaakt van een nieuwe, maar nu ­populaire Trump trade.

Tijdens de verkiezingsstrijd tussen Donald Trump en Hillary Clinton in 2016 was het gros van de westerse media ervan overtuigd dat een overwinning van Trump ondenkbaar was en dat, mocht het toch gebeuren, de aandelenmarkt zou instorten. Je kunt een boom opzetten over de vraag of je vooraf kon weten dat Trump zou winnen, maar dat is naast de kwestie. De echte vraag voor een belegger was of het inderdaad duidelijk was dat een overwinning van Trump zou leiden tot een instorting van de aandelenmarkt.

Halo- en horn-effect

Behavioral finance heeft ongeveer 170 irrationele denkpatronen geïdentificeerd. Een ervan wordt het ‘halo-effect’ genoemd, zijn spiegelbeeld is het ‘horn-effect’. Het eerste is het systematisch toeschrijven van positieve kwaliteiten aan een persoon. Denk bijvoorbeeld aan Barack Obama, die in de ogen van velen niets verkeerd kan doen of zeggen. Hij kreeg amper een jaar na de aanvang van zijn mandaat de ultieme halo opgezet in de vorm van de Nobelprijs voor de Vrede.

Het horn-effect is het systematisch toeschrijven van negatieve kwaliteiten aan een persoon en dan komt natuurlijk Donald Trump in het vizier. Omdat hij voor velen de baarlijke duivel is, werd een potentiële verkiezingsoverwinning gelijkgesteld aan een daling van de beurs.

Het omgekeerde gebeurde. Toen zijn overwinning duidelijk werd, kreeg de beurs initieel een appelflauwte, om dan als een raket de hoogte in te schieten. Minder emotioneel en meer objectief bekeken stond Trump voor een bedrijfsvriendelijk en soepel monetair en budgettair beleid. Het was dus allerminst vanzelfsprekend dat zijn overwinning zou leiden tot een beursmalaise, wel integendeel. Tijdens zijn eerste presidentiële termijn steeg de Amerikaanse beurs met 68 procent.

‘Trump trade’

Een rationele belegger kon vooraf twee scenario’s uittekenen. In het eerste won Clinton, met weinig impact op de beurs want algemeen verwacht. In het tweede won Trump, onverwacht en met een potentieel positieve impact op de beurs. Ik besloot om Amerikaanse aandelen te kopen in de aanloop naar de verkiezingen, met de redenering ‘Clinton wint, ik verlies wellicht niets. Trump wint, ik win wellicht ook’.

Een voorbeeld van tegendraads beleggen. En dat is niet vanzelfsprekend. Tegendraads beleggen is sociaal uiterst oncomfortabel. Je kunt je niet voorstellen met welke minachting ik te maken kreeg toen ik het argument voor mijn ‘Trump trade‘ probeerde toe te lichten.

Visies

Sinds het voor Joe Biden catastrofale tv-debat wordt gewag gemaakt van een nieuwe, maar nu ­populaire Trump trade. Een overwinning van Trump wordt nu gelijkgeschakeld met een beurs­hausse en met hogere inflatie vanwege budgettaire ontsporingen en ­hogere importtarieven, wat slecht zou zijn voor obligaties. Trump wordt beschouwd als een amokmaker die de internationale spanningen doet oplopen, wat positief zou zijn voor de wapenindustrie. En Trump is pro fossiele brandstoffen, wat goed zou zijn voor de olie-industrie.

Al die visies lijken vanzelfsprekend, maar zijn ze dat wel? Zo is de beurs vandaag veel duurder ­geprijsd dan in 2016, wat al te optimistische verwachtingen zou moeten temperen. De stijging van de langetermijnrente zal worden afgeremd door een versoepeling van het monetaire beleid onder sterke druk van Trump. En Amerika blijft genieten van het ‘exorbitante voorrecht’ van de dollar als ‘s ­werelds grootste reservemunt, waardoor het zich budgettair zeer veel kan permitteren.

Het is ook best denkbaar dat onder Trump de geopolitieke spanningen zullen afnemen. Trump zal niet aarzelen om de geldkraan naar oorlogvoerende partijen dicht te draaien om hen tot een bestand te dwingen. Tijdens zijn eerste ambtstermijn was de oliesector de rodelantaarndrager op de beurs met een verlies van 39 procent. En een overwinning van Trump wordt minder vanzelfsprekend als de Democraten erin slagen om Bidens vervanger een halo op te zetten.

Lees ook: