Het idee dat we allemaal braaf een heel gespreide wereld-ETF zullen kopen, en nooit meer iets anders, is vrij absurd.
Tijdens de Clash der Beleggingsstrategieën, op 8 oktober in een aula van de UGent, verdedigde ik het passieve beleggen. Na het debat mocht het publiek vragen stellen. “Zijn de blinde aankopen van de hangmatbeleggers een probleem voor de vorming van correcte koersen?” “Duwen al die aankopen van de ETF-beleggers de technologieaandelen tot ongekende hoogtes?” Het zijn de klassieke vragen over hangmatbeleggen, die ook nu weer uit het publiek kwamen.
Met een ETF koopt u een schijfje van alles. ’t Is te zeggen: een schijfje van alle aandelen die in de beursindex zitten die de ETF pretendeert te volgen. U koopt schijfjes aan in verhouding tot de grootte van die bedrijven op de beurs. Neem bijvoorbeeld twee aandelen uit een wereldindex. De beurswaarde van Apple is ruim 1.000 keer de beurswaarde van Puma. Er wisselen ook elke dag 1.200 keer meer Apple-aandelen van hand dan er Puma-aandelen worden verhandeld. Om impact te hebben op de koers van Apple moeten beleggers een pak meer geld op tafel leggen dan wanneer ze de koers van Puma in beweging willen zetten. Stel dat beleggers alle aandelen van Apple willen kopen die op een gemiddelde beursdag te koop staan. Dan moeten ze 13 miljard dollar neertellen. Voor Puma is dat ‘amper’ 11 miljoen dollar.
Omdat wereldwijd gespreide ETF’s geen keuzes maken, verdelen ze nieuw geld van passieve beleggers over de verschillende bedrijven in verhouding tot die beursgrootte. Het geld wordt dus gespreid over meer dan 4.000 aandelen, proportioneel tot hun marktkapitalisatie. Heeft het geld van de hangmatbeleggers dan een grotere impact op de grootste posities in die ETF? Nee, aangezien die aandelen ook een veel grotere handel hebben dan de kleinere.
Wie drijft de technologieaandelen dan tot ongekende hoogtes? Dat zijn de actieve beleggers die hun geld niet spreiden, maar aandelen zoals Nvidia, Alphabet, Palantir of Tesla kopen. Er zijn ook heel veel actieve fondsen of ETF’s die focussen op de technologiesector. Dat zijn duidelijke keuzes van beleggers, met als doel de beurs proberen te kloppen. Dat maakt hen tot actieve beleggers, ook als ze een ETF gebruiken om de Nasdaq te schaduwen. De meeste van de duizenden thema-ETF’s zijn zo specifiek dat ze niet passen in een breed gespreide passieve portefeuille.
Dat de beurzen in hun geheel hoger gaan, is wel ten dele het gevolg van de vele nieuwe ETF-beleggers. Al valt ook op dat veel van het geld dat in passieve beleggingen gaat, uit de dure actieve beleggingen van de banken komen. Dat is dus geen volledig nieuw geld, maar beleggers die ontdekt hebben dat ze goedkoper zonder hun bank kunnen beleggen.
Wilt u trouwens de dooddoener horen in elke discussie over actief versus passief beleggen? “Als iedereen passief zou beleggen, zou het niet meer werken.” En daar is geen speld tussen te krijgen. Maar die ‘als’ is wel een belangrijk woord. Ik loop al meer dan 25 jaar tussen beleggers rond. Wat is mijn belangrijkste opdracht? De hangmatbeleggers ervan weerhouden om actief te gaan beleggen. Het actieve instinct zit diep ingebakken in ieder van ons. Het idee dat we allemaal braaf een heel gespreide wereld-ETF zullen kopen, en nooit meer iets anders, is vrij absurd.
Het is alsof we allemaal gezond zouden gaan eten, veel bewegen, op tijd gaan slapen, stoppen met roken of drinken en ons lichaam als een tempel behandelen. We weten allemaal wat we moeten doen om gezond te leven. Toch zondigt de meerderheid van ons. In realiteit zal ook het ‘gezonde’ passief beleggen altijd moeilijk vol te houden zijn. Toch ga ik mijn best doen om wat kilo’s af te vallen én een betere hangmatbelegger te worden.
De auteur schreef mee aan het boek De Hangmatbelegger en is onafhankelijk vermogensgids
De vorige column van Tim Nijsmans had als titel: De ETF is slimmer dan u.