‘Of de regering de juiste keuze maakt over Inflation Island, is moeilijk in te schatten’

De federale regering moet later deze maand een moeilijke keuze maken over het energie-eiland dat Elia bouwt voor de Belgische kust. Er liggen twee mogelijkheden op tafel. Plan A is doorgaan met het originele topdesign, dat de ontwikkeling van drie nieuwe windparken en een extra interconnectie met het Verenigd Koninkrijk (Nautilus-link) en later met andere Noordzeelanden mogelijk maakt. Het geeft ons toegang tot meer groene stroom, past in de Europese strategie om van de Noordzee een energiecentrale te maken en versterkt de energie-onafhankelijkheid. Maar plan A is door de fors gestegen kosten ook peperduur geworden.

Vandaar plan B. Het topdesign van het eiland wordt vervangen door een eenvoudiger opzet met minder functionaliteiten. Het prijskaartje is gevoelig lager en het project biedt een grotere welvaartswinst voor de consument, maar er kunnen slecht twee windparken ontwikkeld worden en Nautilus heeft in dit design nog geen fiat van de Britse energieregulator. Kortom, wil de regering de portefeuille bovenhalen om het eiland meteen toekomstbestendig te maken, of kiest ze voor een budgettair voorzichtigere, gefaseerde aanpak?

Of de regering straks de juiste keuze maakt, is moeilijk in te schatten, want afhankelijk van aannames en een toekomst die niemand al kent. Wél kan het beslissingsproces van zulke grote infrastructuurprojecten veel beter worden georganiseerd. In maart vorig jaar was al duidelijk dat plan A fors boven budget ging, maar pas in november kwam die informatie naar buiten na een parlementaire vraag van de oppositie. Plan B moet nu in allerijl worden onderzocht, maar zonder Nautilus heeft het energie-eiland amper nog een businesscase, terwijl de bouw al te ver gevorderd is om nog te stoppen. Of hoe de vorige regering en Elia lang alle eieren in de mand van plan A legden door geen plan B te ontwikkelen.