Wie nog geen posities in uranium of uraniumaandelen heeft, kan de huidige correctie gebruiken om zich in te kopen in de uraniumhaussemarkt, stelt grondstoffenspecialist Boris Cukon.
Sinds het hoogtepunt van 107 dollar per pond in februari 2024 is de uraniumprijs met een stevige 32 procent gecorrigeerd (opmerkelijk genoeg is de koers van Cameco, de Rolls Royce onder de uraniumproducenten, slechts met 16 procent teruggevallen). De spotmarkt staat onder druk, onder meer door geruchten dat het Kazachse ANU-fonds, dat fysiek uranium aanhoudt, zijn voorraad van meer dan 2 miljoen pond liquideert. De bodemprijzen van de langetermijncontracten, die de bulk van de uraniumconsumptie uitmaken, stijgen echter gestaag door en noteren nu al boven de spotprijs, wat zeldzaam is.
Onverminderd sterke fundamenten
De vraag- en aanbodfundamenten voor uranium blijven echter onverminderd sterk, zowel op korte als lange termijn. Begin december kondigde Meta nog aan dat het op zoek is naar ontwikkelaars die vanaf begin 2030 kernreactoren online kunnen brengen om datacenters te ondersteunen. Meta volgt daarmee het voorbeeld van Amazon, Google en Microsoft door zich te wenden tot kernenergie voor de energieverslindende datacenters voor artificiële intelligentie.
Hoewel die ontwikkelingen uitstekend nieuws zijn voor de middellange termijn, hebben ze geen invloed op de uraniumprijs voor de komende jaren. Wat wel telt, is het nieuws van twee weken geleden dat China van plan is de komende tien jaar honderd kernreactoren te bouwen. Zoals de grafiek van het aantal reactoren in aanbouw laat zien, is de groei van kernenergie momenteel inderdaad gericht op China, maar andere opkomende landen dragen ook hun steentje bij, zeker als we ook rekening houden met het aantal geplande en ‘voorgestelde’ reactoren.
Onzekere situatie in Europa
In die wereldwijde context, waar iedereen zich probeert te verzekeren van uraniumbevoorrading, lijkt de situatie voor Europa met de dag onzekerder te worden.
Zo meldde Kazatomprom, dat 26,8 procent van de Europese uraniumconsumptie levert, onlangs dat het moeilijk is geworden om uranium aan het Westen te leveren. Zijn hele productie zou makkelijk kunnen worden afgenomen door slechts één klant, lees: China.
Verder maakte het Franse staatskernenergiebedrijf Orano begin december bekend dat de vorig jaar in Niger aan de macht gekomen militaire junta (die pro-Russisch is) de controle over de Somair-uraniummijn heeft overgenomen. Tot nu heeft Orano, een belangrijke leverancier van Electricité de France en andere Europese nutsbedrijven, de leveringen via zijn andere mijnen in Canada en Kazachstan op peil gehouden. Maar aangezien Niger voorziet in 25,4 procent van de Europese uraniumbehoefte, kan die ontwikkeling een significante impact hebben op Europa. Er is geen onmiddellijke weerslag, omdat nutsbedrijven normaal gesproken voor twee tot drie jaar uraniumvoorraden hebben.
De dreiging van het permanente verlies van de Nigeriaanse toelevering en deels die uit Kazachstan kan mogelijk worden gecompenseerd door een net ingediende voorstel om het verbod op uraniumontginning in Zweden op te heffen, waar uitstekende uraniumdeposits liggen (waaronder Viken, de grootste uraniumdeposit na Olympic Dam van BHP), en die samen een kwart van de bekende uraniumreserves in Europa uitmaken. Een beslissing door het Zweedse parlement wordt verwacht tegen april 2025.
Wie nog geen posities in uranium of uraniumaandelen heeft, kan de huidige correctie gebruiken om zich in te kopen in de uraniumhaussemarkt, die meer dan waarschijnlijk door het recordniveau van 2011 zal breken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier